"May nangyari ba nung wala ako?" Kanina pa 'ko tinatanong ni Dan hanggang sa makauwi na lang kami ng bahay.'Di ko kasi s'ya sinasagot tungkol dun dahil ayoko s'yang magalala at baka maisipan n'ya pang umalis ng trabaho."So may nangyari nga?Tell me ano yun?" Tinignan ko lang s'ya habang iniisip yung mga nangyari kanina."Wala nga yun." Saad ko bago pumasok ng kwarto ko.Pansin ko namang sumunod s'ya sa'kin kaya napabuntong hininga na lang ako."Galit ka ba sa--" "May trabaho na 'ko." Nilingon ko s'ya na agad ko namang pinagsisihan.Halos 1 inches na lang ata yung layo namin sa isa't isa at halos bumangga na nga rin yung mukha ko sa dibdib n'ya."Really?" Mahina n'yang saad dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa."Oo, bukas na 'ko mag sisimul--." Napatigil ako sa pagsasalita ng yakapin n'ya 'ko bigla."Well done."Saad n'ya na ikinangiti ko.Niyakap ko s'ya pabalik at dinama yung maiinit n'yang bisig.I feel safe and warm in his embrace.Natatakot tuloy ako sa mga posibleng mangyari na
HANNAH'S POV"Pasensya na po, Aling Rita.Wala po talaga akong pambayad sainyo eh" Paghingi ko ng paumanhin sa may-ari ng tinitirahan kong bahay.Ngayon na kasi ang araw na maniningil siya at sakto naman na kulang na kulang ang perang hawak ko dahil ipinang bili ko na ito ng pagkain ko."Ay naku!Ganan na lang ba tayo kada pupunta ako dito??" Napayuko ako sa sinabi niya dahil sa sobrang hiya.Oo, ilang beses na nga itong nangyari at hiyang hiya na ko kay Aling Rita.Kung malaki ang sinasahod ko sa pagtatrabaho ko sa coffee shop eh mababayaran ko naman siya eh, kaso kulang talaga. "Pasensya na po talaga.Pangako po, babayaran ko po lahat ng di ko pa po nababayaran.Bigyan niyo po sana ako ng ilang araw" Pagmamakaawa ko na ikinabuntong hininga nya naman."Huli na 'to ha.Sinasabi ko sayo papalayasin na talaga kita." Umalis na siya pagkatapos nyang masabi 'yon.Napahinga na lang ako ng malalim dahil sa naging usapan namin ni Aling Rita.'Di ko na alam ang gagawin ko sa buhay ko sa totoo lang.A
Kasalukuyan kaming magkatitigan ngayon ng lalaking nakabanggan ko kanina sa labas.'Di ko maipagkakailang gwapo siya at mala anghel ang pagmumukha niya.Maputi, maganda ang pangangatawan, makinis, matangkad, at maganda din yung mga mata niya.Sinundan niya 'ko hanggang dito sa bahay dahil wala daw siyang matitirahan dahil kakarating niya lang daw dito.Medyo nagtataka nga ako sa sinabi niya at hindi ko rin alam kung bakit ko siya pinapasok dito sa pamamahay ko."Uhmm..." Tangi ko na lamang nasabi.Still nakatingin parin siya sakin habang ganun din naman ako.Anong trip niya?"Daniel...My name is Daniel" Pagpapakilala niya sa sarili niya habang maamong nakangiti.Mas gumwapo siya nung ngumiti siya."Daniel??" Tanong ko na para bang nagiintay ng karugtong sa pangalan niya.Ano last name niya?Bagay ba sa pangalan ko?KIMMY LANG PO."Yeah, Daniel." Sabi niya habang nakangiti parin.Medyo weird pero oo bagay sa kanya ang nakangiti."I mean..ano last name mo?" Tanong ko na ikinailing niya naman."Wa
Halos magdadalawang linggo na simula nung nanatili sa bahay ko si Daniel.Sa loob ng dalawang linggo ay medyo nakilala ko na siya, he's a good person at unti unti ko na ding nakikita at nararamdaman kung gaano niya ko pahalagahan at protektahan.I know na unting panahan lamang ang dalawang linggo pero ewan, medyo magaan na ang loob ko sa kanya.Actually masaya ako dahil sa wakas ay mayroon na akong kasama sa malungkot na buhay na 'to."Sure ka ayaw mo talagang ihatid kita sa coffee shop?" Tanong niya habang nagaasikaso.Nakahanap na rin kasi siya ng mapakakakitaan at kasalukuyan niya rin akong tinutulungan sa mga bayarin at sa pagkain namin."Yes, sure na 'ko" Saad ko sabay tingin sa kanya.Gwapo n'ya talaga."Really?" Tanong niya bigla na ikinagulat ko.Lintek na 'yan!Nababasa n'ya nga pala yung nasa isip ko."H-ha?" Taka kong tanong na kunyari'y 'di alam kung ano yung tinutukoy niya.Tumawa muna s'ya nang mahina bago ako sagutin. "Nothing.Sabay na tayong umalis." Napatango na lang ako sa
"Galit ka parin ba?" Nakatungo kong tanong sa lalaking kaharap ko ngayon.Tatlong araw na kasi ang nakakaraan simula nung nangyari yung alitan namin dahil sa ewan ko.Actually until now 'di ko parin alam kung bakit nga ba kami nagaway."How many times do I need to tell you that I'm not mad at you?" Straight english n'yang saad kaya muntik nanamang dumugo yung ilong ko.Akalain mo yun ang galing magenglish nung nakikitira lang sa bahay ko.Nakita ko naman s'yang tinignan ako nang masama kaya napapeace sign na lang ako.Nasanay na 'ko na nababasa n'ya kung ano yung nasa isip ko.Unti na lang talaga at magiging normal na sa'kin yung pagbabasa n'ya sa isip ko."Pwedeng magtanong?" Tanong ko kahit nagtatanong na 'ko.Hehe"Mmm?" "Ano yung ibig sabihin mo dun sa pinadala ka ni Lord?" Tanong ko pero napatingin ako bigla ako sa iba dahil parang may mali sa tinanong ko."Oh..It's nothing, 'wag mo na lang pansinin." Saad n'ya sabay tingin sa pintuan kaya napatingin din ako roon."May tao sa labas."
Naisipan namin ni Dan na mag Mall dahil nakasahod na kami.Inferness dito kay Dan kasi medyo malaki laki yung kinita n'ya which is good.Niyaya n'ya 'ko na sumama sa kan'ya kaya 'di na 'ko tumanggi dahil matagal-tagal na rin akong 'di nakakapunta rito kaya sobrang excited ko."Should we eat first?" Tanong n'ya sakin nang nakangiti.Mukhang excited din kasi s'ya at parang first time n'ya ngang nakapunta rito dahil nagtatanong s'ya sakin kung ano raw 'yong mga 'yon basta kung anong makita n'ya sa loob ng Mall na ito ay itinatanong n'ya sakin.Tinuro ko yung Jollibee at tinignan s'ya. "Kain tayo sa Jollibee!" Excited kong aya sa kan'ya.Tumango naman s'ya sakin kaya agad ko s'yang hinila papasok ng Jollibee dahil baka maubusan pa kami ng mauupuan.Umorder na 'ko at hinayaan ako ni Dan na mamili ng makakain namin.Mukhang first time n'ya rin na makakain dito sa Jollibee at nakapagtataka lang dahil parang lahat first time para sa kan'ya.Umupo na 'ko pagkatapos kong maka-oder.Nasa harapan ko s'
Napamulat ako ng mata sa walang kadahilanan, nilibot ko ang dalawa kong mata sa silid kung saan ako naroroon at masasabi kong madilim at ang tanging ilaw lamang sa labas ang nagsisilbing liwanag upang makakita ako kahit papaano.Kinapa ko yung telepono ko sa bandang uluhan ko upang tignan ang oras.Nakita ko namang mag aalas dos pa lang ng madaling araw kaya naisipan kong ipikit ulit ang aking mata.Sinubukan kong matulog muli ngunit tila ayaw ng diwa ko.Kaya minulat ko na lamang ang mga mata ko at naisipang bumangon.Sa kalagitnaan nang paglalakad ko palabas ng kwarto ko ay bigla akong nakaramdam ng kakaibang takot ng biglang humangin at lumamig sa bandang likuran ko.Agad kong binuksan yung ilaw ng kwarto ko at napatingin sa buong sulok ng kwarto ko."Ganto yung mga napapanood ko sa tiktok ah" Bulong ko habang yung buong pagkatao ko ay ngayo'y nababalutan ng takot.Pagnagising ka raw kasi sa oras ng alas dos hanggang alas 4 ng madaling araw ay maaaring may demonyo raw na nanonood sa'yo
DANIEL'S POVSinigurado ko munang tulog na si Hannah bago ako maglaho rito sa tabi n'ya.I have business to do sa taas, alam ko naman na may nagawa akong bawal at labag sa batas namin kaya pumunta na lang ako agad para maayos ito.I introduce myself to Hannah as Daniel pero hindi talaga 'yon yung tunay kong pangalan.Isa rin kasi sa rules ang bawal sabihin ang tunay na pangalan namin, Angel names are mysterious and holy.I also have a virtue about Love, Development, Protection, Knowledge and Premonitions.I'm Hannah's Guardian Angel, and I have a mission to do kaya ako napadpad sa tabi n'ya.'Di lamang ako ang Anghel na nandirito sa lupa, madami kami at nandito kami upang tapusin ng maayos ang bawat misyon namin.I've been protecting and guiding Hannah since she was born in this world.Lagi akong nasa tabi n'ya, I always protecting her from evil spirits that hunts her everyday.Guardian Angels serve to protect whoever the Deity assigned us to.I was assigned to serve and protect, Hannah Kim.