“MARIUS, ONE YEAR BEFORE”

“KUNG alam ko lang kung nasaan siya hindi ka magdadalawang salita sa akin, Marius.”

Si Lana iyon na masuyong ginagap ang kamay niya saka iyon pinisil.

Kung hindi siya nagkakamali ng bilang pitong buwan na ngayon ang batang nasa sinapupunan ni Sam. Ang anak nila. Kung hindi lang sana nangyari ang lahat ng ito hindi mag isang dinadala ngayon ng dalaga ang lahat.

“Alam ko naman nagkamali ako. Mali ang ginawa ko na pinagplanuhan ko siya. Pero eventually nahulog din naman ako sa kanya. At totoo ang pagmamahal na nararamdaman ko para kay Sam. Kahit kanino hindi ko naramdaman any ganito katinding feelings.”

Masamang masama ang loob ni Marius. At hindi niya nagawang ikubli iyon sa tono ng pananalita niya.

“Hayaan mo kakausapin ko ulit si Andrew. Baka sakaling may alam na siya. Baka tinawagan siya ni Sam. Ang totoo nag-aalala na rin ako sa hipag kong iyon. Gusto ko na ngang mag-hire ng private investigator para lang makita siya pero paano ko gagawin iyon? Ang alam kong pwede lang gumawa niyo