HE'S AN ENEMY
Prologue
"SO, you attending acquaintance, Max?" tanong sa 'kin ni Drea as she looks towards my direction.
Tinatanong nya ako para sa darating na acquaintance this month. Taunan kasi ang acquaintance party sa unibersidad. Ewan ko ba sa kanya kung bakit tinatanong pa nya ang bagay na iyon, samantalang sa pananatili ko rito sa loob ng tatlong taon ay lagi naman akong uma-attend at sumasali.
Ipinagpatuloy ko ang pagte-take ng note sa notebook ko as our professor discusses about today's lesson. "Yeah," sagot ko at tumingin sa harap. "Lagi naman. Bakit natanong? You not coming?" I look at her before looking back in front.
"Gaga ka ba? Of course, sasali ako. Lalo pa't maganda ang theme ngayong taon. Hindi ako papahuli, 'no." Pinaikot niyon ang mga mata as she looks in front.
Floral ang theme ng acquaintance ngayon. Flowers and leaves. Paborito nya nga pala ang dalawang iyon. Ayon sa kanya ay ang simoy ng amoy ng bulaklak at mga dahon ay nagdadala sa kalooban nya ng kapayaan but to my knowledge ay wala naman syang problema. Well, kanya-kanyang paborito 'yan kaya hindi ko na kinwestyon pa. Wala rin naman akong problema sa pagsusuot ng floral. Flowers and leaves look so comfy to wear.
"Tss." I rolled my eyes heaven wards. "May isusuot ka na ba?"
"Wala pa. Wanna come to shop?" ngisi niyong tanong. Nakataas din ang kilay.
"Para sa damit lang, ah?" sambit ko.
Shopping. She loves shopping so much. Five bags of shopped thing isn't enough to satisfy her. Kulang 'yon. Sampung shopping bag nga lang ay hindi pa sya kayang i-satisfy, eh. Ang gusto nya ay iyong hindi na nya mabuhat sa dami. Hindi ko naman malaman sa kanya kung saan nya pinagdadadala ang mga pinamili nya. Never seen her wear all those she brought. Display lang ata, eh. Sabagay, mayaman. Isang katangian na hindi na bago sa may mga yaman. Maluho. But anyways, wala naman akong magagawa kung iyon ang nakapagpapasaya sa kanya. Ganoon din naman sya sa akin, eh. She lets me do everything that makes me happy though sometimes it is something she doesn't like.
"Max, that's boring. Walang thrill gaya ng prof natin. So boring. Wala namang nakikinig sa kanya," ngising sambit nya. Napatawa naman ako nang bahagya sa sinabi nya. Well, that's a little bit mean but true. Wala namang nakikinig sa prof namin na nasa harap.
Kanya-kanya kasing ganap at gawa ang mga kaklase namin. Napakapabibo ko naman kung sasabihin kong hindi boring. Sa totoo nyan ay nabo-boring din ako pero ayaw ko naman mapagalitan at mapahiya sakali mang ako matyempuhan. Okay ng pagtyagaan ang boring na lecturer kaysa mapahiya. I am always prepared.
"Do you just mean na hindi boring ang pagbili sa bawat boutique sa mall? Oh, common, Drea. That's more boring than our lecturer."
Naputol ang pag-uusap naming dalawa nang kumalabog ang pintuan ng room na kinaroroonan namin. Ang atensyon naming lahat ay napunta sa sinipa o tinulak na pintuan. Ang kunot na noo ng aming lecturer ay napaling sa kumuha ng aming atensyon.
There is a guy, standing arrogantly like he hadn't did any disturbing. Ang kanyang magulong buhok ay bumagay sa maputi at makinis niyong mukha. His perfect angle nose stands so proud. Samantlang ang may kakapalang kilay niyon ay bumagay sa mapungay ngunit may kasingkitang mga mata. Pinkish naman ang mamasa-masang labi niyon. His white skin tone and chinky eyes tell he has foreign blood. Korean.
He's wearing not fully buttoned white polo kaya bahagyang kita mula sa kinauupuan ko ang itaas na parte ng dibdib nya. Samantalang itim na ripped jeans ang suot na pang-ibaba na nakaterno sa puti nyang sapatos. Don't know what the brand is. Ang bag naman na dala nya ay nakasukbit sa isa lang nyang balikat. Sexy but pierced.
Nagsimula ang mga bulungan as they had a look into that sexy man who slammed the door hard. Sabagay, hindi familiar sa amin ang mukha na nasa pintuan. Hindi ko rin naman sya napapansin sa ibang block. So, it really is obvious that he is a transferee.
Napaiwas ako ng tingin nang lumingon iyon sa gawi ko like he knew where I am sitting. Pinantaasan ko lang sya ng kilay na ikinangisi nya nang muli kong ibinalik ang tingin ko sa kanyang gawi. Wafu. Pero kung sa ngisi nya, it is a big big no he will receive from me. Who living inside of this chest of mine is enough. Hindi ko kailangan ng mapagpapantasyahan.
Pinamulahan ako ng pisngi nang gumalaw ang labi niyon papunta sa gawi ko na tila ba nagpapadala sya ng isang voiceless message. What the hell?
'Flat chested.'
Aba't luko-luko 'tong labanos na 'to, ah? Hindi ako flat chested, no! Medium size lang ako pero hindi flat! At feeling close sya, ha. Who the hell he thinks he is?
Itinapat ko ang middle finger ko nang pahiga sa labi ko kaya't natakpan iyon. Ngumisi ako nang mapansing napangunot ang noo nya.
Ooopppss. Mukhang hindi boring ang ika-apat na taon ko sa kolehiyo. Mukhang sisigla, ah? Nangangamoy gyera.
'I would love that, Flat.' He replied, moving his lips for his words.
Pinamulahan lalo ako ng pisngi. What the f?
"Who do you think you are?" taas-kilay na tanong ng professor namin sa walang modong nagbukas ng pintuan.
"Ridge."
Why the poop his name sounds familiar?
--
CHAPTER ONE "AT least, I'm not a cheater," ngisi nya habang pinaglalaruan ang pen gamit ang kanang kamay. The pen tucked between his middle and index finger. Gumagawa iyon ng bilog. At least something like that. What the shit tzu? Cheater? Who's cheater? Me? Nginisian ko sya, "Woah! I think, you are talking about yourself, Labanos," ganti ko at bahagyang sinipa ang upuang kinauupuan nya habang ang ulo nya ay nakadantay sa sandalan as he continues to play his pen. Bahagyang umuga ang asul na silya dahilan para umalog ang ulo nya. I heard him cursed. I chuckle on that. That must hurt a little bit. Kasalanan naman nya, eh. Kung hindi nya ako inasar na mandaraya ay hindi naman sya makakatikim ng ganoon. The reason behind that accusation? Hindi nya matanggap na nataasan ko sya sa surprised quiz ng lecturer. Isang puntos lang 'yon pero hirap na nyang tan
CHAPTER TWO NAGPALINGA-LINGA ako sa loob ng cafeteria, looking for a vacant seat. Crowded na kasi ang kainan kaya medyo hirap ako sa paghanap ng bakanteng silya. Halos ilang minuto na rin akong nakatayo sa kinapupwestuhan ko habang bitbit ang tray ng pagkain na may lamang two cheesy burger at isang coke na naka-cup. It is good na magaan lang ang tray ng pagkain ko ngayon. Nahuli kasi ako ng punta dahil sa bwisit na ballpen na 'yun. Feeling special. Nagpapahanap pa. Susko. At dahil espesyal nga sya ay hinanap ko pa sya kahit na Php7.00 lang ang presyo. And Mestisong mongoloid being a theft theory entered. Paano nga'y ang ballpen na tinutukoy ko at ang ballpen na pinanghampas ko sa kanya ay iisa. Just like what the poop? If being thankful that your friend isn't here is not bad. Then, I'm not because I am. Haha! Paano nga'y kapag kasama ko sya at expected ng punong-puno
CHAPTER THREE NAKATITIG ako sa kisame ng dorm na tinitirhan ko. I don't know how long basta ang alam ko, matagal na ang paninitig na ginagawa ko. Napabuntong-hininga ako. Kung nakakalusaw lang ang paninitig, hindi na ako magtatakang lusaw na kanina pa ang bubong ng kwarto ko sa tagal ng paninitig ko. Nag-iisip-isip lang ako ng mga bagay. Binabagabag kasi ako ng nangyari kanina. It's been years the last time I felt those thugs. Apat na taon na. I can just ignore it because it maybe just nothing pero hindi ko magawa. It kept playing in my mind every time I closed my eyes. Dapat ko ng kalimutan 'yon dahil sa totoo lang, we hadn't shared any. He just fingered off that dirt. No kiss. But seems to be almost. And that's why I am bothered. I've never a
CHAPTER FOUR "...ALAM mo kasi, Max, whatever this little dangerous organ would say, you don't have anything to refuse it," saad ni Drea at itinuro pa ang kanang dibdib ko. Ilang araw na rin simula nang napansin ko ang pagwawala ng dibdib ko kapag nariyan si Labanos. I try refusing it pero mas lumalala. Sinubukan kong magpaka-normal, though I am slightly not normal, sa harapan nya. Pinapatulan ko pa rin naman ang pang-aasar nya pero hindi dahil inis ako, iyon ay upang pagtakpan ang ginagawa nyang panggugulo sa sistema ko. Alam ko, mabilis ang mga pangyayari pero ewan ko ba. Kainis naman kasing Mestisong Mongoloid 'yan, eh. Simula kasi ng nangyari noon sa Day-Night market ay mas lumala pa ang mga ginagawa nya. Hindi sa paraan ng pamumuwisit nya kung hindi ay sa ginagawa nyang pagka-career sa mga kakaiba nyang kilos. Those are very wei
CHAPTER FIVE"SO, ano? Maghapon akong nakaposas sa'yo? Galing, Labanos. Galing," asik ko at inirapan sya. Muli kong sinubukang alisin ang kanang kamay ko sa posas ngunit gaya ng dati ay walang nangyari doon.Ang kaliwa nyang kamay ang nakahawak sa isang manibela samantalang kanan naman ang pinanghahawak ko sa kabila. Ang kamay naming nakaposas ay nakaalalay sa upuan.Nginisihan lamang nya ako na tila ba tuwang-tuwa sa kalagayan namin ngayong dalawa. Just heaven? We're not couple for San Pedro's sake! Bwisit na manager 'yan! Hatakin ba naman ako papunta sa counter para sa promo ng café at pinag-out na ako kahit na hindi pa tapos ang shift ko matapos kong lumayo roon dahil alam ko na kung ano ang mangyayari after that scene. I was relieved dahil nang hilahin kami papunta sa counter ay nasa labas na noon sila Jasper kaya't hindi na nya ako nakita. As if naman intiresado ako sa promo-ng
CHAPTER SIX "IBIG sabihin nito'y kaklase ka namin sa ibang subject?" ani Drea matapos nyang basahin ang schedule ni Sam. Kalalabas lamang ni Sam sa opisina ni Dean para kuhanin ang schedule nya. Galing pala syang Winter Academy. The academy where I have studied before. Isa iyong prestihiyosong unibersidad para sa mga mayayaman. That explain the aura I've sensed towards him. Pino sya gumalaw at halatang may sinsabi sa buhay. It is good that Winter Academy is huge and wide at maraming estudyanteng mayayaman doon kaya hindi ako kinakabahan na kilala nya ako tho we're known in that academy. Graduating na rin sya at Business Ad ang course. Pero nag-shift sya at BSED na ang kinukuha nya. Dahil nga nag-shift sya ay may mga subject syang dapat kuhanin and included some of our subjects kaya't kaklase namin sya sa mga asignaturang 'yon. "Bakit ka naman nag-shift into BSED? Sayang naman at isang taon na lang ay gr
CHAPTER SEVEN "HONEY, come out. You are pretty enough," sabi ng daddy ko habang naghihintay sa aking bumaba. Kasama nya sa tabi si Mommy na glamorosa sa suot nyang black dress habang hawak ang isang purse sa kanang kamay. Muli akong tumingin sa front mirror sa huling pagkakataon bago ako bumuntong-hininga
CHAPTER EIGHT The sun is now directly beaming at my position. Bahagya na iyong tirik. Maaliwalas na rin ang kalangitan being lightens by the brightest star hangs on the solar system. Ugong ng mga sasakyan at maingay na kapaligiran. Agad akong bumaba matapos huminto ng sinasakyan kong bus sa bus station. Mabuti na lang talaga at napili kong bumiyahe nang maaga dahil alam kong ganito ang mangyayari. Inunat ko muna ang dalawa kong braso. Fifteen minutes of sitting in a bus and doing nothing can sort of tired you. Nakakangalay na nga, masakit pa sa puwit. Ang byahe ng bus na iyon ay dapat sampung minuto lang pero dahil sa trapik ay naging labinlimang minuto. Buti nga at hindi gaanong mabagal ang daloy ng sasakyan at sa tingin ko ay bumagal lang iyon dahil sa pakikipagtalastasan ko kay Labanos. Oo, pakikipagtalastasan kahit ang tamang termino ay pakikipag-inisan.