EURY POV Naunang lumabas si Zandro sa pintuan habang ako ay tulala pa rin sa nangyari. What the hell?! Wala sa sarili akong napahawak sa aking mga labi. It was just a smack yet he still is my first kissed. Ang tarantadong lalaking iyon! Ninakaw ang first kiss ko! Galit kong binuksan ang pintuan at agad ko siyang nakita na pasipol sipol lang habang naglalakad sa corridor ng school. "ZANDRO VANDRICK TORRICELLI! MAGNANAKAW KA!" malakas na sigaw ko sa kanya dahilan nang paglingon ng iilang mga estudyante na naglalakad sa corridor. As if on cue ay mabilis namang tumakbo ang loko patungo sa room namin na kaagad ko namang hinabol. "LINTIK LANG ANG WALANG GANTI!" sigaw ko pa sa kanya. Pahangos akong huminto sa harapan ng room namin at nakita ko kung paano nagsilingunan ang mga kaklase ko sa akin. Maging ang teacher namin sa P.E. ay ganoon rin ang ginawa. "Oh! Himala yatang nahuli ka ngayon ng dating, Eury. Nauna pa si Zandro sa iyo. Pumasok ka na at nang masimulan ko na ang
EURY POV "Ok class, pass your papers! You're time is up!" sigaw ni Ma'am sa harapan. Sabay-sabay namang napa 'oohhh' ang mga kaklase ko at isa-isa nilang ipininapasa ang kani kanilang mga papel sa harapan. Tumayo si Zandro, marahil ay para magpasa ng kanyang papel sa harapan. Kasabay non ang pagtunog ng bell. Hudyat na para na naman sa susunod naming klase which is Araling Panlipunan. Napatitig ako sa blangko kong papel. Talagang mabobokya ako ngayon. Bahala na! "Well then I guess this is my payment for having your first kiss, Eury," biglaang sabi ni Zandro na nakatayo sa aking tabi at ipinakita sa akin ang hawak niyang dalawang papel. The one is having my name on it. This means that he.... Sinundan ko siya ng tingin habang ipinapasa niya ang papel naming dalawa. Gumawa pala siya ng isa pang papel na may sagot at pangalan ko para sa akin. Pagkatapos niyang ipasa iyon ay nakita ko ang paglingon niya sa akin at ang kanyang ginawang pagkindat bago siya tuluyang lumabas ng room.
EURY POV Nakita kong inilagay ni Zandro ang kanyang walang buhay na bag sa pang isahang sofa at deretsong pumasok sa loob ng kusina. "May meryenda po ba kayo Tita?" sigaw niyang tanong mula doon sa kusina at narinig ko na lang ang pagbubukas niya ng ref namin. Duh! Whatever! Sa tagal na niyang pumupunta at pumipirmi dito sa bahay namin ay nasanay na ang parents ko sa kanya. "May chocolate cake pa diyan sa ref, Zandro. Hindi namin naubos kasi sobrang tamis," sagot ni Mommy sa kanya. And the next thing I knew is may dala na si Zandro ng isang platito ng chocolate cake. Tumabi siya sa akin sa pag-upo at sinubuan ako ng isang kutsaritang cake. "May sasabihin kami ng Daddy mo sa inyong dalawa ni Zandro, Eury," panimula ni Mommy habang nagpalipat lipat ang tingin niya sa aming dalawa ni Zandro. Tumahimik naman kami ni Zandro at hinintay ang iba pa niyang maaaring sasabihin. "Since birthday ng Daddy mo ngayong darating na linggo. We were planing na magpunta sa isang beach at
EURY POV Katulad nga ng sinabi nila Daddy at Mommy. Maaga kaming bumyahe paalis ng bahay para magpunta sa boracay beach resort. Dalawa ang dala naming sasakyan ngayon kasama kasi namin ang iilang mga katulong sa bahay. Ang tanging naiwan lamang ay sina Mang Joseph at Mang Loue. Sila iyong mga mismong security guard ng bahay namin. Hindi naman sila lugi dahil dinouble pay sila ngayon nina Mommy at Daddy. Habang nasa byahe kami ay panay naman ang kain ko ng mga chichiryang dinala ko. Habang si Zandro naman ay natutulog lang sa tabi ko habang nakasalampak sa kanyang mga tenga ang kanyang wireless earbuds. Hindi rin nagtagal ay nakaramdam na rin ako ng pagkaantok. Ewan ko kung ilang minuto o oras ba akong nakatulog dahil nang magising ako ay nakaparada na kami sa isang garage. Nakita ko rin si Zandro sa tabi ko na naglalaro na naman sa kanyang cellphone. Napagtanto kong nakahilig pala ang aking ulo sa kanyang balikat kaya mabilis akong umayos ng upo. "Nasaan na tayo Zandr
Disclaimer: This is only work of fictions. All characters, locations, names of buildings are all fictitious and imaginary product of the author. If there is any resemblance to any location, person, building etc. It is purely co-incidental and not intentional. ZANDRO POV "Mommy, please tell daddy that I don't really want to leave. That he should just let me stay here at home," I cried while hugging my mother tightly. She was also crying in front of me. She gently wiped my tears away and give me a gentle kiss in my forehead, just like she always does. "Hey! hey...my son. Listen carefully. Don't ever think that we are abandoning you because were not. Your daddy and I loves you very much, but we have to do this for your own safety, son. The situation right now is very critical and we don't want you to get involve with this because you're our one and only child. We can't afford if something might bad happens to you," she cried while saying those words. "God! I hope you can ea
EURY POV "Walang mama, kawawa ka naman." "Wala ding papa ehh ahahaha. Kawawang kano." Umiiyak lang siya doon habang nakayuko. "Huyy!" Napatigil sila sa ginagawa at napatingin sa akin. Nilapitan ko si Zandro. Sobrang kawawa niya. "Bakit niyo siya inaaway ha?! Isusumbong ko kayo kay Ma'am." "Totoo naman ahh! Narinig ko mula sa principal office na uncle niya lang ang bumubuhay sa kanya." "Kawawang kano," tapos nagtawanan pa silang tatlo. "Ehh ano naman ngayon kung wala siyang Mommy at Daddy. Pwede niya namang maging Mommy ang Mommy ko saka Daddy," sigaw ko sa kanilang tatlo. "Ahh oo nga pala! Kasi kano ka rin ahahaha half kano ahahaha." Dahil sa galit ko ay kinuha ko ang pepper spray mula sa aking bag at pinagspray sa kanila. "Aray! Ang mata koo!" iyak nila at tumakbo paalis. "Buti nga sa inyo!!" sigaw ko at nilingon si Zandro. Umiiyak pa rin siya hanggang ngayon. "Uyy tahan na. Wala na sila ouh." Hindi niya ako pinansin at nagpatuloy siya sa pag-iyak. "Uyy, tahan na sab
CONTINUATION OF THIRD PERSON POV "My parents are already dead, Eury. So you won't be able to meet them anymore. They died in a car accident. The car they were riding has exploded and so even their bodies were never been seen," Zandro lied to Eury. Nang lingunin niya si Eury ay nakita niyang umiiyak na ito. Nagulat pa siya nang yakapin siya nito nang mahigpit at doon sa kanya nagpatuloy sa pag-iyak. "W-what the heck are you doing?" he asked. Umiiyak naman itong sumagot sa kanya. "K-kasi naaawa at nasasaktan ako para sa iyo. Ang bata bata mo pa para mawalan ng mga magulang, Zandro," iyak na sabi nito sa kanya na ikinagulat niya. "Kaya pala napakatahimik at napakasuplado mo kasi mahirap ang mga pinagdadaanan mo. Sabay na nawala ang parents mo, kung ako ang nasa posisyon mo ay iiyak talaga ako araw-araw. Sobrang sakit kaya mawalan ng mahal sa buhay." Sa mga sinabi nito sa kanya ay para siyang natauhan. Kailan nga ba siya huling umiyak para sa mga magulang niyang nagpaalis sa kanya
EURY POV Habang naglalakad kami pabalik ng room namin ay pansin ko ang mga bulong bulongan sa hallway. "Diba siya iyon?" "Tingnan mo, siya iyong gwapong first year na mahilig sa gulo. Grabe ang tangkad niya." "Diba si Zandro 'yan?" "Ang gwapo niya." Sinulyapan ko si Zandro na nasa aking likuran. Seryoso ang mukha niyang may band-aid at parang wala siyang pakialam sa mga taong nasa paligid niya. Kung tutuusin gwapo naman talaga siya. Makinis ang mukha, matangos ang ilong at mapupula ang mga labi. At mas kaagaw agaw pansin rin ang mga mata niyang kulay asul na nababagay sa makakapal niyang kilay.May buhok rin siyang mala jungkook yung dating. Ewan ko ba kung ginagaya niya iyon pero sa pagkakaalam ko ay ganyan na talaga ang buhok niya. At habang tumatagal ay napapansin kong mas lalong tumitingkad ang pagkakulay itim sa buhok niya. Dati rati ay may pagkapusyaw iyon pero ngayon nagiging itim na siya habang tumatagal sa paningin ko. Nasa ganoon akong pag iisip nang may biglang isang