Nangatal ang buo kong katawan. Dahan dahan akong naupo pag alis ni Drake. Binilang ko ang pera na inilagay niya sa lamesa, nasa thirty thousand iyon. Hindi man lang nila naubos ang inumin. Napailing ako, Iba talagang mag ubos ng pera ang mayayaman!
Doon ko naisipang kunin ang pera na isinuksok niya sa aking cleavage, halos magkasing dami. Napahinga ako ng marahas, kasya sa thesis at bahay. "Sana wag na siyang bumalik!" muli kong isinuksok ang tip sa akun ni Drake sa aking bra, "Deserve ko to. Deserve mo yan Justine, kabayaran yan sa pambabastos niya sa akin!" "Hoy, ano yan, lutang ka?" tinig iyon ni Trina. "Nasaan na sila?" "Umalis na," sagot ko. "Ang bayad?" nag aalala siya dahil kung ang customer namin ay nag 1,2,3, deduction iyon sa sahod namin. "Yan ang bayad," itinuro ko ang pera sa kanya. Kinuha niya ito, saka binilang, "Trenta mil? iba talaga ang mayayaman!" sabi niya. Natawa naman ako, dahil pareho kami ng iniisip. "Yung tira daw diyan, tip natin," sabi niya sa kaibigan. "Ha? di ba, solo mo dapat?" nagtataka niyang tanong sa akin. "Binigyan niya na ako, sapat sa upa sa bahay at thesis ko," sagot ko sa kanya. "Baka naman ipaalam mo na naman yan sa madrasta mo. Ubos na naman yan! Sabihin mo, wag siyang maluho! wala na yung dati nyong buhay!" pangaral sa akin ni Trina, "layasan mo na kasi, kung tutuusin, wala ka namang responsibilidad sa kanya. Bata pa siya, bakit hindi siya magtrabaho? try niya rin maging masipag! Ang arte niya pa sa pagkain. Tapos yung kapatid mo, akala mo, prinsesa!" "Hayaan mo na, nangako ako kay daddy na hindi ko pababayaan ang mag ina niya. Saka, kinakaya ko pa naman." "Kinakaya? hoy, Justine, ang mga bayani, binabaril sa luneta! wag kang magpakamartir sa mag inang iyon. Tingnan mo nga, sa halip na magworking student yung kapatid mo, naghihintay na lang ng iaabot mo!" Hindi na lang ako nagsalita, alam naman ni Trina ang buhay ko. Napilitan na nga lang siyang magtrabaho upang samahan ako, na kung tutuusin, hindi naman nito kailangan. Maaari akong magtrabaho sa kumpanya ng mga kaibigan ng daddy ko,pero ayaw ko. Ayokong magkautang na loob sa mga taong iyon, dahil baka abusuhin sila ni tita Bernadeth. Naiwan na nga ako ni Trina sa pag aaral. Isang taon na siyang tapos. Pero hindi muna siya sumunod sa mga magulang niya upang masamahan ako. Thesis na lang naman ang kulang ko. Sasama ako kay Trina sa ibang bansa, para masuportahan ko ng maayos sina tita Bernadeth. ********** Sabay na kaming umuwi ni Trina, sakay kami sa kanyang motor. Pero may sinabi siya sa akin, na nagpalungkot sa akin ng husto, matapos niya akong ihatid. "Friend, kailangan ko ng sumunod sa Canada. Maiexpire na kasi yung petition sakin. Maganda na rin yun, para makasunod ka sa akin ng walang aberya. Magsisettle na ako dun, at ng makuha agad kita," sabi niya sa akin, "niremind lang ako ni mommy kanina, tapos, sabi nga niya, mas okay na mauna ako, para hindi ka mahirapan." "Ha? uiwan mo na ko?" malungkot kong tanong sa kanya. "Kailangan na kasi, basta, sumunid ka agad," nginitian niya ako. Niyakap ko siya, "kailan ka aalis?" "Bukas na sana." "Ano???!" halos mabingi siya sa akin, "bukas agad? bakit naman nagmamadali ka ata?" "Nakalimutan ko kasing banggitin sayo na may ticket na ako, isang taon lang naman siguro, makakasunod ka na agad. Maghihintay ako sayo dun," mangiyak ngiyak niyang paliwanag. "Anong oras ka aalis?" malungkot ang aking tinig. "Mga alas otso ng gabi. Mag iingat ka lagi, mag videokol tayong madalas," nag iyakan na kaming dalawa. "Ke gaganda mga tomboy.." narinig naming sabi ng matandang dumaan. Natawa naman kami ni Trina. "Mamimiss kita.." sabi niya sa akin. "Lalo na ako, mamimiss kita," niyakap ko ulit siya. Ganito ang naramdaman ko, noong iwan kami ng tatay ko, at sumama na siya kay San Pedro para magderby sa langit. "Magmessage ka lang sa akin lagi. Basta, sabay nating lalakbayin ang mundo. Kung hindi naman kailangan, ayaw kitang iwanan, pero hindi maaari, opportunity na ang kumakatok sa akin" paliwanag niya sa akin. "Okay lang yun, friend. Susunod ako, wag kang mag alala.." sagot ko sa kanya. Matagal kaming nagyakap, saka siya tuluyang umalis. Pagpasok ko sa gate ng bahay, parang may mga bisita. Binuksan ko ang pinto, may mga nag iinuman sa loob. Mukhang may party! "Yan na pala ang aking panganay!" nilapitan ako ni tita Bernadeth, "ito yung ikinukwento ko sa inyo na anak ni Damian. Mabait ang batang ito." "Ah, siya ba? naku, siguradong magiging mabuting asawa sa--" hindi na naituloy ng lalaki ang sasabihin niya, dahil inunahan ko na siya. "Asawa? sino hong mag aasawa?" tanong ko sa kanila. "Kasi, Justine, si Mr. Lagamayo, ay isang mayamang businessman. Gusto na daw niyang mag asawa, at nakita niya ang picture mo--" hindi ko na pinatapos pagsasalita si tita Bernadeth. "Hindi ho ako mag aasawa! ayoko ho!" saka padabog ko silang iniwan. "Justine!! Justine! bumaba ka dito!" tawag ng aking madrasta sa akin. Ngunit hindi ko na siya pinansin. Umakyat na lang ako sa aking kwarto at naglock! Hindi ako papayag na patakbuhin nila ang aking buhay! Hindi na ako kumain at nagbihis, natulog na ako ng tuluyan ng may sama ng loob."Nasaan na yun?" nabuklat ko na ang bag ko, pero wala ang pera doon. Tatanghaliin na ako sa klase ko. Pang share ko sa thesis ang sampung libo doon! Nabayaran ko na ang bahay, nagtira lang ako ng gagamitin ko sa school! Bumaba ako, upang tanungin ang aking kapatid at madrasta. Pagbaba ko, nag-a-unboxing ng mga online shopping ang mga ito. "Oh, gising ka na pala. May pagkain diyan sa lamesa, kumain ka na," hindi man lang ako nililingon ng aking madrasta. Binuklat ko ang nakatakip na pagkain, Grab? "Saan kayo kumuha ng pambili nito?" nakakunot kong taning sa kanila. "Nagkita ako ng pera sa bag--" nagulat ang madrasta ko sa aking tinig. "Ano? pera sa bag ko? tita naman, pang thesis ko yun!" mangiyak ngiyak kong sabi sa kanya. "Kailangan kasi ng kapatid mo ng mga bagong damit, mag o-audition kasi siya sa pag aartista," sagot niya sa akin. "may screening siya bukas." "Pero kailangan ko yun!" napaiyak ako sa sama ng loob. Madalas nila itong ginagawa sa akin. Kaya ang sakit s
"Napakaimposible talaga ng mag inang yun!" inis na sabi ni Trina sa akin, sa phone. Nagsumbong ako agad sa kanya dahil nababadtrip talaga ako, "parang utang na loob mo pa na binigyan ka nilang limang daan." "Ano pa nga ba?" sagot ko sa kanya, hawak ang cellphone ko na puro tape ang paligid, "saka hindi na daw mag aaral si Bettina." "Hayaan mo nga sila. Masyado na silang pabigat sayo," sagot pa ni Trina sa akin, "ano pang sinabi?" "Yan, ganyan, kinukonsensiya ako, na kesyo pabigat nga daw sila sa akin, hindi naman daw kami magkadugo," napabubtong hininga na lang ako, "gusto ko ng sumuko pero ayoko." "Ewan ko ba sayo!" naiinis na rin siya sa akin, "ipapadala ko na sayo ang pang--" "Wag na! malaki na ang utang ko sayo friend," tanggi ko sa kanya. "Gaga! bayaran mo ako kapag nakaluwag luwag ka na, hindi yung maluwag ka," sabi niya sa akin, "noing ako ang walang wala, andiyan ka, ngayong kailangan mo, at kaya kong ibigay, tutulungan kita," sagot niya sa akin. Doon na ako napaiy
"Sino bang baliw ang naglagay sayo nito?" pinuntahan ko si Kuya Cris na noon ay paalis na sana sa kanyang misyon, "mukhang ang laki ng galit sayo?" "Si Justine," maiksi kong sagot sa kanya. "Justine? you mean, yung waitress?" naguguluhan niyang tanong sa akin, "bakit ka naman niya lalagyan ng bubble gum sa ulo?" idinampi dampi niya sa aking buhok ang yelo, unti unting tumitigas ang bubble gum, at unti unting natatanggal. "Yun nga! tapang na tapang. Wala pang babaeng gumanito sa akin, even Janella!" inis kong sabi sa kanya. "Here!" iniabot niya sa akin ang bubble gum. Naghugas siya ng kamay, bago isinuot ang polo, "inabala mo ako ng dahil sa bubble gum? kahit kailan Drake, isip bata ka talaga!" napapailing niyang sabi sa akin, "subukan mo kayang lumapit kay Marcus minsan? or kay Dixon? wala ka ng ibang inabala kundi kami ni kuya Luis!" "Si Marcus? parang robot yun eh, walang pakiramdam, si Dixon naman, parang laging makikipag away. Si Devon naman, hindi pa rin nagpapakita sa a
JUSTINE:"Oh? bakit para kang natuklaw ng ahas?" tanong sa akin ni sir Gab. "Okay ka lang ba? natawag ang madrasta mo dito kanina, hinahanap ka.""May nangyari kasing hindi maganda sir, muntik na kong makidnap," sumbong ko sa kanya."Ha? nino?" nagulat siya sa sinabi ko, "hindi ka naman mayaman, makikidnap ka?""Yung matandang gustong magpakasal sakin, si Don Ernesto?""Ha? naku..Yung mayaman na yun? mag iingat ka. Ang hirap pa naman isumbong sa pulis yun, kaya nun baliktarin ang batas," sagot ni sir Gab sa akin."Ganoon ba siya kayaman?" sa totoo lang, hindi ko naman kilala yung matandang yun, hindi kasi ako tsismosang tao."Mayaman talaga yun, as in! Buti hindi ka natuluyan, may tumulong ba sayo?""Si Drake.""Drake? as in? DFrake Sanchez, ganun?" paninigurado niya sa akin."Uhuh..""Paano naman kayo nagkita ng lalaking iyon?" tanong sa akin ni sir."Napadaan siya doon, kaya nakakuha ako ng tiyempo na makatakas sa humihila sakin. Kilala siya nung driver, natakot sila noong malaman k
DRAKE: Napansin ko, ang sasakyan na nagtangkang kumidnap kay Justine. Nakaabang sila sa labas. Kawawa naman ang babaeng ito, kung mapupunta kay Ernesto! Kaya minabuti kong pumasok sa bar, at kausapin si Justine. Kaagad ko namang nakita si Gab. "Drake, napasyal ka ulit? nasaan ang mga pinsan mo?" tanong niya sa akin. "Gusto ko lang sanang kausapin si Justine." Nangunot ang kanyang noo sa sinabi ko, "Si Justine? bakit naman?" "Basta, mahalaga lang ang pakay ko. Palabasin mo muna siya saglit." "Oh-eh -eh sige," nagtataka marahil si Gab, dahil hindi naman kami close ni Justine. Hindi malayong pumunta si Ernesto dito, makuha lang ang gusto niya. At ang mga tao dito ay walang magagawa sa matandang iyon. Tinititigan ko ang paa ng lamesa, ng makita ko ang pares ng sapatos na nasa harapan ko, si Justine. "Anong kailangan mo?" tanong niya sa akin. "Kailangan mong makaalis sa lugar na ito," tumayo ako sa harapan niya. "At bakit naman?" nakataas ang kilay niya habang nakatingin sa akin
JUSTINE: "Ernesto? si Don Ernesto ba?" paglilinaw ni Frank, ang tatay ni Drake. "Yes, daddy, siya nga," sagot ng lalaki, kinuha ang isang basong juice saka iniabot sa akin. "Gago talaga yun!" napailing si Frank sa sinabi ng anak. "Honey, your mouth.." malumanay na saway dito ng asawang si Leona. "Sorry honey, nadala lang ako," ibinaba ng matanda ang hawak na tasa, "anong olano mong gawin ngayon dito kay-- ano ngang pangalan mo hija?" "Justine ho," mahina kong sagot. "Pardon?" umupo ng maayos ang daddy ni Drake, nakakunot ang noo at bahagyang inilapit ang ulo. "Ayaw ni daddy ng mahina ang boses," bulong sa akin ni Drake. "Ako ho si Justine," malakas ang aking tinig ng sagutin ko ang katanungan ng matanda. "Justine what? Justine Bieber?" malagong ang boses ng tatay niya, at alam ko na, kung kanino nagmana si Drake. "Felipe ho, Justine Felipe," sagot ko sa matanda. Kinakabahan ako sa kanya, oarang anybtime, palalayasin niya ako. "Eh, bakit dito mo iniuwi ang batan
Maaga akong nagising kinabukasan. Alas singko. Sumilip ako sa pinto, natanaw ko ang magulang ni Drake na nagkakape na sa lamesa. Nagulat pa ako, ng bumukas ang pinto ng kwarto ni Drake. Bagong ligo na ito. "Anong ginagawa mo diyan?" tanong niya sa akin. "Wala naman, naulinigan ko lang na parang may nag uusap," pagdadahilan ko sa kanya. Nangunot ang noo niya, "paano mo sila mauulinigan, ang layo ng lanai dito," sagot niya sa akin. "Bakit-- bakit ang aga niyong gumising?" paglilihis ko sa usapan. Baka magalit pa siya sa akin eh. "Military time, bakit? kumakain na kami dito ng alas sais," sagot niya sa akin, "kaya ikaw, maligo ka na at magbihis. Walang bisi bisita dito sa amin." Nagmamadali akong bumalik sa kwarto, saka naligo. Binilisan ko lang at baka mainip sa akin ang mag anak. Pagbaba ko, kumakain na sila. "Oh, hija, bakit ang aga mong bumaba?" magiliw na tanong sa akin ng kanyang mommy. "Ah, hindi na po ako makatulog," kimi kong sagot. "Ipapahatid kita sa driver
DRAKE: Nasa backstage pa ako. Hindi pa naman kami tinatawag sa labas. Naalala ko pa ang sinabi ng daddy sa akin, bago ako umalis sa bahay.. "I know you young man, hindi ka mag aaksaya ng panahon, na tulungan ang isang tao, kung hindi ka interesado sa kanya, tulad ng ginawa mo kay Janella. What's your point of helping that poor girl? Kilala natin si Ernesto, hindi siya papayag na hindi niya makuha ang gusto niya." wika niya sa akin, habang humihigop siya ng kanyang kape, "Now, tell me, anong dahilan?" "Dad," tiim ko siyang tiningnan, "gusto ko lang makatulong.." "She's a nice girl," sabi naman ng mommy ko, "alam kong mabait ang batang yun." "Mabait naman si Arnold," susog pa ni daddy. "Paano niyo naman nalaman na mabait siya? Kakakilala lang namin ni Justine," napakunot ang aking noo. "Sabi ng kuya Cris mo," sagot ng mommy ko. "Kuya Cris? hindi niya naman--" "Ipinacheck na namin siya kay Cris kagabi, Drake. Baka kasi mamaya, madamay pa tayo kay Ernesto tapos hindi nam