The Sweet Beautiful Romance

Year 2017, Barangay 1003 Trese Mapayapa, Philippines MIKAY Maaga pa lang ay nagising na ako para maghanda ng almusal, at makapag-ayos na rin para sa pagpasok ko sa eskwelahan. Kahit antok na antok pa ako ay wala akong choice kundi bumangon. Mamaya mabubungangaan na naman ako ni Mama. Bumangon ako mula sa aking pagkakahiga at malazombie na tinungo ang banyo. May maliit akong banyo sa kwarto ko, sakto lang talaga para sa mga hindi katangkarang tulad ko. Nag shower ako para marefresh naman kahit papaano ang braincells ko na gagamitin ko na naman mamaya. Simple lang ang buhay ko. Hindi ako lumaki sa isang mayamang pamilya, sakto lang. Nakakakain kami at nakakatulog ng maayos, hindi rin kami nagigipit sa pera. May mga part time jobs din ako kaya naman pagdating sa school nag sha-shutdown na ang utak ko. Hindi rin ako masyadong matalino, kaya nga laging pasang-awa ang grades ko, hindi kasi talaga ako para aral, dahil makita ko palang ang libro ko inaantok agad ako. Para kasi akong

ThreeMIKAY"Ano? Matagal na akong kasal sa lalakeng hindi ko pa nakikita?" Hindi ko maitago ang aking pagkayamot dahil sa sinabi ng attorney na nasa harapan ko ngayon. Kahit paulit-ulit niyang ipinapaliwanag sa akin ang lahat ay hindi ko pa rin ito lubos maintindihan. Noong nakaraang linggo lamang ay sinabi niyang tagapagmana ako, tapos ngayon naman sasabihin niya sa akin na kasal ako sa kung sino mang nilalang? Paano naman ang magandang dignidad ko? Kasal ako? Kanino? Sa anino ko? Konti na lang talaga maiiyak na ako sa sitwasyon ko. Tinignan ko si Papa na nanatili namang tahimik. Ni hindi siya umaangal sa sinasabi ng attorney, hindi gaya nung huli itong nagpunta rito. Natatakot na nga ako dahil baka totoo nga ang sinasabi ni Attorney at alam ni Papa ang buong nangyayari. Pero paano naman ako magiging kasal? Wala naman akong experience sa ganyan! "Paano pong nangyari na kasal ako eh hindi pa nga ako nagkaboyfriend? Nag-aabay ako pero puro pagsindi lang ng kandila ang role ko," pa

MIKAYDivorce? Seryoso ba siya? Ngayon ko pa nga lang nalaman na kasal ako tapos divorce agad? Well, ayoko rin namang matali sa isang tao na hindi ko mahal, kaya good thing na rin na may plano siyang putulin ang ugnayan namin once na grumaduate ako. Divorce pala ang nais ah. Sana kasi hindi na lang siya pumayag. "May rules at say din ako sa contract," wika ko habang nakataas ang aking kilay. Lahat ng rules na sinulat niya para sa bahay at contract, siya lang ang makikinabang. At ano ako? Tanga? Hindi. Kaya hindi ako papayag na isahan niya ako sa mga ganito. Sabi nga sa kasabihan matuso man ang matsing, matsing pa rin? Ha? Tama ba? Basta yun na yun. "Huwag mo akong taasan ng kilay. Hindi mo bagay," saad niya sa isang bugnot na tinig. Panira 'to ng taray moments. Sapakin ko ito eh. Kanina sa meeting akala mo kung isang bata na oo na lang ng oo, tapos ngayon ipapakita niya sa akin ang masagwa niyang pagkatao. Napaka plastik ng lokong ito. Sarap pektusan sa veins! "Ah basta!" saad ko

MIKAYBagsak ang aking balikat nang makauwi ako. Binagsak ko ang aking katawan sa malaking sofa saka ako humilata. Wala naman akong masyadong ginawa pero pakiramdam ko pagod na pagod ako. Sobrang bigat ng ulo ko kahit alam ko namang limitado lang space sa utak. "Mikay, ayos ka lang ba? Nagluto ako ng miryenda."Hindi mawala sa isip ko ang sinabi ng teacher ko sa akin. Naapprove ang application ko para sa internship sa pinakamalaking hospital sa bansa. Pero bakit hindi ko magawang maging masaya? "Hindi naman siguro ako naapprove dahil nalaman ng school na related ako sa Ynares di ba?" tanong ko sa aking sarili.Kinagat ko ang aking ibabang labi. Kabado bente na talaga ako. Paano kung alam pala ng mga teachers ko na isa talaga akong Ynares? Baka mag expect sila sa akin. Jusmiyo naman! "Mikay?" "Ano ng gagawin ko?" Para akong kiti-kiti sa sofa na hindi mapakali. Nasabunutan ko pa ang aking buhok. "Ah hindi!" Bumangon ako mula sa aking pagkakaupo. "Nakapasok ako dahil sa magaling... p

MIKAYAlas syete na ng gabi, at kakauwi ko lang galing school dahil si Dean pinag-ayos ba naman ako ng files bilang parusa ko sa pagsagot ko ng edi wow kay Damonyo. Tch! Dapat nga minura ko na lang siya eh. Ugh! Nakakairita talaga. Ang kapal ng mukha niyang ipahiya ako ng gano'n, akala mo naman super perpect niya."Mikay, kumain ka na ba? Mukhang pagod na pagod ka ata," ani Nanay Cristy na bigla na lang sumulpot sa kung saan. Nanatili naman akong nakahiga sa sofa na para bang pagod na pagod. Wala akong energy. Pakiramdam ko ay nabugbog ako o kaya naman tumakbo ng ilang kilometro. Kasalanan talagan 'to ng Damonyo na iyon eh. Kung hindi ba naman niya ako tinarget, edi sana hindi ko naranasan ang bagsik ni Dean. Humanda talaga sa akin iyon."Maghahanda na ako ng pagkain. Mag pahinga ka na muna, tatawagin na lang kita," pagkakwa'y saad ni Nay Cristy.Walang gana akong tumango, pagkatapos ay iniwan na ako ni Nanay Cristy. Sa tuwing naaalala ko kung paano niya ako tinarget kanina, hindi k