Marahas ang ginawang paglingon ni Tamara kay Lorenzo nang marinig niya ang naging sagot nito. Nang titigan niya ang binata ay nasalubong niya pa ang mga mata nitong mataman ding nakatunghay sa kanya.Hindi niya mabasa kung ano ang tumatakbo sa isipan ni Lorenzo. Pakiramdam niya pa ay waring nanunuot sa kanya ang uri ng tingin na iginagawad nito sa kanya.That moment took for a while. Mistula silang nahulog sa kakaibang spell na hindi niya alam kung ano. Basta kapwa lang sila nakatitig sa isa't isa at walang sino mang nais bumawi ng mga mata. And for the life of her, muli na namang naramdaman ni Tamara ang kakaibang damdaming nasisiguro niyang kay Lorenzo niya lamang nadarama.It was strange. She has never felt that way to anyone before. Yaong pakiramdam na sa titig pa lang nito ay gulong-gulo na ang buong sistema niya.Until she tried composing herself. Parang walang balak si Lorenzo na tigilan ang paninitig sa kanya kaya siya na ang unang bumawi ng kanyang mga mata. Sadyang dinaan ni
Lorenzo cursed silently. Daig niya pa ang isang teenager na nasukol sa isang bagay at hindi alam kung paano magpapaliwanag sa kanyang mga kaibigan. Lahat ng mga ito ay nakatitig sa kanila ni Tamara at naghihintay ng ano mang sasabihin niya.Alam niyang sa apat ay si Ethan ang dapat niyang kausapin nang masinsinan. Wala pa man siyang sinasabi ay alam na niya ang tumatakbo sa isipan nito, kung ang pagbabasehan ay ang uri ng titig na iginagawad nito sa kanya.He cleared his throat. Mas niluwagan niya pa ang pagkakabukas ng pinto ng kanyang condo unit saka umatras para papasukin na ang kanyang mga kaibigan. He had no choice. Alam niyang hindi rin naman siya titigilan ng mga ito sa pang-uusisa."Come inside," seryoso niyang saad sabay lapit kay Tamara. Hinawakan niya ito sa kanang braso saka iginiya muna patungo sa kanyang silid. "Go to my room first and change your clothes, Tamara," bulong niya dito na alam niyang nakuha naman ng dalaga.She was not wearing decent clothes right at that mo
Tulalang nakatitig lamang si Tamara sa screen ng computer na nasa harapan niya. May mga kailangan siyang gawin ngunit kahit isa man sa mga iyon ay wala pa siyang nasisimulan. Kanina pa siya nakaupo sa kanyang pwesto ngunit hindi niya magawang harapin ang trabahong nakaatang sa kanya para sa araw na iyon.Hindi kasi mawala-wala sa kanyang isipan ang naging takbo ng usapan nila ni Lorenzo kahapon. She was bothered by the idea that his friends saw her at his condo unit. Walang sino man ang maniniwala na walang namamagitan sa kanila ni Lorenzo lalo pa at naabutan siya ng mga ito sa gayak na katulad ng suot niya kahapon.Of course, she would not deny that, katulad lang din ng ginawa ni Lorenzo. Hindi man ito nagkwento sa mga kaibigan tungkol sa kanila, ngunit hindi rin naman nito itinanggi kung ano ang mayroon silang dalawa.Definitely, his friends would conclude that there is something going on between them. At ano na lang ang iisipin ng mga ito? Na nakikipag-live in na siya sa binata?Lo
"Himala yata, Tam. Ngayon ka lang sumabay sa amin sa pagbaba, ah," masiglang sabi sa kanya ni Crisanta nang dumating ang alas-singko ng hapon at sumabay siya sa mga ito sa pagbaba sa ground floor.Napapangiti na lang siya sa alanganing paraan. Totoo naman kasi ang mga sinabi nito. Dahil nga sa ang nais ni Lorenzo ay lagi siyang sumabay dito sa pag-uwi sa condo unit ay laging pinapauna ni Tamara ang kanyang mga kasamahan na makaalis muna ng OFC bago siya magtungo sa basement.Hindi niya kasi nais na makita siya ng mga ito na sumasakay sa kotse ng big boss ng kompanyang pinagtatrabahuan nila. Hangga't maaari ay hindi niya gustong maging laman ng usap-usapan.But thinking about her last conversation with Lorenzo, it seemed like she has no choice at all. Ang nais ni Lorenzo ay magpakasal sila, na sa kung ano mang kadahilanan ay hindi niya pa rin lubusang maiproseso sa kanyang isipan.Gusto nito ng malalim na relasyon, yaong maging magkasintahan na talaga sila at kalaunan nga ay magpakasal
Tamara woke up the next morning feeling something was heavy on her stomach. Pagmulat niya ng kanyang mga mata ay ang matipunong braso ni Lorenzo ang agad niyang nakita. Nakayakap ito sa kanyang baywang, maging ang isang binti ng binata ay nakapatong sa kanyang mga hita dahilan para makaramdam siya ng bigat sa kanyang katawan. Nakatalikod siya dito kaya dama niya pa ang pagkadaiti ng dibdib nito sa kanyang likod.Marahang kumilos si Tamara upang ipihit ang kanyang katawan paharap sa kanyang katabi. Nang pagmasdan niya ang mukha nito ay nakita niyang nakapikit pa ang mga mata ni Lorenzo. Mahimbing pa itong natutulog sanhi para malaya niyang matitigan ang mukha ng binata.Gently, she raised her hand to caress his face. Hindi niya pa maiwasang maalala kung paano niya unang nakilala si Lorenzo. They started hating each other. Kinainisan niya ito sa pag-iisip na masama siyang uri ng babae. Habang ito naman ay dama niya ang pagkadisgusto para sa kanya.Kung paano sila humantong sa relasyong
Palabas pa lang ng gate ng university si Tamara ay natanawan na agad ito ni Lorenzo. Mula sa prenteng pagkakaupo sa may driver's seat ay agad na siyang napalabas mula sa kanyang sasakyan.Isinasara niya pa lang ang pinto ng kanyang kotse nang tuluyang makalapit sa kanya ang dalaga. Awtomatiko ang pagsilay ng isang ngiti sa kanyang mga labi nang makaharap niya ito."How was the exam?" usisa niya.Isang malalim na buntong-hininga pa muna ang pinakawalan nito bago sumagot sa kanya. "Mahirap pero nakatulong naman ang pag-review ko nang ilang gabi."Mula nga nang dalhin niya ito sa yate ni Romano at isuhestiyon na subukang mag-exam sa unibersidad na kinaroroonan nila ngayon ay nagsimula nang mag-review si Tamara. Kung iisipin ay maiikling sandali lang ang inilalaan nito para sa pagbabasa ng ilang impormasyong nakalap nito sa internet. Abala din kasi ito sa trababo sa kanyang kompanya, idagdag pa na ilang araw lang din ang pagitan bago sumapit ang araw ng pagsusulit nito.Ngunit kumpiyansa
Tamara looked at Lorenzo as he was busy browsing his laptop on his working table. Nasa loob sila ng silid nito sa condo unit. Sa kabila ng kapwa sila hindi pumasok at sinabi ni Lorenzo na hindi ito magtatrabaho upang magkaroon sila ng oras para sa isa't isa ay hindi pa rin nito naiwasang magbukas ng mga mensahe.Tumawag kasi si Monique kanina upang sabihin na dumaan sa Olivar Furniture Company ang isang kliyente ng mga ito. Base sa narinig niyang usapan ng dalawa sa cell phone ay muling kinukuha ng nasabing kliyente ang serbisyo ng kompanya ng mga Olivar.It was the reason why Lorenzo was forced to open his e-mail. Kailangan kasi nitong tingnan ang mensaheng pinadala ng kliyenteng iyon.Mataman itong pinagmasdan ni Tamara. Nakaupo ito sa swivel chair at nakaharap sa laptop. Tanging boxer shorts ang suot nito at wala pang damit pang-itaas.Si Tamara naman ay nakaupo sa kama at nakasandal pa sa headboard niyon. Isang pambahay na cotton t-shirt na ang kanyang suot na may kapares na isang
Pagkabukas na pagkabukas ng elevator sa may basement ng Olivar Furniture Company ay agad na nagpatiuna sa paglabas si Tamara. Inis na iwinaksi niya ang kamay ni Lorenzo na nakahawak sa kanyang baywang at mabilis na nilampasan ito sa paglalakad."Tamara..." marahan nitong tawag sa kanya.Hindi niya ito nilingon. Kahit nang akma nitong hahawakan ang kanyang kamay ay agad siyang umiwas. Katunayan ay kanina pa inaabot ni Lorenzo ang kanyang kamay upang ipagsalikop ang kanilang mga daliri. Sadyang iniiwasan niya lang ito.Pero wari ay naubos na rin ang pasensiya ng binata at mabilis siyang hinabol sa paglalakad. Ilang hakbang na lamang sila noon sa kinapaparadahan ng sasakyan nito nang mabilis na hinawakan ni Lorenzo ang kanyang braso at pilit na ipinaharap."Hey, mag-usap nga tayo," saad nito. "Are you mad?""Bakit ba ginawa mo iyon?" naiinis niyang sabi. "Bakit ba hindi mo na lang hinayaan na ako ang magsabi sa mga empleyado mo ng tungkol sa ating dalawa?""Hindi mo ba gusto iyon? Tinulu