Kasalukuyan kaming magkatitigan ngayon ng lalaking nakabanggan ko kanina sa labas.'Di ko maipagkakailang gwapo siya at mala anghel ang pagmumukha niya.Maputi, maganda ang pangangatawan, makinis, matangkad, at maganda din yung mga mata niya.
Sinundan niya 'ko hanggang dito sa bahay dahil wala daw siyang matitirahan dahil kakarating niya lang daw dito.Medyo nagtataka nga ako sa sinabi niya at hindi ko rin alam kung bakit ko siya pinapasok dito sa pamamahay ko."Uhmm..." Tangi ko na lamang nasabi.Still nakatingin parin siya sakin habang ganun din naman ako.Anong trip niya?"Daniel...My name is Daniel" Pagpapakilala niya sa sarili niya habang maamong nakangiti.Mas gumwapo siya nung ngumiti siya."Daniel??" Tanong ko na para bang nagiintay ng karugtong sa pangalan niya.Ano last name niya?Bagay ba sa pangalan ko?KIMMY LANG PO."Yeah, Daniel." Sabi niya habang nakangiti parin.Medyo weird pero oo bagay sa kanya ang nakangiti."I mean..ano last name mo?" Tanong ko na ikinailing niya naman."Wala, as in Daniel lang." Sagot niya na ikinataka ko.Okay??Weird."Hannah Gutierrez, right?" Tanong niya na ikinalaki ng mata ko.Pano niya nalaman pangalan ko?!"Pano ko nalaman?Ewan ko din, sinabi lang sakin eh" Casual niyang sagot na kala mo ay nabasa niya ang nasa isip ko."S-sino nagsabi sayo?" Utal kong tanong dahil sobrang nabigla ako sakanya.Mas naging weird lalo siya sa paningin ko."The Deity." Nakangiti niyang sagot sabay turo sa taas.Ha?Deity?Ginagago ba 'ko neto?"Bad ka ah." Sabi niya sabay nguso sakin.Pati mura ko nababasa niya sa isip ko??"Oo.Nababasa ko." Muli niyang sabi na ikinatayo ko sa kinauupuan ko.Multo ba 'to?Alien?Mangkukulam?Mind reader?Sindikato?--"None of the above." Nagulat ulit ako ng bigla siyang sumagot sa mga tanong sa utak ko.Sino ba talaga 'to?Pano??Gutom ba 'to o masyado lang talaga akong pagod?"Sino ako?Mmm...I'm sorry pero 'di ko masasagot yan.Against the rule kasi." Pagpapaliwanag niya sabay tayo at lingon sa paligid ng bahay ko."Nababasa mo talaga nasa isip ko?" Tanong ko sabay layo ng unti sa kanya.Malay ko ba na kung sino 'to.Malay mo si kamatayan pala yan, nagpapanggap lang."Yes, I have the ability to read someone's mind." Sagot niya habang sinusuri parin yung paligid ng bahay.Mind reader nga si Kuya nyo."I'm not mind reader, Hannah.""Sabi ko nga po." Tangi ko na lang nasabi habang tinitignan siya.Medyo naboboring na 'ko at tinatablan na nang antok.Alas dose na at still tinitignan niya parin yung paligid ng bahay.'Di niya naman siya siguro magnanakaw noh?"Aren't you sleepy?" Biglang tanong niya sabay tingin sakin."Inaantok na nga 'ko eh""Then sleep, pumunta ka na sa kwarto mo." Utos niya sabay ngiti sakin ng matamis." 'Di kita pwedeng iwan dito"Sagot ko na ikinataas ng isa niyang kilay.Malay ko ba if balak niya kong patayin pagnakatulog na 'ko?O kaya nakawin niya mga gamit dito sa bahay ko?Or tanggalin niya mga organs ko kapag mahimbing na tulog ko?!--"Stop thinking nonsense, matulog ka na." Natatawa niyang sabi.Anong nakakatawa?!"I'm not here to harm you, Hannah.I'm here to guide and protect you." Seryosong saad niya habang nakatingin sa mga mata ko."Hindi nga kita kilala eh" Bulong ko habang nagdadalawang isip kung matutulog ba o babantayan yung bawat kilos niya."So hindi ka matutulog at babantayan mo na lang ako?" Tanong niya sabay lapit sakin.Bakit ka nalapit ha?ha?"Come on, Woman.Matulog ka na.I swear, wala akong masamang gagawin.It's bad kaya" Conyo niyang saad.Can I really trust him??"Yes, you can trust me.Kaya please, matulog ka na may trabaho ka pa bukas remember?" Sabi niya bago ako hilahin papunta sa kwarto ko.Pinahiga niya naman ako sa kama at kinumutan.Teka nga ano ba naman 'tong lalaking 'to?"Please....Trust me." Mahinang saad niya sakin habang sincere na nakatingin sa mga mata ko.Lord, kayo na po sana ang bahala sa mga susunod na mangyayari.Sana ay 'di po clout chaser 'tong nasa harapan ko.Nagising ako sa sinag ng araw na tumama sa mukha ko.Dahan-dahan kong binuksan ang mata ko at napahawak sa buong katawan ko."Buhay pa ko" Bulong ko sabay pikit ulit.BUHAY PA KOOOO!Dahil sa sobrang saya ko dahil buhay pa ko ay napadasal agad ako para magpasalamat kay Lord.Di ko ineexpect 'to--"Good morning, Hannah!" Bati ng nasa pintuan ng kwarto ko habang nakangiti kaya mabilis akong umayos ng pwesto.Nakaluhod kasi ako dahil nagdasal nga ako diba."G-Good morning." Naiilang kong bati sa kanya.Nandito parin pala siya.Kala ko lumayas na."Your breakfast is ready, magayos ka na at kumain bago pumasok sa trabaho mo." Sabi niya at ngumiti sakin."Nagluto ka??" Tanong ko pero umiling siya.Kung ganon ay ano yung umagahan ko na sinasabi niya?"Nagluto daw kasi yung kapitbahay mo ng sopas, kumatok kanina eh tas inabot sakin yung isang mangkok ng sopas." Sagot niya kaya napatango na lang ako.Kala ko nagluto siya, sasabihin ko sana na first time may nagluto sakin ng breakfast."Gusto mo bang ipagluto kita ng breakfast bukas?" Mapangasar na tanong niya sakin.Nakakabasa nga pala 'to ng nasa isip ng tao."No thanks.Magaayos na 'ko kumain ka na din"Mataray kong sabi na ikinatawa niya ng mahina."Hindi bagay sayo.Anyways, I'll wait for you, sabay tayo magbreakfast "Saad niya bago umalis sa pintuan ng kwarto ko."Ibang klase mag english yun ah, inferness."Nakapagayos na ako at naisipan ko nang pumunta sa kusina para magalmusal.Nakita ko siya na nakaupo na sa upuan at ako na lang ang iniintay.Naka ready na kasi miski yung tubig ay okay na."Kumain ka na" Utos niya kaya nagsimula na akong lumamon.Wala pang ilang minuto ay napansin ko siya dahil di naman siya nakain."Pstt, kain na" Sabi ko sabay turo dun sa pagkain na nakahain.Tumango lang siya at nginitian ako."Sabi mo sabay tayong magumagahan?Kumain ka na" Utos ko at inilapit sa kanya yung mangkok na walang laman bago salinan ng mainit na sopas."Okay lang ako, kumain ka na" Sabi niya kaya hinayaan ko na lang siya.'Di ba siya nagugutom sa kakapanood sakin?Ang weird nya talaga.Halos magdadalawang linggo na simula nung nanatili sa bahay ko si Daniel.Sa loob ng dalawang linggo ay medyo nakilala ko na siya, he's a good person at unti unti ko na ding nakikita at nararamdaman kung gaano niya ko pahalagahan at protektahan.I know na unting panahan lamang ang dalawang linggo pero ewan, medyo magaan na ang loob ko sa kanya.Actually masaya ako dahil sa wakas ay mayroon na akong kasama sa malungkot na buhay na 'to."Sure ka ayaw mo talagang ihatid kita sa coffee shop?" Tanong niya habang nagaasikaso.Nakahanap na rin kasi siya ng mapakakakitaan at kasalukuyan niya rin akong tinutulungan sa mga bayarin at sa pagkain namin."Yes, sure na 'ko" Saad ko sabay tingin sa kanya.Gwapo n'ya talaga."Really?" Tanong niya bigla na ikinagulat ko.Lintek na 'yan!Nababasa n'ya nga pala yung nasa isip ko."H-ha?" Taka kong tanong na kunyari'y 'di alam kung ano yung tinutukoy niya.Tumawa muna s'ya nang mahina bago ako sagutin. "Nothing.Sabay na tayong umalis." Napatango na lang ako sa
"Galit ka parin ba?" Nakatungo kong tanong sa lalaking kaharap ko ngayon.Tatlong araw na kasi ang nakakaraan simula nung nangyari yung alitan namin dahil sa ewan ko.Actually until now 'di ko parin alam kung bakit nga ba kami nagaway."How many times do I need to tell you that I'm not mad at you?" Straight english n'yang saad kaya muntik nanamang dumugo yung ilong ko.Akalain mo yun ang galing magenglish nung nakikitira lang sa bahay ko.Nakita ko naman s'yang tinignan ako nang masama kaya napapeace sign na lang ako.Nasanay na 'ko na nababasa n'ya kung ano yung nasa isip ko.Unti na lang talaga at magiging normal na sa'kin yung pagbabasa n'ya sa isip ko."Pwedeng magtanong?" Tanong ko kahit nagtatanong na 'ko.Hehe"Mmm?" "Ano yung ibig sabihin mo dun sa pinadala ka ni Lord?" Tanong ko pero napatingin ako bigla ako sa iba dahil parang may mali sa tinanong ko."Oh..It's nothing, 'wag mo na lang pansinin." Saad n'ya sabay tingin sa pintuan kaya napatingin din ako roon."May tao sa labas."
Naisipan namin ni Dan na mag Mall dahil nakasahod na kami.Inferness dito kay Dan kasi medyo malaki laki yung kinita n'ya which is good.Niyaya n'ya 'ko na sumama sa kan'ya kaya 'di na 'ko tumanggi dahil matagal-tagal na rin akong 'di nakakapunta rito kaya sobrang excited ko."Should we eat first?" Tanong n'ya sakin nang nakangiti.Mukhang excited din kasi s'ya at parang first time n'ya ngang nakapunta rito dahil nagtatanong s'ya sakin kung ano raw 'yong mga 'yon basta kung anong makita n'ya sa loob ng Mall na ito ay itinatanong n'ya sakin.Tinuro ko yung Jollibee at tinignan s'ya. "Kain tayo sa Jollibee!" Excited kong aya sa kan'ya.Tumango naman s'ya sakin kaya agad ko s'yang hinila papasok ng Jollibee dahil baka maubusan pa kami ng mauupuan.Umorder na 'ko at hinayaan ako ni Dan na mamili ng makakain namin.Mukhang first time n'ya rin na makakain dito sa Jollibee at nakapagtataka lang dahil parang lahat first time para sa kan'ya.Umupo na 'ko pagkatapos kong maka-oder.Nasa harapan ko s'
Napamulat ako ng mata sa walang kadahilanan, nilibot ko ang dalawa kong mata sa silid kung saan ako naroroon at masasabi kong madilim at ang tanging ilaw lamang sa labas ang nagsisilbing liwanag upang makakita ako kahit papaano.Kinapa ko yung telepono ko sa bandang uluhan ko upang tignan ang oras.Nakita ko namang mag aalas dos pa lang ng madaling araw kaya naisipan kong ipikit ulit ang aking mata.Sinubukan kong matulog muli ngunit tila ayaw ng diwa ko.Kaya minulat ko na lamang ang mga mata ko at naisipang bumangon.Sa kalagitnaan nang paglalakad ko palabas ng kwarto ko ay bigla akong nakaramdam ng kakaibang takot ng biglang humangin at lumamig sa bandang likuran ko.Agad kong binuksan yung ilaw ng kwarto ko at napatingin sa buong sulok ng kwarto ko."Ganto yung mga napapanood ko sa tiktok ah" Bulong ko habang yung buong pagkatao ko ay ngayo'y nababalutan ng takot.Pagnagising ka raw kasi sa oras ng alas dos hanggang alas 4 ng madaling araw ay maaaring may demonyo raw na nanonood sa'yo
DANIEL'S POVSinigurado ko munang tulog na si Hannah bago ako maglaho rito sa tabi n'ya.I have business to do sa taas, alam ko naman na may nagawa akong bawal at labag sa batas namin kaya pumunta na lang ako agad para maayos ito.I introduce myself to Hannah as Daniel pero hindi talaga 'yon yung tunay kong pangalan.Isa rin kasi sa rules ang bawal sabihin ang tunay na pangalan namin, Angel names are mysterious and holy.I also have a virtue about Love, Development, Protection, Knowledge and Premonitions.I'm Hannah's Guardian Angel, and I have a mission to do kaya ako napadpad sa tabi n'ya.'Di lamang ako ang Anghel na nandirito sa lupa, madami kami at nandito kami upang tapusin ng maayos ang bawat misyon namin.I've been protecting and guiding Hannah since she was born in this world.Lagi akong nasa tabi n'ya, I always protecting her from evil spirits that hunts her everyday.Guardian Angels serve to protect whoever the Deity assigned us to.I was assigned to serve and protect, Hannah Kim.
Nandito ako ngayon sa working place ni Dan at laking gulat ko dahil halos masira at mag mistulang abo ang building kung saan nag tatrabaho si Dan.Mas lalo akong kinabahan dahil hanggang ngayon ay may mga tao parin na inilalabas sa building ang mga rescuer.Sugatan sila at halata sa kanila na sobrang naapektuhan sila sa nangyari.Mukha kasing pinasabog ang building na 'to at makikita mo parin hanggang ngayon ang mga nagsisiliparang abo na sanhi ng malakas na pagkasunog.Anong nangyari rito?Nasa'an si Dan??Nagkakagulo rito at muntik pa nga akong 'di makapasok dito kasi may mga nagbabantay at restrikto rin ang parte ng lugar na ito dahil sa nangyari.Tinakasan ko lang yung nagbabantay dahil 'di na talaga ako mapakali.Pumasok ako sa loob ng sirang building at maya-maya pa ay may pumigil sa'kin. "Miss, bawal po kayo rito." Hinila ako ni Kuya papalayo sa building kaya pinigilan ko agad s'ya. "T-Teka lang po, Kuya.Dito po kasi nagtatrabaho yung... " Napatigil ako dahil hindi ko alam kung ano
"Aray!" Sinamaan ko s'ya nang tingin kasi gumalaw s'ya bigla. "Bakit kasi nagpapakabayani ka doon?" Tanong ko sa kan'ya sabay pahid ng ointment sa sugat n'ya.Alam ko namang Anghel ka pero anyong tao ka dito sa lupa, 'di pwede na ganyan."I know, but I can't help it." Saad n'ya bago ngumuso. "'Di mo ba kayang I-heal sarili mo?" Tanong ko sa kan'ya na ikinailing n'ya naman.Tamo!Tas kung makasugod ka sa sumabog na building eh wagas?"I can only heal you.Pero hindi naman sa point na kada madidisgrasya ka ay kaya kitang I-heal.Minor lang kaya ko." Mahabang paliwanag n'ya kaya napatango na lang ako.Kaya pala nawala bigla yung sakit nung likod ko na nadali sa door knob that time."Nga pala, Anghel--" "Don't call me Angel.." Bulong n'ya sa'kin kaya napatikom ako ng bibig 'ko.Bakit naman??Tayo lang naman yung nasa loob ng bahay na 'to ah."Bawal malaman ng iba na galing ako don." Sabay turo n'ya sa taas.Napakurap na lang ako ng ilang beses dahil sa sinabi n'ya.Well sabagay, nung sinabi mo nga
HANNAH'S POV"What's this?" Tanong n'ya habang hawak hawak yung cellphone na binili ko para sa kan'ya.Delikado na kasi, need namin ng contact sa isa't isa, yoko na maulit yung nakaraan." Cellphone?" Patanong kong sagot sa kan'ya. 'Di ba halatang cellphone yan teh?"I mean..yeah, cellphone 'to pero para saan?" Tanong n'ya ulit.Ang slow din pala ng mga Anghel minsan. Nilayasan ko na lang s'ya at 'di s'ya sinagot.Bili ka muna common sense, Idol."Oii!" Tawag n'ya sa'kin na agad kong ikinalingon sa kan'ya. Oii???Angas sa'n mo natutunan yan? "Ba't?" Tanong ko kasabay ng pagtaas ng isa kong kilay." 'Di ako marunong neto...." Saad n'ya na ikina kurap ko ng ilang beses.Oo nga naman syempre 'di s'ya marunong nan diba.Lumapit ako sa kan'ya at inagaw sa kan'ya yung phone."Sabihin mo muna, please master." Biro kong saad na ikinatingin n'ya sa'kin ng nagtataka. "No.Bawal.Sa'yo na lang yan if ayaw mo 'kong turuan." Seryoso n'ya masyadong saad bago mag walk out.Luh"Dan!Jino-joke time lang kita!P