Share

บทที่ 41

อวิ๋นซูค่อย ๆ เปิดลืมตา เห็นแค่เฮ่อเยียนสือที่กำลังมองเธอด้วยรอยยิ้ม

“คุณเป็นอะไรไปเหรอ? ”

ใบหน้าของอวิ๋นแทบจะระเบิด “ไม่ ไม่มีอะไรค่ะ...... ”

“แต่เมื่อกี้คุณเพิ่งจะหลับตา...... ”

“ฉะ......ฉันแค่ไม่เห็นเน็คไทที่ฉันกำลังผูก” อวิ๋นซูอธิบายอย่างลนลาน หมุนตัวไปมาตรงจุดเดิมหลายครั้งก่อนที่จะนึกถึงม้วนหนังสือในที่สุด “อ่อ ใช่แล้ว ฉันต้องเอาภาพเขียนนี้ไปเก็บก่อน......ฉะ ฉันขอตัวกลับห้องก่อนนะคะ...... ”

หลังจากพูดจบ เธอก็วิ่งกลับไปที่ห้องแล้วกระแทกประตูปิดทันที

เมื่อมองไปที่ประตูที่ปิดอยู่ รอยยิ้มในดวงตาของเฮ่อเยียนสือก็จางหายไป ดวงตาของเขาก็กลับมาเย็นชา

เขาเกือบจะสูญเสียการควบคุม......

เขาไม่เคยสูญเสียการควบคุมกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน

บางที เย่ชางแหยนอาจจะพูดถูก เขาอาจจะชอบอวิ๋นซูอยู่นิดหน่อย

แต่นี่ก็ไม่ใช่ความรักแน่นอน!

......

อวิ๋นซูเข้าไปในห้อง ซ่อนตัวเองไว้ใต้ผ้าห่ม ราวกับว่าวิธีนี้จะช่วยให้หัวใจที่เต้นแรงของเธอจะไม่ทรยศต่อความรู้สึกของเธอ

เธอปิดหน้าเมื่อนึกถึงสถานการณ์เมื่อกี้ เธอแทบจะอยากขุดหลุมแล้วกระโดดเข้าไป

เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันนะ!?

เหมือนกำลังโดนมนต์สะกดเลย

ใช่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status