Better Than Revenge

Anim na buwan ang matuling lumipas at medyo gabay na ni Elyssa ang pamumuhay sa Maynila. Kasalukuyan siyang nagtatarabaho sa factory na pinapasukan ng pinsan niyang si Marra, ang nag-iisang taong nilapitan niya pagkatapos takasan ang insidente na halos gabi-gabi ay dumadalaw sa panaginip niya.Walang alam ang tatay niya pati ang lola niya sa nangyari sa kanya. Pero bilang assurance sa mga ito ay kinontak ito ni Marra tatlong buwan matapos siyang tumakas. Halos mabaliw ang mga ito sa pag-aalala kung anong nangyari sa kanya ngunit hindi niya sinabi sa mga ito ang totoo. Humingi lamang siya ng tawad dahil hindi nakapagpaalam nang maayos sa mga ito.Si Marra rin ang sumagap ng balita tungkol sa nangyaring insidente. Umuwi ito ng Antique isang linggo pagkatapos ang sorpresang pagdating niya nang Maynila, upang makibalita.Saka lamang siya nakahinga nang maluwang dahil buhay pa ang lalaking muntikan ng gumahasa sa kanya, pero hanggang ngayon ay nanatili itong naka-coma. At magpasa-hanggang n

Kinabukasan, alas-tres pa lang ng madaling araw ay gising na si Issay. Maaga ang biyahe niya papuntang Baguio at ipinagpasalamat niya na malapit ang istasyon ng bus sa condominium na tinitirhan nila."Here I come, Jevy. It's been so long and I can't wait to see you. Wait for my surprise!" malapad ang ngiting bulong niya sa sarili habang nakatitig sa picture nito sa wallpaper ng cellphone niya. Walang kaalam-alam ang kasintahan na pupuntahan niya ito sa Baguio.Upang maiwasan ang matagal na biyahe ay ipinikit niya ang mata upang umidlip. Ang tainga niya ay sinalpakan niya ng earphone at nakinig ng music.Hindi malalim ang tulog niya dahil manaka-naka siyang dumidilat upang sulyapan ang paligid. Hindi niya kayang pigilan ang excitement na nararamdaman. Sa wakas makalipas ang anim na buwan ay magkikita na rin sila ni Jevy.Nagising nang tuluyan si Elyssa dahil sa malakas na sigaw ng konduktor ng bus. Malapit na sila sa destinasyon nila. Mabilis niyang niligpit ang gamit at inihanda ang sa

Napahinto sa paglalakad si Elyssa nang nakaramdam ng matinding pagod. Nanghihinang napaupo siya sa isang bench na nadaanan sa labas ng isang establesimyento na hindi siya sigurado kung ano. Pagod na pagod siya. Mentally and physically. Durog na durog din ang puso niya dahil hindi pa rin niya kayang i-absorb ang nangyari kaninang umaga.Matagal-tagal na siyang naglalakad ng walang patutunguhan dahil gulong-gulo ang isip niya. Pati cellphone niya ay lowbat na rin kasabay ng pag-lowbat ng pagmamahal niya kay Jevy.Humugot siya ng mahinang buntong-hininga upang pagaanin ang sarili ngunit hinayaan niyang pumatak ang butil ng luha mula sa kanyang mata. Mabigat na mabigat ang pakiramdam niya. Naninikip ang dibdib niya. Mixed emotions rummaging inside her. Hindi na niya mawari kung sakit, poot o pagkaawa sa sarili ang nararamdaman. She felt betrayed.Mula sa kinauupuang bench ay wala sa sariling napatingin siya sa katapat na bar. May ribbon cutting na nagaganap marahil, ay grand opening ng bar

Napigil ni Elyssa ang hininga nang magtagpo ang mata nila ng lalaking minsan ay naging malaking parte sa buhay niya. Bakas sa mukha nito ang galit at hinanakit. Ngunit hindi niya maintindihan kung bakit ito pa ang nagagalit sa kanya. Aren't they the ones that fooled her? Dapat siya ang magalit. Dapat siya ang maghinanakit, hindi ang mga ito.Nakaramdam ng pangongonsensiya si Elyssa na hindi niya akalaing mararamdaman niya. Ngunit agad din itong napalitan ng panibugho nang makitang lumapit dito ang babaeng kinasusuklaman niya. Wala sa huwisyong humigpit ang hawak niya sa balikat ng kasayaw."Any problem?"Napukaw ang diwa ng dalaga nang biglang magsalita ang kasayaw. Marahil naramdaman ang mariing pagpisil niya.Umiling si Issay at matamis na ngumiti upang itago ang tunay na nararamdaman na ikinanoot ng nito ng kasayaw. Ngunit alam ng dalaga na basang-basa ng lalaki ang bawat kilos niya."Nothing!" blanko ang mukhang sagot niya. "Tara, upo na tayo," yaya na lang niya. Wala na siyang gan

Napakunot-noo si Louie nang sa pagbalik niya sa bar counter na pinag-iwanan niya kay Elyssa ay wala na ang dalaga. Tanging backpack nito ang umuukupa sa inuupuan nito. Labis ang pagtataka niya at baka kung saan ito nagtungo. Imposibleng pupunta ito ng kung saan-saan o kahit sa banyo dahil hindi na nito kayang buhatin ang sarili sa sobrang kalasingan nito. Binilisan niya ang hakbang at kaagad na lumapit kay Minho."Hey, pare. Nakita mo si Elyssa?" puno ng pagtatakang tanong niya nang makalapit sa kaibigan. Abala ito sa paghahalo ng inumin nang madatnan niya.Saglit nitong itinigil ang pagsasalin ng alak at kunot ang noong umangat ng tingin sa kanya."Huh? 'Di ba kasama mo siya?" hindi makapaniwalang tanong nito.Parang nawala ang kalasingan ni Louie dahil sa sagot ng kaibigan. Marahas niyang naihilamos ang kamay sa mukha."Hindi, pare. Iniwanan ko siya saglit dito dahil pumunta ako ng banyo. I definitely know that she was drunk and passing out. Kaya imposibleng pupunta iyon kung saan-sa