บทที่ 36

อวิ๋นซูกลับมายังที่นั่ง ใบหน้าของเธอดูผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด

หลินเหมียวเหมียวก็เห็นเมิ่งเหยาเดินบนรองเท้าส้นสูงกลับมาด้วยเช่นกัน เธอถามอย่างรวดเร็วว่า “เมิ่งเหยารังแกเธอหรือเปล่า? ”

ขณะที่พูดก็ลุ่งขึ้นด้วย เธอพร้อมที่จะเดินไปทางเมิ่งเหยา

อวิ๋นซูรีบจับหลินเหมียวเหมียวเอาไว้ แล้วพูดว่า “ไม่ใช่อย่างนั้น”

“แล้วทำไมหน้าเธอถึงได้ดูไม่สบอารมณ์ขนาดนี้ล่ะ? ”

อวิ๋นซูลูบที่แก้ม “ท้องของฉันรู้สึกไม่สบายนิดหน่อย”

“ไปโรงพยาบาลหน่อยไหม? ”

อวิ๋นซูยิ้มและพูดว่า “ไม่ร้ายแรงขนาดนั้น อาจเป็นเพราะเพิ่งดื่มชานมไป เลยทำให้ทางเดินอาหารรับไม่ไหว อีกสักพักเดี๋ยวก็หายเองแหละ”

หลินเหมียวเหมียวขมวดคิ้ว “เมื่อก่อนทำไมไม่เคยเห็นเธอจะเป็นอะไรแบบนี้เลยหนิ เองงี้ไหม ฉันจะขอให้พนักงานเอาน้ำร้อนมาให้”

“ได้” ตราบใดที่หลินเหมียวเหมียวไม่ไปหาเมิ่งเหยา อวิ๋นซูก็เห็นด้วยทั้งหมด

หลินเหมียวเหมียวไปหาพนักงาน อวิ๋นซูเองก็นั่งอยู่ที่นั่น ลูบมือของตัวเอง

อารองของเฮ่อหย่วนเจ๋อต้องการแต่งงานกับเมิ่งเหยาจริงๆ

เธอคิดว่า ผู้ชายที่ฉลาดและมีความสามารถอย่างอารองของเฮ่อหย่วนเจ๋อ จะต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่มีการศึกษาดี มีเหตุผล อ