Chapter 57

Mula sa tuktok ng mala palasyong bahay ay umalingawngaw ang isang malakas na simpol. Isang magandang ngiti ang lumitaw sa hugis pusong mga labi ni Zanella ng marinig niya huni ng mga ibon bilang tugôn ng mga ito sa kanyang pagtawag. Lalong lumapad ang ngiti ng katuwaan ng masilayan niya ang dalawang agila na biglang lumitaw mula sa malawak na kalangitan. Maaliwalas ang panahon ngayon kaya makikita ang kasiyahan sa awra ng mga agila habang patuloy ang mga ito sa matayog na paglipad.

Muli siyang sumipol kaya kita niya na nag-iba ng direksyon ang dalawang Agila at lumipad ang mga ito patungo sa kanya.

“Isa-isang humapon ang dalawang agila sa aking harapan ngunit napasimangot ako ng makita ko na kulang sila ng isa. Kaya napipikon na sumigaw na ako. “SKY!” Naiinis kong tawag sa isa pang Agila, natigilan ako ng marinig ko ang isang huni ng ibon mula sa aking likuran. Batid ko na naiinis ito sa akin dahil sa lahat ng ayaw ng ibong ito ay ang sumisigaw. Pumihit ako paharap sa aking likuran