ISLAND GIRL

Nakamasid si Isabella sa malawak na karagatan habang nasa bintana siya ng maliit na kubo ng Tiya Alice niya. Kagigising lang niya nang oras na iyon at gawain na niya iyon tuwing umaga.Nakatira siya sa isang isla na kung tawagin ay Isla Vermuda. Ganoon ang itinawag dito dahil sabi nila, kahawig daw ito ng Bermuda Triangle na matatagpuan sa western part ng North Atlantic Ocean. Pero kabaligtaran sa mga nangyayari dito, maganda ang isla nila. Mapayapa at masayang namumuhay ang mga tao roon. Para bang sinadya na magkaroon sila roon ng sariling mundo, dahil wala na halos magnais pa na umalis sa lugar iyon— at isa na siya roon. Simula nang mamatay ang tatay at nanay niya ang Tiya Alice na niya ang kumupkop sa kaniya. Kapatid ito ng tatay niya. Mabait ito at isang matandang dalaga. Sampung taong gulang lang siya nang bawian ng buhay ang mga magulang niya dahil sa paglubog ng bangka pagtawid sa isla. Nagdala ang mga ito ng mga aning prutas at gulay sa karatig bayan at pagbalik ay isang masam

Araw ng Linggo. Nagluluto si Isabella ng pagkain sa maliit na kusina nila ng Tiya Alice niya.“Isabella, pupunta muna ako kay Berta. Mauna ka na kumain, baka matagalan ako doon,” anito habang nag-aayos ng mga dadalhin. Naglista rin ito ng mga isda na tinda nila bukas.“Sige po, tyang,” sagot niya habang nagpiprito ng isda. “Hindi ka po ba magbabaon ng pagkain? Baka po magutom kayo,” dugtong niya.“Naku, huwag na, anak. Siguradong may pagkain din doon,” sagot nitoHinatid niya ito ng tanaw palabas ng bakuran. Pagkatapos kumain ay naglinis siya ng bahay at nagpakain ng alaga nilang baboy. Pagkatapos noon ay umupo siya sa kawayan nilang upuan. Hinahampas-hampas ng hangin ang buhok niya. Nakatitig siya sa dagat. Naisip niya kung kakayanin kaya niyang matawid ang lugar na ito gamit ang bangka, dahil sa takot na mangyari ang nangyari sa magulang niya. Matagal na panahon na rin siyang hindi naliligo sa dagat. Ni ayaw niyang lumapit dito. Naalala niya ang panahong kasama niya ang tatay at nana

“Pagpasensiyahan mo na, hijo, itong anak ko. Minsan kasi may pagkamasungit. Hindi siya mahilig mag-asikaso ng iba lalo na hindi niya kilala. Hindi ko nasabi kanina na ikaw ang nagpaluto kasi naman nagmamadali ako ihanda ang mga iyon,” paliwanag nito. Blangko ang tinging ipinukol nito sa kaniya. “Okay lang po. Nagugutom na po talaga ako,” saad nito.“Ay, sige, kain ka na.” Binigyan ito ng plato ng tiyang niya.“Sabayan niyo na po ako. Masiyado pong marami ito para sa akin.” At iniabot nito plato sa tiya niya.“Naku, hijo, mamaya na kami. Ang dami mong ipinaluto ikaw lang pala ang kakain. Akala ko marami kang kasama,” palatak ng tiyang niya. “Nag-iisa lang po ako kaya samahan niyo na akong kumain,” pamimilit nito.“Sigurado ka ba, hijo?” paninigurado ng tiyahin ni Isabel. Tumalikod na siya at ayaw niyang makita ang mapanuring tingin nito.“Isabella, saan ka pupunta? Sabayan na natin siya sa pagkain,” sambit ng tiya niya. Napahinto siya sa paglakad. “Busog pa po ako at—” Pinutol ng la

“Last time when I see you, kinakausap mo din ang sarili mo sa may dalampasigan. Are you okay?” tanong ng lalaki sa kaniya. Hindi pa rin gumagalaw si Isabella. Para siyang hihimatayin sa oras na iyon. Ano bang isasagot niya rito? Dahil kahit yata ang sarili niyang isip ay ayaw gumana. At sa lakas ng kabog ng dibdib niya, wala na siyang ibang napansing tao sa paligid. Nakatitig lang siya sa lalaki at nakaawang ang mga labi.“Maybe a fly will land inside your mouth, babe, kapag pinanatili mo iyang nakabukas,” bulong nito sa kaniya sabay kuha ng buko juice na hawak niya. Biglang nawala ang kabog dibdib niya. Napalitan iyon ng inis. May pagkabastos talaga ang lalaki. Kaya ayaw niya itong makaharap. Lumingon siya rito nang magsalita itong muli. “Look at your dress. Are you planning to seduce the mayor?” Nakatingin ito sa dibdib niya.Lalo siyang nainis. Nag-init ang tainga at mukha niya.Humarap siya rito. At bago siya magsalita, muli itong lumapit sa kaniya.“Why don’t you try to seduce

Kinabukasan, nakahanda na ang lahat. Marami rin ang mga ang nagbabaka-sakaling makakuha ng iskolar. Nakita niyang puno ng tao ang barangay hall nila. Pumirma muna siya sa papel kasabay si Carl saka humanap ng upuan. Pinapunta sila sa high school na katabi lang ng barangay hall. Pagdating doon ay nagderetso siya sa room kung saan mag-e-exam. Nakita niya roon si Betsay.“Andito pala ang feeling maganda!” narinig niyang wika nito.Hindi niya ito pinansin at nagderetso na lang sa unahan. Inayos niya ang kaniyang mga gagamitin at naupo na. Magkaiba ang room nila ni Carl at sa danami-rami ng tao na puwede niyang makasama ay si Betsay pa. Ramdam na ramdam niya ang init ng dugo nito sa kaniya.“Isabella, ’di ba? Sa tingin mo makakakuha ka ng iskolar?” tanong ni Betsay na lumapit pa talaga sa kaniya.Medyo inis siya rito pero ayaw niyang masira ang araw niya at ang gusto niya lang ay mag-concentrate sa gagawing pagsusulit.“Good luck sa exam,” aniya rito.Umismid ito sa kaniya at sinipa ang upu