All Chapters of His Battered Wife: Chapter 1 - Chapter 10
57 Chapters
Chapter 1
Pak!Mabilis akong napahawak sa pisnging nasampal ng asawa ko. Nanginig ang buo kong katawan at kaagad namasa ang mga mata ko. Masakit ang sampal pero hindi ako pwedeng magreklamo. Wala akong karapatan para gawin iyon."C-a—""Get out of my way you b*tch!" sigaw niya saka muli akong tinulak ng sobrang lakas dahilan para mapaupo ako sa malamig na sahig. Mabilis na tumulo ang luhang kanina ka pa pinipigilan habang nakayuko.Binato niya pa ang isang vase na nakapatong sa lamesa sa gilid ng hagdanan bago siya dali-daling pumunta sa itaas. Dahan-dahan akong napatingin sa hagdanan habang humihikbi ng mahina. Ramdam ko ang sakit ng pisngi at likod ko pero wala akong karapatang magreklamo. Dahil sino nga ba ako?I am just his wife. Asawa niya lang ako sa papel. Asawa na naging isang katulong na araw-araw niyang pinagbubuhatan ng kamay. Pinagbubuhatan ng kamay kahit wala akong kasalanan.Sino nga bang mag-aakala na ang isang Maxine Claveria na anak ng isa sa pinakamayaman na negosyante noon ay
Read more
Chapter 2
Chapter 2Kinabukasan nang magising ako sa umaga ay una kong tiningnan ang mukha ko sa salamin na puno ng pasa. Nakaramdam ako ng awa sa sarili ko nang makita na mas lalong namaga anb pasa ko sa pisngi. Dahan-dahan ko iyong nilagyan ng gamot. I am teary eyed while doing that because it hurts so much.Matapos kong lagyan ng gamot ang pasa ko ay mabilis akong lumabas ng kwarto ko sa bahay na ito. We are maybe married but we don't share in one room which I like. Mabuti na ito.Nang makalabas ako sa kwarto ko ay kaagad kong nilingon ang pinto ng kwarto ni Carl na sarado pa rin. Alas sinko na ng umaga at maya-mayang alas otso ay magtatrabaho na siya kaya dapat akong magluto ng agahan. Mabilis akong bumaba at tulad ng nakasanayan ko ay sa garden muna ako dumiretso. I immediately smiled when I saw my sunflowers. Matingkad ang mga kulay nila at sabay-sabay na sumasayaw dahil sa hangin kaya kaagad akong nakaramdam ng saya.Sunflower is just a simple flower but it could make me happy. Mabuti
Read more
Chapter 3
They left after they eat dinner. Dahan-dahan ko naman na niligpit ang pinagkainan nila saka kumain na rin ako. I was in the middle of eating my dinner when I heard Carl's car. Nanlaki ang mga mata ko at kaagad ko na nilunok ang malaking karne kaya nabulunan ako. Ang plano kong tingnan ang pagdating niya ay hindi ko nagawa kasi agaran akong uminom ng maraming tubig para tuluyan kong malunok ang karneng bumigla sa lalamunan ko."Maxine," he called but I couldn't answer because I'm still coughing a lot of times.Hinimas ko ang lalamunan ko dahil sa sakit at pinigilan ang sarili na maubo."Maxine!" he called again and this time it's louder. Mabilis akong napatayo at akmang pupunta na sa living room kaso napatalon na lang ako ng mahina dahil ilang metro na lang ang layo niya sa akin.My eyes widened."Sorry, nabulunan kasi ako," mahinang sabi ko pero hindi nawala ang inis sa mukha niya."I am the one who's feeding you so stop acting like boss," malamig na sambit niya kaya napakurap ako at
Read more
Chapter 4
Nagising ako dahil sa silaw. Umubo ako ng isang beses at dahan-dahan na bumangon. I suddenly remember what happened last night so I roam my eyes around the silent garage. Biglang bumalik ang kaba at takot sa akin pero kahit ganoon ay nagpakatatag ako.Natuyo na ang damit ko pero ramdam ko pa rin ang lamig ng sahig kaya dahan-dahan akong tumayo. I cough a lot of times before I look at the main door. Nabuhayan ako ng loob nang makita na nakabukas na ito.Dahan-dahan akong naglakad papunta doon. Ramdam ko ang init ng mga mata ko at nahihilo rin ako pero hindi ko na iyon pinansin pa. The first thing inside my head was to enter the house.Nang makarating ako sa hamba ng pinto ay kaagad kong natanaw si Carl na nakaupo sa living room. He suddenly looked where I was so my eyes widened. Nang tumayo siya mula sa pagkakaupo ay mabilis akong umatras dahil sa takot. Nanginig ako at kaagad nakaramdam ng kakaibang takot dahil baka saktan niya na naman ako. Baka kaladkarin niya na naman ako at sampal
Read more
Chapter 5
I continue sobbing hard while hiding. Sograng sakit ng puso ko at halos hindi na ako makahinga pero patuloy akong nagususmiksik. I am so scared. Takot na takot ako dahil baka saktan ulit ako. Natatakot ako.Habang humahagulgol ay bigla akong may naramdaman na bulto ng tao na nakatayo sa harap ko. Nanginginig akong nag-angat ng tingin ay doon ay nakita ko si Don Sarmiento na nahahahag na nakatitig sa akin."S-sorry po. Wala po akong ginagawa. Wala po akong kasalanan," nanginginig na sambit ko saka agaran na lumuhod sa paanan niya habang patuloy ang pagtulo ng mga luha ko."Tumayo ka," malamig na sambit niya kaya kahit nanghihina at nanginginig ang mga tuhod ko ay pilit akong tumayo. "D-Don Sarmiento," sambit ko habang takot na nakatingin sa kanya. Kita ang kulubot ng balat niya pero kahit ganoon ay alam kong malakas pa rin siya.Napabuntong hininga siya saka dahan-dahan na bumaba ang mga mata niya sa braso ko. Kaagad akong napalunok at mabilis kong itinago ang mga braso ko sa likuran
Read more
Chapter 6
Chapter 6Unti-unti akong tumigil sa pag-iyak pero hindi pa rin nawawala ang takot at panginginig ko. Tinalasan ko ang pandinig ko at nnag mawala ang ingay ng pagbabasag sa labas ay doon ako bahagya gumalaw. I swallowed hard and I slowly stood up.Nanginginig ako sa takot pero kung may pagbabasag akong narinig kanina ay siguradong maraming kalat sa labas. Dahan-dahan akong similip sa pinto ng kwarto ko at nakita ko na kaagad ang mga basag na vases sa hallway. Wala na si Carl doon at siguradong nasa loob na ng kwarto niya kaya lumabas naman ako sa kwarto ko. Nang makalabas ako ay doon ko mas nakita na halos lahat ng mga palamuti dito sa ikalawang palapag ay nasa sahig na. Ang mga vases ay basag, ang mga paintings ay sira pati mga lamesa.Nanubig ang mga mata ko sa nakita at unti-unti kong pinulot ang mga iyon para linisan. Dahan-dahan ang pagpulot ko dahil hindi ko gustong makagawa ng ingay at dahil na rin sa panginginig ng mga kamay ko na halos hindi makahawak ng mabuti.Tuloy-tuloy
Read more
Chapter 7
Chapter 7Titig na titig ako kay Carl na hindi lumampas sa mga tingin ko ang biglang pag-ilaw ng phone niyang nakapatong lang sa tabi niya. Tumigil siya sa pagkain para lang tingnan iyon kaya napatingin rin ako sa phone niyang hawak na niya ngayon.And when he reads what's the message he received he immediately stood up like it's the most exciting thing he saw. Napaayos ako ng tayo at hindi ko alam pero biglang nanuyo ang lalamunan ko habang tinatanaw siyang unti-unting maglakad palabas ng dining area dahil lang sa mensaheng natanggap niya na hindi ko alam kung galing kanino.Paika-ika naman akong pumunta sa dining area para ligpitin na lang ang mga pinagkainan niya. Pero ilang sandali pa ay bigla siyang bumalik habang kunot ang noo kaya napalayo ako sa lamesa dahil sa takot. Nanlalaki ang mga mata ko siyang tiningnan kaya malamig niyang sinalubong ang mga mata ko."Do not go out of your room later. I will bring someone here. Kapag nakita kitang pakalat-kalat malalagot ka sa akin," ma
Read more
Chapter 8
Chapter 8I immediately followed what he said. Sa kabila ng sumasakit kong paa ay pinilit kong linisin ang lahat ng mga kalat bago pa ulit siya bumalik. Matapos ko iyong linisin lahat ay hindi ko na nakayanan pa ang sakit ng paa ko kaya ginamot ko iyon.At habang ginagamot ko ang masakit na paa ay bigla kong narinig ang pagtunog ng kotse ni Carl. Natigilan ako pero nang marinig ko na tuloy-tuloy itong umalis ay napabuntong hininga na lang ako saka tahimik na nagpatuloy sa paggamot sa paa ko.After that my injured foot did not look so well. Alam ko namang hindi magiging madali ang pag galing nito lalo na at marami akong trabaho. I need a rest to make this fully healed but I can't just rest. At dahil umalis si Carl ay sa garden ako nagpalipas ng oras. Kumalma ang buo kong katawan habang tinatanaw ang magandang ayos ng mga bulaklak kaya paunti-unting nawala ang sakit ng paa ko. I smiled and I let my hair slap my face.At habang nasa ganoon akong sitwasyon ay biglang may bumusina sa labas
Read more
Chapter 9
Chapter 9I sighed again and again and I waited for Shane to open the door. Baka sakaling naalala niya na nasarhan niya ang pinto at nandito pa ako sa labas. But I waited outside the main door for thirty minutes until one hour but no one opened it for me.Dahan-dahan akong tumayo saka saka muling sinubukan na buksan ang pinto pero kahit anong pihit ko sa door knob ay hindi ito bumubukas. "Carl," I murmured and a second after that I finally lost my hope that this door would open.Ayaw ko nang isipin ang posibleng nangyayari sa loob. Particularly in Carl's room.I sighed before walking towards the garden. May maliit na duyan doon kaya kahit malamig ay pinili kong doon maupo. Kaunting ilaw na lang ang bukas pero tama lang iyon para maging maliwanag sa pwesto ko ngayon. Dahan-dahan akong umupo sa duyan saka napahimas sa braso ko dahil sa lamig. Mula dito ay tanaw na tanaw ko ang balcony ng kwarto ni Carl. I smiled sadly because it's dark. They are probably sleeping.Mas lumamig ang ihip
Read more
Chapter 10
Chapter 10Natulog ako nang hindi kumakain dahil sa banta ni Carl. Tunay ngang may CCTVV ang bawat sulok ng bahay kaya mas lalo lang siyang magagalit kapag nakita niya na sinusuway ko siya. I am not hungry when I fell asleep. Pero hating-gabi ay nagising ako sa biglang pagkalam ng sikmura ko.Napahawak ako sa tiyan kong tumutunog dahil sa gutom. Marahan akong tuminghala saka pumikit para kalimutan ang gutom pero ramdam ko na ang panginginig ng katawan ko sa sobrang gutom. Mabilis na lang akong umalis sa kama saka dire-diretsong bumaba."I can't eat anything," sabi ko habang nakahawak sa tiyan ko.Huminga na lang ako ng malalim saka kumuha na lang ng malamig na tubig sa fridge. Dinamihan ko ng inom at dahil doon ay parang napawi ang gutom ko pero alam kong magugutom rin ulit ako mamaya kaya bumalik ako kaagad sa kwarto para matulog. And I immediately fell asleep.Sa muling paggising ko ay maaga na kaya dahan-dahan akong bumangon para magluto na ng agahan ni Carl. Today is Sunday and he
Read more
PREV
123456
DMCA.com Protection Status