Kabanata 61

“Balak mo bang punuin ng bala ang katawan mo?” tanong ni Davina habang binibihisan niya si Caspian. Simula yata nang makilala niya si Caspian, ilang beses niya na itong nakitang may benda sa katawan.

“Kung kailangan kitang iligtas, wala akong magagawa kung mapupuno ng scar galing sa mga bala ng baril ang katawan ko—ahh!” daing niya na naman nang diinan ni Davina ang gilid ng sugat ni Caspian.

“Akala mo palagi akong nakikipagbiruan. Huwag na huwag mo yung gagawin dahil kaya ko naman ang sarili ko.”

“Masyado kang tiwala sa kaya mong gawin, tanggal angas mo kapag ikaw ang tinamaan.” Para ng batang nakikipag-usap si Caspian pero sa harap lang naman ni Davina. Masyado siyang seryoso kapag mga kasamahan niya ang kasama niya.

“Nyenyenye,” tila batang saad ni Davina habang nakanguso ang labi niya. Nang matapos niyang bihisan at linisan ng katawan si Caspian ay naupo na siya sa harap nito. Hinaplos ni Caspian ang pisngi ni Davina at matamis siyang nakangiti sa dalaga.

“Hindi mo ako dapat alala