Unforgettable Love with Mr. CEO

Chapter TwoSigurado akong namumula ang dalawang pisngi ko habang pabalik sa bahay namin. Hindi ako maka get over sa lalaki. Hay! Gusto kong sampalin nang paulit ulit ang utak na meron ako. Hanggang ngayon ay patuloy pa rin nag re-replay ang mukha ng lalaki sa utak ko. Iyong matangos n'yang ilong, iyong panga n'yang may kurba, iyong makinis n'yang skin, iyong amoy n'yang kay bango sa ilong ko akala moy hindi driver dahil hindi man lang amoy pawis at ang panghuli ay ang mata n'yang kulay asul. Habang nag eye contact kami kanina ay para akong nakatitig sa karagatan sa sobrang linaw nito lalo na ang kulay na para bang inaakit ako, pati na rin ang kanyang mga maninipis na labi. Ang kanyang maninipis na labi na akala moy may lipstick nilagay dahil sa mapupula ito. Ano kaya ang lasa ng labi nya paghinahalikan?"Ate!" "Aray!" ungot ko ng maramdaman ko ang labis na sakit sa ulo ko. "Ang sakit!" saad ko habang hinihimas ang ulo kong binatukan ni Mayang.Kunot noong tumingin ako kay Manang. "

Chapter Four Feeling ko nakita ko na 'to o nararamdaman pero hindi ko maalala. Baka iyong ganyang eksena ay nakita ko lamang sa television sa palengke kaya familiar sa akin. "A forgettable memory is an unforgettable experience. They are so perfect right?" Bigla akong napalingon sa lalaking nakatayo sa gilid ko. Nakaharang ng malaking sombrero ang mukha nito kaya hindi ko ito makita ng masinsinan. "A perfect scene is a tearful page." Kasabay nang pagsabi ng mga katagang iyon ay ang pag angat ng kanyang ulo sa akin. Ngayon ay malinaw kong nakikita ang mukha nya, iyong kulay ng mata nya, kurba ng panga, ang matangos nitong ilong at ang panghuli ay ang maninipis nitong labi na alam kong nakaka addict pag ito ay maramdaman. "Gwapong driver..." aniya ko ng makilala ko na ito. "Finally to see you here in my home, Gia." Halos hindi ko masagap ang tamang salita sa bibig ko dahil sa nakita. My home? Ibig sabihin... "Oh, nagkita na pala kayo ng amo mo Maggie." nakangiting sabi

Chapter six Tumahimik ang kusina at lahat ay busy na sa ginawa habang ako ay nandito pa rin, nakatayo at nakayuko. Habang nakatitig sa sahig ay biglang may itim na sapatos ang huminto sa harapan ko. "Forget about that, they just love to tease." Tumango ako sa sinabi ni gwapong driver. Alam ko namang hindi seryuso iyon at nanga-asar lang pero nahihiya pa rin ako. Nahihiya ako sa sarili ko dahil kita ko kung paano nag react ang katawan ko sa sinabi nila. Lalo na ang mukha ko. Literal na namumula. Hindi ko alam kung hiya ba ang rason bakit namumula ang mukha ko o dahil sa... Kilig? "Look at me." Wala sa oras akong napatingin sa taong nasa harapan ko. Grabi iyong tinig nya. Ang lamig. Pinagtitigan nya ang mga mata ko bago nilagay ang isang kamay sa ulo at nag tap doon. "May you don't feel embarrass anymore as that scenario will repeat. Ayokong lumayo ka dahil inaasar nila tayo, ayokong parang kinakahiya mo ang gwapong ako." bulong nya na nagpapalaglag ng panga ko sa narinig. A

Chapter Eight Bawat sulok ng bar ay pinagtitigan ko at namangha sa loob. Ganito pala ang poultry? Ang daming manok at itlog! kaya pala sobrang ingay pagkapasok namin sa loob. "Sayo ang lahat nang manok na ito?" Marinig sa tinig ko ang pagkabigla dahil sa nakita. Ang dami, mula dito sa pinto hanggang dulo ng barn ay maraming manok na naka kulong at sa harap ng kulungan nila ay ang kanilang lagayan ng pagkain at ang tubig."Yes, do you like it?" Mabilis akong tumango at hindi inisip ang kamay na pumulupot sa buong katawan ko. Masaya akong humarap kay gwapong driver at nabigla nang ma realize na sobrang lapit ng katawan at mukha namin ngayon."S-Sir...""I really love to see that smile... Will you do it again, bambina? But this time infront of me."Lahat ng bomba sa pilipinas ay sigurado akong nasa dibdib ko na dahil sa lakas nang pag sabog at pintig nito. Ang lakas nang kabog ng dibdib ko, Hindi ko mawari dahil ba ito sa kaba o sa kilig dahil sa sinabi nya? Hindi ko na alam, pati sari

Chapter ten"Pagkatapos mo dyan, Maggie samahan mo si Annie sa palengke.""Palengke?""Oo, ubos na iyong stock na meron tayo. Huwag kang magalala may kotse at driver naman kayo para hindi kayo nahihirapan sa dadalhin nyo.""Sige po, Manang. Walang problema."Pinagpatuloy ko ang paglinis sa vase. Simula nong iniwan ko si gwapong driver doon sa farm nya ay hindi ko na sya nakita pa rito sa mansion. Bahala sya sa buhay nya. Di porket gwapo sya ay magiging ul*l na ako sa kanya. Ano sya sini-swerte? May kasalanan pa nga iyon sa akin. Kinuha nya ang first kiss kahit medyo di naman sya deserving Pero iyong labi nya deserving sa labi mo.Wala sa sariling napatampal ako sa noo ko. Ano naman iyong pinagiisip ko? Ang bulgar at walang preno pero... Totoo naman eh. Deserving at worth it iyong labi nya sa labi ko dahil hindi ko mapagkaila na nasasarapan ako sa labi nya. Pinagtitigan ko lang iyong labi nya noon sa tricycle nong unang kita namin pero kanina natikman ko na, hindi lang simpleng tikim