Kabanata 46

Lumipas ang ilang araw na hindi man lang kami nagkikita ni Gwin. Nagsimula na kasing mag-aral si Widmark. Wala siyang ibang ginawa kung hindi ang alagaan ang Anak namin at umastang hindi ako nag-eexist sa buhay niya.

Mabuti na lang at kahit galit siya sa akin. Binibigyan niya pa rin kami ng oras ni Widmark na makapamasyal. Every other night ay katabi ko rin sa pagtulog si Widmark. Masaya naman ako kahit paano dahil nagagawa ko ang tungkulin ko bilang ama ng Anak ko. Pero nangingibabaw pa rin ang lungkot dahil hindi pa rin kami magkasundo ni Gwin. Galit pa rin siya sa akin.

Ang masama, mas napapalapit pa siya sa pinsan ko. Madalas ko nga silang datnan na magka-usap sa hardin at wala akong magawa, kung hindi ang sekretong sulyapan lang sila. Kahit nga ang batiin sila ay hindi ko pa magawa.

"Papa, ilang araw ko na po napapansin na malungkot ka. Dahil po ba kay Mama? Hindi ka pa rin po ba niya pinapansin?" malungkot na tanong ng Anak ko, nakahiga na kami pareho.

Mapait akong ngumiti. "M