Marriage Without Romance

Masaya kong tiningnan ang aking sarili sa harap ng salamin. Ang malusog kong katawan ay nahahapit sa puting gown.    Tinitigan kong mabuti ang repleksyon ng aking mukha sa salamin. Ang mapula kong labi ay nakapaskil ang matamis na ngiti.    Ikakasal na ako! In my head, I mourned while I grinned. It’s a dream I’ve had for a long time, and my system can’t believe it’s going to come true.   Gusto kong mag-tatalon sa tuwa. Ilang minuto na lang ay aarangkada na kami papuntang simbahan.    Napunta ang aking atensyon sa babaeng pumasok. “Ma’am lumabas na raw po kayo ng sa gano’n ay makapunta na kayo sa simbahan.” Magalang na pakiusap sa akin ng babae.    Parang lalabas na ang puso ko dahil sa bilis ng tibok nito. Dinaig ko pa ang sasabak sa giyera dahil sa kaba.    Kalma Céline. Pakukumbinsi ko pa sa aking sarili.   

Huminto ang aming kina-sasakyan sa isang mataas na gusali. Kung hindi ako nagkakamali isa ito sa mga pagmamay-ari ng mga Hendricks.   Lumabas si Aziel sa kotse, kaya naman ay agad kong binuksan ang pinto upang sumunod ka kanya.   Lakad-takbo ang aking ginawa upang masundan ko siya. Ang haba naman kasi ng mga binti nito, kaya naman ang maliit kong binti ay lakad-takbo ang ginawa upang maabutan ko lang ang lalaki.   Inilibot ko ang aking tingin sa loob ng building nang makapasok kami. Ang mga mamahaling disenyo ay hindi mo magugustuhan hawakan dahil sa ganda nito'y mahahalata muna ang kamahalan.   Dahil sa aking pagmumuni ay hindi ko napansin na naiwan na pala ako ng aking asawa.   "Weird," bulong ko sa aking isipan ng tawagin ko siyang asawa.    Mula sa malayo na aming pagitan, nakita ko si Aziel na patuloy ang paglakad.   "Hindi niya

  "You are wrong, miss, because I am already his wife." I said in my mind. Wala akong lakas na loob upang sabihin sa kanila na ang nagbubuhat sa akin ngayon ay asawa ko na, because all the employees here know that Adryan is the one I love.    Ramdam ko ang kahihiyan habang pasan ako ng lalaki. Lahat ng taong nadadaanan namin ay rinig ko ang kani-kanilang mga komentaryo, you will hear their praise and hurtful words tuwing naglilikha ng ingay ang sapatos ng aking asawa dahil sa paghakbang nito.   Gaano pa ba kalayo ang lalakarin ng may pasan sa akin bago kami makarating sa kotse nito. I am not comfortable with our situation right now.    "The shape of your butt is so perfect, wife." I could feel the heat on my cheeks after I heard what my husband said.   "Bastos!" nahihiya kong saad sa kanya.   Natatawang nitong ipinagpatuloy ang paglalakad. I wish he would a