Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko nang maramdaman kong may nanonood sa 'kin.
Napaupo ako bigla sa kama ko at gulat na tumingin sa taong nasa harapan ko ngayon. Sapo-sapo niya ang kaniyang noo at bulong nang bulong.
"Kuya Derrick?" tanong ko. Napahimas din ako sa noo ko nang makaramdam ng sakit. Tumama lang naman ang noo namin sa isa't-isa.
Kumunot ang noo ko at tumingin ulit sa kaniya. "Bakit may suot kang mask?" tanong ko sa kaniya. He's wearing a white mask, dahilan para bigla akong mapaupo kanina. Kinabahan ako, akala ko nakapasok na rito sa kwarto ko ang killer. Hanggang ngayon nga ay hindi pa rin maalis sa isipan ko ang pagpapakita niya sa 'kin kagabi.
Tumayo siya kaya napa atras na lamang ako. Ramdam ko ang malakas na kabog ng dibdib ko dahil sa kaba.
Hindi maalis ang tingin ko sa mga mata niya at pilit inaalala kung sino ang may matang katulad ng sa kaniya.
Bigla siyang tumigil sa paglalakad. Nabalot kami ng katahimikan. Hindi siya nagsasalita. At hindi rin ako makapagsalita. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko o kung sisigaw ba ako para manghingi ng tulong.
Nabasag lamang ang katahimikan nang mag ring ang cellphone ko.
"Hello, kuya?"
"Nasan ka, Demi?" tanong niya.
Magsasalita na sana ako kaso biglang tumalikod 'yong killer at naglakad palayo.
"Demi, answer me. Nasaan ka?"
Napalunok ako. "P-pauwi na ako..."
Binaba ko ang tawag at tinignan ang madilim na parte ng park na tinahak n'ong killer.
Hinubad ni kuya ang mask at naupo sa dulo ng kama ko. "Nagmamadali si dad kanina at nahulog 'to. Ibabalik ko sana sa kwarto nila kaso bigla kang pinatawag ni mom," sagot niya. Nakatutok naman ang tingin ko sa mga mata niya.
"Kuya, isuot mo nga ulit 'yong mask," utos ko sa kaniya.
"Bakit? Ayaw mo na ba sa gwapong mukha ng kuya mo?" Napa ismid ako sa tanong niya.
"Basta isuot mo na lang ulit." Sinunod naman niya ang sinabi ko. Nang suotin niya 'yon ay tinignan ko ulit ang mga mata niya.
Napa iling na lang ako. Hindi siya 'yon. Saka bakit ko naman pag-iisipan ang sarili kong kapatid ng gan'on?
"May good news nga pala ako," sabi ni kuya, tinanggal niya ang mask at ngumiti nang pagkalaki-laki. "Hindi lang ikaw ang may love life, magkakaroon na rin ako!"
"Talaga? Sino naman?" tanong ko.
"Si Bianca." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"Si Ate Bianca?!" tanong ko. Tumango-tango naman siya.
"Pumayag siya na ligawan ko ulit siya." Napangiti ako. I'm happy for the both of them. Sabi na nga ba't may pag-asa pa sa kanilang dalawa.
"Nice. Pagbutihin mo ang panliligaw," sabi ko sa kaniya.
Tumayo siya at hinarap ako. "I will. Hindi ko na pakakawalan si Bianca. Sige, tumayo ka na d'yan at kanina ka pa pinapatawag ni mom. Bye, lil sis!" Ngingiti-ngiti pa siya habang palabas ng kwarto ko.
Napa iling na lang ako. Bumalik na naman ang makulit kong kuya.
***
Inaya ako ni mommy ngayon sa mall para mag grocery. Kaya heto ako ngayon at nagsusuklay ng buhok ko. Kakatapos ko lang din maligo kaya medyo basa pa ito.
Pagkatapos kong mag-ayos ay bumaba na ako. Nakita ko si mommy sa sala na nag-aantay na sa 'kin.
"Let's go, honey. Ihahatid daw tayo ng kuya mo," sabi ni mommy at kinuha ang bag niya na nakapatong sa sofa. Naglakad na siya papunta sa pintuan kaya sumunod na rin ako.
"Mom, just text me if tapos na kayo mag grocery. Susunduin ko lang si Bianca," sabi ni kuya nang makarating kami sa mall.
"Sige, anak. Mag-ingat ka!" Bumaba na kami ng sasakyan at inantay lang namin na makaalis si kuya bago pumasok sa mall.
"Sino kayang unang ikakasal sa inyo ng kuya mo?" nakangiting tanong ni mommy.
"Mommy naman!" tumawa ako. "Syempre si Kuya Derrick. Gurang na 'yon, eh. Magtatapos muna ako ng college," sabi ko sa kaniya.
"Good. Kaso 'yong kuya mo nanliligaw pa lang ngayon," natatawang sabi niya kaya natawa na rin ako.
Humiwalay muna ako kay mommy para mag hanap ng pwede kong bilhin dito. Habang nag-iikot dito sa grocery ay may nakita akong pamilyar na mukha.
Naka upo siya sa may food court at nag ce-cellphone. Naglakad ako papalapit sa kaniya.
"Troy," tawag ko sa lalaking nasa harapan ko ngayon.
Nag-angat siya ng tingin at medyo nagulat pa nang makita ako. Pero ngumiti rin naman siya agad.
"Oh, Macey's bestfriend is here. What can I do for you, Demi?" nilapag niya ang cellphone niya sa mesa at diretsong tumingin sa 'kin.
Hinila ko ang upuan na nasa tabi ko at umupo doon.
"I just want to ask you something." Tinignan ko ang braso niya. He's wearing a sleeveless shirt that's why I can see all his tattoos.
"Ano namang kapalit 'pag sinagot ko ang tanong mo?" ngumisi siya sakin.
"Uhm..." hindi ko alam ang sasabihin ko.
Tumawa naman siya. "Okay. Since, we're friends before and you're my girl's bestfriend, you can ask me anything. Kahit walang kapalit."
I mentally rolled my eyes. Pinagpipilitan niya pa rin na sa kaniya si Macey kahit hindi naman na.
"What's the meaning of your tattoo?" diretsong tanong ko sa kaniya. Tinuro ko ang braso niya.
"Alin dito?" tanong niya.
"'Yong sungay. Anong meaning niyan?"
Hinawakan niya ang tattoo niya. "Bakit naman gusto mong malaman?"
Napalunok ako.
"Nagandahan lang ako."
Psh! Demi, anong klaseng dahilan 'yan?
"If you want to have one, you can join us," aniya na ikinakunot ng noo ko.
"Us?" tanong ko.
Tumango-tango siya. "The gang..."
Nanlaki ang mata ko. Kung gan'on ang sungay na 'yon ay simbolo ng gang nila.
"I-ikaw ba ang leader nila?" tanong ko ulit.
Naningkit ang mata niya. "Are you interested to join the gang?"
Gang? Hinding-hindi ako sasali sa mga ganiyan. Pero...
"I'll think about it," nakangiting sagot ko.
"I'm just the acting leader of the gang hangga't hindi pa nagpapakita 'yong totoong leader namin."
Hindi pa nagpapakita?
What if...ang leader nila ay 'yong killer?
"Never niyo pa siyang nakita?"
Umiling si Troy.
"Hindi pa, pero malapit na."
Pinatay ko ang cellphone ko matapos pakinggan ang ni-record kong pag-uusap namin ni Troy kanina sa mall.
"Medyo tanga rin 'tong si Troy, eh. Hindi manlang siya nagtaka sa mga tanong mo," natatawang sambit ni Jayson.
Nandito ulit kami ngayon sa Belle's Cafe.
"Kung gan'on ay hindi na lang siya nag-iisa ngayon. Kung ang killer nga talaga ang leader ng gang nila Troy, mas malakas siya ngayon at mas matindi pa ang pwede niyang gawin."
Tama si Macey. Maraming hawak ngayon ang killer.
"Sasali ako sa gang nila," sabi ni Brix.
Kumunot ang noo ko at tumingin kay Brix. "No! Walang sasali sa gang nila. Delikado masyado 'yon, Brix," sabi ko sa kaniya.
"Pero makakatulong 'yon para makita natin ang killer," aniya pero umiling-iling ako.
"Makikita natin ang killer nang hindi sumasali sa gang na 'yon...baka nga nakita na natin 'yon at malapit lang sa 'tin," binulong ko na lang ang huling sinabi ko. Ayoko munang sabihin sa kanila ang pagkikita namin n'ong killer.
But one thing's for sure, malapit lang sa 'min ang killer at baka kilalang-kilala pa namin 'yon. Sigurado akong nakita ko na ang mga matang 'yon dati pa.
---
December 24, 6PM"Hello, Brix?" sagot ko sa tawag. Naglalagay ako ng mga regalo ngayon dito sa ilalim ng Christmas tree nang biglang tumawag si Brix."Demi, pwede ba tayo magkita mamaya? I'll just give you something," aniya. Napatingin ako sa wall clock namin at ala-sais pa lang. Madami pang oras bago mag Noche Buena."Sure. Anong oras?" nakangiting tanong ko."8PM. Ako na lang ang pupunta d'yan.""Sige," sabi ko. Pagkatapos namin mag-usap ay hinanap ko ang regalo ko kay Brix. Kinuha ko 'yon at umakyat muna ako sa kwarto ko.I took a half bath. Naligo na rin naman ako kanina kaso pinagpawisan na rin ako dahil sa paghahanda para sa Noche Buena.Pagkatapos kong mag-ayos ay bumaba na ulit ako. It is already 7PM. Nagluluto pa rin si mommy ngayon.Naririnig ko naman si Kuya Derrick na may kausap sa phone habang nakaupo sa sof
Macey's POVDecember 25, 6PMI was applying my red lipstick when my brother knocked on my door."Just a minute!" sigaw ko."Ate, kanina mo pa sinasabi 'yan. Dad is waiting downstairs," aniya gamit ang iritadong boses.Alam kong inis na inis na siya sa 'kin dahil kanina pa siya pabalik-balik dito sa kwarto ko. Pero this time, tapos na talaga ako mag-ayos.For the last time, I looked at my mirror to see my whole outfit. I'm wearing a red plaid tweed dress together with a black high heeled boots. Kinuha ko na ang pouch ko sa side table ko at lumabas ng kwarto.Pagkababa ko ay nag-aantay na si daddy sa sala. Ang kapatid ko namang si Arkin ay nakapangalumbaba habang nakasimangot."Sorry, bro," I smiled at him and made a peace sign."Psh! Stop it, ate," aniya at naglakad na palabas ng bahay. What's wrong with hi
Demi's POVSabay-sabay na nag-alisan sina Macey, Jayson, at Sofia kaya kaming dalawa na lang ni Brix ang naiwan dito sa poolside."Ang bilis ng araw 'no? Ilang araw na lang, papasok na naman ang bagong taon," sabi ni Brix. Tumango ako bilang pag sang-ayon sa sinabi niya."Oo, ang bilis nga. Sobrang bilis at ang daming nangyari. Sa mga nakalipas na linggo, sunod-sunod ang namatay---" May sasabihin pa sana ako pinutol ni Brix ang pagsasalita ko."Shh...Demi. Kahit pasko 'yan pa rin iniisip mo?"Huminga ako nang malalim at tumingin sa kaniya. "Sorry. Hindi ko lang talaga mapigilan."Simula nang mangyari 'yong homecoming, pare-parehas na lang ang naiisip ko – 'yong mga patayan at pati na rin ang pakikipag-usap sa 'kin n'ong killer."Bakit hindi na lang natin pag-usapan 'yong sa 'tin? You know, I'm excited to enter the new year lalo na't kasama kita,"
December 28, 9:00 AMLumabas ako ng kwarto ko at dumiretso sa pintuan ng mini office ni daddy. Kumatok muna ako sa pinto bago buksan iyon."Dad," tawag ko at lumapit sa kaniya. Nahagip ng mata ko si mommy na nakaupo sa couch, tulala at tila malalim ang iniisip."Bakit, Demi?" tanong niya sa 'kin habang ang mga mata ay nakatutok pa rin sa dyaryo na hawak niya.Huminga muna ako nang malalim bago mag salita. "Narinig ko na iba pala ang pumatay kay Mang Isko. Ibig sabihin ay posibleng buhay pa ang pumatay sa pamilya ni Mayor Javier?" tanong ko. Alam ko naman ang totoo, pero gusto ko pa rin makakuha ng sagot mula kay daddy.Sa puntong iyon ay tumingin na siya sa akin. Inayos niya muna ang salamin niya bago mag salita. "Yes. There's a possibility. At baka nga nandito pa rin siya sa Greenville." Nandito pa talaga."How about the cases these past two days? Tatlo ang na
Tatlong oras na ang lumipas matapos ang balita tungkol sa limang bangkay na natagpuan kanina. At ngayon naman ay bali-balita ang dalawang tao na umamin sa ilang pagpatay noong mga nakaraang araw.Sabi ko na nga ba, gawa ito ng killer. He pushes people to kill others. He pushes them to commit crime. Dahil dito, lumalabas ang mga tunay na ugali at ang mga tinatago nilang galit sa kapuwa nila. At may mga lumalabas din na mga sikreto. Tulad na lang ng nangyari kina Macey, Jayson, at Sofia.Ang kinakatakot ko ay si mommy, nasa kaniya pa ang kutsilyo at hindi ko alam kung nasabi niya na ba iyon kay daddy. Wala naman siguro siyang tinatago o nakaaway?Tumayo ako at nagtungo sa hagdan para bumalik sa kwarto ko. Habang naglalakad ay sinubukan kong tawagan ang number ng killer. Panay lang ang pag ring no'n at hindi sinasagot.I dial his number for the third time. Sakto naman ay napadaan ako sa kwarto ni kuya. Bukas ang
"Demi, bakit mo sinabi 'yon?" tanong ni Brix. Itinigil ko ang pag dampi ng bulak sa sugat niya sa mukha at diretsong tumingin sa kaniya."Hindi naman talaga ako sasali. Sinabi ko lang 'yon para mas mapalapit sa killer," sabi ko sa kaniya. Sinabi ko sa kaniya kanina ang napag-usapan namin ni Troy at ngayon ay nagagalit siya dahil sa naging desisyon ko.Napapikit siya at napahawak sa sentido niya. "Gusto mo ba talagang mamatay, Demi? Sa pakikipag-usap mo pa lang sa killer na 'yan, delikado na ang buhay mo. Tapos ang gusto mo pa ay sumugod sa lungga niya?""Ayun na nga eh! Ako lang ang tinatawagan no'ng killer kaya ako ang mas may kakayahan na---"Nagulat ako nang biglang hampasin ni Brix ang mesang nasa tabi namin. "Ikaw na ang nagsabi na walang sasali sa gang na 'yan para lang malaman natin kung sino talaga ang killer. At isa pa, hindi mo kailangan gawin ang lahat ng 'to!"Oo sinabi ko nga iyon
Tumawa si Troy at diretsong tumingin sa akin. "Anong ibig mong sabihin? Para namang hindi mo ako kilala.""Kilala nga ba talaga kita?" tanong ko. "Hindi na ikaw ang Troy na kilala ko dati. Alam kong may tinatago ka."Bigla kong naramdaman ang pag vibrate ng cellphone ko. Malamang ay tumatawag na si Brix.Muli kong idiniin ang pagsakal kay Troy habang nakatutok pa rin ang hawak kong kutsilyo.Tumawa siya pero ramdam ko ang paghihirap niya dahil sa pagsakal ko sa kaniya. "H-hindi ko alam ang sinasabi mo. Itigil mo na 'to Demi kung ayaw mong...sa 'yo ko mismo gamitin 'yang hawak mong kutsilyo.""Demi! Demi!" nanlaki ang mata ko nang marinig ang sigaw ni Brix."Boss, nakita namin 'tong nagmamasid sa labas." napaligon ako sa dalawang matangkad na lalaki na kakapasok lang. Lumuwag ang pagsakal ko kay Troy nang makitang hawak-hawak nila si Brix."Brix..." tawag ko sa ka
Kinuha ko lahat ang mga envelopes na nakatago sa drawer. Inilusot ko 'yon sa bag ko at pagkatapos ay lumabas na ng kwarto.May pasok na ulit kami ngayon at makakapagkita na ulit kami ni Macey. Ibibigay ko sa kaniya 'yong bagong envelope na natanggap ko. Medyo nag-aalala rin ako sa magiging reaksyon ni Macey dahil may litrato ang daddy niya rito.Pagkababa ko ay nakita ko na si kuya na nag-aabang sa akin. Ihahatid niya raw kasi ako. Si Brix naman ay nasa school na dahil sumabay sa kaniya si Tita Mirasol."Nakaalis na ba sila mommy?" tanong ko sa kaniya."Oo, kaaalis lang," sagot niya at tumayo na.Lumabas na kami ng bahay at nagtungo sa sasakyan niya."Baka naman may mangyari na naman sa 'yo ngayon. Ilang beses ka ng napapahamak," sabi ni kuya habang nagmamaneho.Napabuntong-hininga na lang ako. Simula nang tawagan ako ng killer, nasa panganib na ang buhay ko. At