Chapter 84: Binagyong Sala

Kanina pa namatay ang tawag niya pero hindi pa rin ako dalawin ng antok. Nakahiga na rin ako.

Hindi mawala sa isip ang paulit-ulit kong tanong na pupuntahan ko ba siya? Then what? Ano naman ang pag-uusapan namin? Lasing na siya. Baka pagpunta ko pa doon ay tulog na rin siya. Paano pa kami makakapag-usap? Sayang lang ang effort ko kung mapupunta iyon sa wala di ba?

"Eh paano kung pagpunta mo naman doon ay hindi na siya lasing? I mean, nahulasan na siya? Saka paano kung hinihintay ka niya talagang pumunta?" malakas na tanong ko pa sa sarili.

Galing iyon sa kabilang bahagi ng isipan ko. Humarap na ako sa kabilang dereksyon para pagnilayan pang mabuti ang magiging plano.

"Nakakainis naman kasi!" tadyak ko na sa ere ng mga paa dahilan para matanggal ang kumot. "Kung kailan gabing-gabi na saka pa tumawag."

Mabilis akong bumangon. Tinungo ang wardrobe at kumuha na ng damit. Maigi pa ang pumunta na lang ako keysa naman magdamag din naman akong gising. At least nag-effort akong pumunta. Wal