"Celle, ikakasal na iyong pinsan mo at iyong—"
"Huwag mo nang ituloy!" mabilis kong sansala sa pagsasalita ng kaibigan kong si Dianne. "Nag-iinit ang ulo ko tuwing naaalala ang hayop na iyon!"
"So, hindi ka pupunta sa kasal nila?" nakataas ang kilay nitong tanong sa'kin.
"Kung pwede lang sana!" dismayado kong hinaing. "Pero king hjndi ako dadalo ay tiyak ako iyong magiging masama sa paningin ng buong pamilya namin. Ako na naman iyong masama! Ni hindi man lang sasagi sa makikitid nilang utak na ako iyong inagawan!"
"Hindi pa kasal... pwede mo pang mabawi," kunsitifir na payo nito sa'kin.
Sinamaan ko ito ng tingin bago inirapan.
"Never!" matigas kong tugon. "Over my dead ovary! Tang-ina nilang dalawa!" puno nang gigil kong dugtong.
"Dead ovary na talaga iyan dahil isang buwan na lang at lagpas ka na sa kalendaryo," paalala nito sa'kin.
"Dianne, may 31 pa iyong ibang mga buwan," umiikot ang mga matang pagtatama ko.
"February iyong basehan ngayon... tandaan mo na 29 iyong pinakamataas," pang-aasar pa nito.
"Huwag mo na ngang ipaalala sa'kin ang edad ko," nayayamot kong reklamo.
Ever since na tumuntong ako sa edad na twenty-eight ay naging sensitibo na ako sa usaping edad.
Nataon pa talaga na kung kailan ako magt-thirty ay tsaka pa ako walang jowa dahil ayon binuntis iyong pinsang kong twenty-two years old!
Sampal talaga sa'kin iyon dahil parang lumabas na pinagpalit ako sa mas bata!
Minahal ko naman talaga si James. Sa pitong taong pagsasama namin ay buo na ang desisyon kong siya ang pakakasalan pero ang lintik na lalaki ay kinakalantari pala ang malandi kong pinsan at binuntis pa!
Kaya pala mapagmataas kung umasta sa'kin si Trish ay dahil may ginagawa pala sila ng boyfriend ko sa likod ko.
Matagal na pala nila akong ginagawang tanga! Ang yabang pa ni Trish no'ng aminin niya sa'kin ang bagay ba iyon!
Tuwing naalala ko ang ginawa nila sa'kin ay agad din namang bumabalik ang malabong alaala no'ng nalasing ako.
Lihim kong ipinilig ang ulo upang alisin ang naglalarong imahe ng isang lalaki sa isipan ko.
"Pero tapatin mo nga ako, Celle." Napatingin ako sa seryosong mukha ni Dianne.
"Wala ka na ba talagang nararamdaman para doon sa ex mo? Nakapagtataka kasi eh, parang ang bilis naman yata... seven years din kayo, 'no!"
"Sa tingin mo ba patuloy pa rin akong magpapakatanga sa kabila nang ginawa niya sa'kin?" sarkastiko kong tanong. "Kung may nararamdaman man ako ngayon ay panghihinayang iyon sa sinayang kong oras kasama siya... at kasama na roon ang matinding galit dahil pinaasa niya ako! At umasa rin ako! Ang hirap, Dianne... tingnan mo ako ngayon, nalipasan na ng panahon dahil sa pagtitiwala sa isang manloloko."
"Ano bang nalipasan?" Magaang haplos sa likod ko ang isang kamay ni Dianne para ipadama ang suporta sa'kin. "Bata pa ang thirty... makakahanap ka pa ng lalaking karapat-dapat sa'yo."
Lalong bumigat ang pakiramdam ko dahil naalala kong wala na pala akong maipagmamalaki kung sakaling mahanap ko man ang tinutukoy na lalaki ni Dianne.
"Hindi na ako umaasa, Dianne," malungkot kong usal.
"Ang nega mo talaga!" pangangaral niya sa'kin na may kasama pang hampas sa balikat. "Natandaan mo iyong Tiyang Amor ko? Fifty iyon no'ng makapag-asawa."
"Senior citizen na may apat na anak at maraming apo na iyong naging asawa nito," nakasimangot kong wika.
"At least nakapag-asawa!" tugon niya. "Dapat lang talaga ay hindi ka choosy."
"Magpapaka-laon na lang ako," desidido kong pahayag.
"Hindi ka makakatikim ng langit dito sa lupa niyan," kantiyaw sa'kin ni Dianne.
Mabilis na nag-iinit ang pisngi ko dahil muling sumagi sa isip ko ang ilang mga eksena na nangyari no'ng gabing nagpakalasing ako.
"Bakit ka namumula?" eksaheradang tanong ni Dianne sa'kin na nagpabalik sa'kin sa kasalukuyan. "Huwag mong sabihing sinuko mo ang bandila kay James?"
"Hindi ah!" mabilis kong sagot.
Totoo namang hindi ko sinuko kay James dahil aksidente ko itong naibigay sa hindi ko kilalang lalaki.
"Dapat lang! Ang swerte naman masyado ng ulupong na iyon kung nagpatuhog kayong magpinsan."
Wala na sa pagtatalak ni Dianne ang atensiyon ko dahil natuon na ito sa sasakyang huminto sa harapan ng gate namin.
Nag-uusap kasi kami ngayon dito sa terrace ng bahay namin na nakadungaw sa gate namin kaya agad na matatanaw kung sino ang mga darating.
Sa pagkakataong ito ay kilalang-kilala ko ang kotseng huminto at pinagbuksan ng kapatid ko.
"Grabeng kakapalan talaga ng mukha ang taglay ng ex mo!" nayayamot na wika ni Dianne.
Pareho na kaming nakatingin kay James na pababa ng sasakyan nito na mabilis ding sinundan agad ni Trish.
"Isa pa 'tong mga magulang mo eh! Wala man lang konsiderasyon sa feelings mo," puno anng gigil na pagpapatuloy niya.
Hindi gumagalaw sa kinauupuang pinapanood ko lang ang magiliw na pagsalubong ng mga magulang ko sa bisita.
Ano pa nga ba ang aasahan ko mula sa'king pamilya na mas tinatanaw pa ang malaking utang na loob sa pamilya ni Trish kaysa pinagdadaanan ko dahil sa kataksilan nito at ng ex ko?
Magkapatid ang mga ama namin ni Trish at ang pamilya nila ang masasabi kong mayaman talaga at pangit mang pakinggan pero nakikisakay lang ang mga magulang ko at pilit na pinagsisiksikan ang sarili sa mga ito.
Kaya sa nangyaring ito sa pagitan namin ni Trish ay wala akong aasahang simpatiya mula sa mga ito dahil mas mahalaga sa kanila ang mga sarili nila.
"Celle, bumaba ka riyan... may bisita tayo!" malakas na tawag ni Mama mula sa baba.
Hindi makapaniwalang napatingin sa'kin ni Dianne.
"Ang lala ng nanay mo!" mahina pero mariin niyang komento.
"Wala nang nakakagulat pa riyan, sanay na ako," mapakla kong tugon.
Kahit ayaw ko ay napilitan akong tumayo upang dungawin ang mga ito.
Naabutan kong papasok na ang mga magulang ko sa front door habang kausap si Trish ay nakasunod sa mga ito si James.
Napahigpit ang kapit ko sa railings ng terrace nang biglang huminto si James at mag-angat ng tingin.
Saglit na nagkasalubong ang mga mata namin bago ako umatras.
"Huwag mong sabihin sa'kin na bumalik ang feelings mo dahil kukutusan kita!" mahina pero may pagbabantang wika ni Dianne.
Batay sa reaksiyon niya ay halatang nasaksihan niya ang saglit na pagtatama ng paningin namin ni James.
"Huwag kang mag-alala... hinding-hindi mangyayari iyon!" may pinalidad kong pahayag.
"Siguraduhin mo lang," pahabol niya sa'kin nang magpasiuna na akong humakbang upang harapin ang mga bisita.
Kailangan kong gawin ito dahil tiyak na walang katapusang sermon ang aabutin ko kay Mama kung hindi ko ito susundin.
At isa pa...ayokong magmukhang bitter sa paningin ng dalawang taong niloko ako.
Oo nasaktan ako pero hindi nila ako makikitang malulugmok dahil doon!
"Halika, Celle, tingnan mo oh, personal na inihatid ng pinsan mo ang imbitasyon para sa'tin sa nalalapit niyang kasal," masiglang salubong sa'kin ni Mama.Pinigil kong huwag umikot ang sariling mga mata dahil sa pinakitang excitement ni Mama na para bang sarili niyang anak iyong ikakasal.Ganito naman palagi siya, pumapapel sa pamilya ni Trish sa bawat oportunidad. Isang matamis na ngiti ang ibinigay ko kay Trish. Halatang inaabangan nito ang magiging reaksiyon ko.Minsan talaga ay napatanong na lang ako sa'king sarili kung ano ang nagawa ko sa babaeng ito at bakit napaghalataan kong malaki ang inggit nito sa'kin."Congratulations," magaan kong bati kay Trish at pasimple kong tinapunan nang sulyap ang katabi nitong si James."Pasensya ka na, Ate, huh at hindi ka nailista sa entourage," mahinhing paumanhin ni Trish.Lihim na nagtagis ang mga ngipin ko dahil sa pagiging plastikada nito. Ganito talaga ito... bait-baitan sa harapan ng ibang tao pero kapag kaming dalawa na lang ay lumalab
Araw na ng kasal at hindi ko alam kung ano ba dapat ang mararamdaman ko. Simula pa kanina sa bahay hanggang sa simbahan ay gusto ko na lang maglaho. Halos lahat ng mga imbitado sa kasal ay pawang nakakalam sa nakaraan namin ni James. Sa kabila ng mga tinging natatanggap ko ay taas-noo ko pa ring natapos ang seremonyas ng kasal. Binalewala ko ang mga naririnig na bulungan sa paligid tuwing napapadaan ako at dumagdag pa ang palihim na pangangaral sa'kin ni Mama sa dapat kong ikilos sa harapan ng mga bisita. Nang magpalitan kanina ng vows ang mga ikinasal ay hindi ko mapigilang mapaismid. Minsan na kasing sinabi sa'kin ni James ang mga pangakong binitiwan niya sa harap ng altar para sa pinsan ko. Wala man lang binago ang gago! Ang kaibahan lang ay may kodigo ito ngayon, hindi tulad noong kami pa na saulo talga nito ang mga pangakong iyon! Gustuhin ko mang hindi na tumuloy sa reception ay hindi pwede dahil sinigurado talaga ni Trish na naroon ako. Halatang gusto niyang saksihan
"Paano kayo nagkakilala?" puno ng kuryusidad na tanong ni Tito Lawrence."Jocelle here, is a special friend of mine," pahayag ni Mr. Walliz. Hindi ko pa siya magawang tawaging Michael dahil hindi ko maalala kung kailan ko siya tinawag nang gano'n. "Siya ang unang sumalubong sa'kin pagkatapak na pagkatapak kong muli sa bansang ito.""Kararating mo lang noong nakaraang buwan, ah!" saad ni Tito Lawrence."Exactly," nakangiting sagot ni Mr. Walliz. Hindi na niya binitiwan ang kamay ko sa halip ay tumabi na siya sa'kin habang hawak-hawak pa rin ito."Ikaw ba ang kasama ni Ate no'ng minsang inumaga siya nang uwi?" bigla ay pakikisabat ni Rachelle sa usapan.Gulat na napasinghap si Trish at kunwari sindak na napatingin sa'kin."Inumaga ka ng uwi, Ate Celle?" gulat na gulat nitong tanong. Eksaherada ang gaga!"Twenty-nine na ako, Trish," sarkastiko kong sagot. "Wala nang masama roon dahil may sarili na akong isip at nasa tamang edad na ako."Kung makapag-react ang gaga ay parang hindi ito n
"Hindi mo maalala kung paano ka nag-iwan ng mga kalmot sa likod ko habang hindi magkamayaw sa pag-ungol sa ilalim ko dahil sa sobrang—""S-stop!" taranta kong pagpapatigil sa pagsasalita ni Michael. "Don't exaggerate things that I can't recall."Kinakabahan kong sinuyod ang kinaroroonan namin at baka may makakarinig sa mga pinagsasabi niya. Malabo man sa alaala ko ang mga pangyayari no'ng gabing iyon pero dahil sa mga narinig ko sa kanya ay may mga eksenang lumilitaw sa isip ko."You really surprised me," naaaliw niyang wika.Nagtataka kong sinalubong ang nangingislap niyang mga mata. Siguro para sa kanya ay nakakatawa ang kung anumang namagitan sa'min.My gosh! May choice naman siyang kalimutan na lang ito dahil wala akong balak maghabol. "C-can we just forget about what happened?" Mas gusto ko na nga lang na ilibing sa limot ang kagagahan ko no'ng gabing iyon.Tinaasan niya ako ng kilay habang hindi hinihiwalay ang matiim na titig sa mukha ko na para bang tinitimbang ang katotohana
Ilang segundo muna akong nakipagtagisan nang tingin kay Michael bago napatid ang pagtitimpi ko at sinipa ko siya sa binti.Hindi niya inaasahan ang ginawa ko kaya nabitiwan niya ako sa gulat at agad-agad naman akong humakbang palayo sa kanya."One more step, Jocelle, and I'll turn down your uncle's business proposal." Malinaw ang pagbabanta sa boses niya na nagpahinto sa akma kong pag-alis.Sinibat ko siya nang matalim na tingin nang muli ko siyang hinarap. "Sinong tinatakot mo?" marahas kong tanong.Pero ang totoo ay nakaramdam talaga ako nang pagkabahala. Kumulo ang dugo ko nang makita ang bahagyang pagtaas ng sulok ng bibig niya na animo'y ipinaparating sa'kin na hindi siya naniniwala sa ipinapakita kong kawalan nang pakialam.Alam na alam talaga ng gago ang kahinaan ko at dahil doon ay ang sarap niyang durigin nang pinong-pino para mawala ang taglay niyang kaarogantihan."I can feel your murderous intentions, Jocelle," natatawa niyang pahayag. "And a part of me got excited wi
"In return... you're going to meet my mother and pretend as my girlfriend."Hindi makapaniwala akong napapalatak."Wala ka bang totoong girlfriend na pwede mong ipakilala sa Mama mo at kailangan mo pang maghanap nang mangpapanggap?" natatawa kong tanong.Imposible namang nagkaubusan na ng mga babae para sa katulad niyang bilyonaryo."I don't do girlfriends," kibit-balikat niyang sagot. "Hassle lang iyon sa busy kong schedule.""Pero hindi ka naman gano'n ka-busy sa tingin ko," nakaismid kong pasaring. "Nagawa mo pa ngang makinig sa mga tsismis diyan sa tabi-tabi.""Pinipili ko lang naman iyong mga tsismis na mapapakinabangan ko," nakataas ang kilay niyang wika."So... kailan mo napagtantong kapaki-pakinabang para sa'yo ang tsismis tungkol sa buhay ko?" sarkastiko kong tanong."Kailan nga ba?" napaisip niyang balik-tanong at kunwark ay napahaplos pa sa non-existent niyang bigote para lang asarin ako.Impatiko talaga ang gago! "Kung hindi mo ako nilayasan matapos ang nangyari sa'tin ay
Nagpupuyos sa galit na iniwanan ko si Michael at tulad nga nang sinabi nito ay mukhang nakabuo na ang mga bisita ng konklusyon sa relasyon naming dalawa. Halata sa mga nakakasalubong kong mga panauhin ang biglaang pagbabago nang pakikitungo nila sa'kin.Kung dati para lang akong hanging nilalampasan ng mga ito lalo na ng mga mayayamang bisita at kakilala ng pamilya ni Trish ay iba na ngayon dahil magiliw na ang pagkakangiti nila sa'kin.Bigla ay itinuring nila akong ka-level nila at lantaran nilang pinapakita ang kagustuhang makipaglapit sa'kin.At lahat ng ito ay naaayon sa gustong mangyari ni Rowan Michael Walliz. Nagmumukhang puppet niya ang lahat na walang kamuwang-muwang na napapasunod sa pagmamanipula niya.Kung gaano ito kagwapo ay gano'n din ito katuso! Wala rin pala akong pagpipilian pero pinapaniwala ako ng gago na may choice akong tumanggi sa offer niya! May patanong-tanong pa at kunwari ay pwede ko pa raw pag-isipan pero paglabas ko ay inaakala na ng lahat na may mas ma
Upang mabawasan ang epektong hatid ni Michael sa katinuan ko ay tinuon ko ang pansin kay Trish. Focus lang sa goal dahil natataranta lamang-loob ko sa lapit ni Michael sa'kin. Gusto kong magbunyi nang makita ang kislap ng inggit sa mga mata ni Trish habang nakatingin kay Michael. Ngayon siguro ay nagsisisi na ito kung bakit padalos-dalos agad ang desisyon nitong magpabuntis kay James upang tuluyan itong maagaw sa'kin gayong the best is yet to come pa pala.Kahit hindi totoo ang relasyon namin ni Michael ay gusto kong ipamukha kay Trish na iyong naagaw niya ay walang panama sa bagong ipinalit ko."Ate Jocelle, nakausap ni'yo na po ba si Uncle Niro?" magiliw na baling sa'kin ni Trish kapagkuwan."Bakit ko naman siya kakausapin?" kunwari ay nababaghan kong tanong gayong alam na alam ko kung saan papunta ang usaping ito.Alam kong isa siya sa sumulsol sa ina ko upang halos ipamigay na ako sa matandang Niro na iyon. Hula ko ay mas may alam pa nga siya kaysa sa'kin sa nakaplanong kasal