Share

บทที่ 147

เจียงหวานหว่านกระซิบกับหมอข่ง

หมอข่งพยักหน้า เขากับท่านหมอเจียงจะต้องหาคนร้ายให้เจอ

หรงมู่หานมองดูท่าทางสบายๆ ผ่อนคลายของเจียงหวานหว่าน เขาสงสัยมากว่านางจะหาตัวคนร้ายด้วยวิธีใด

เพียงไม่นาน ผู้ป่วยทุกคนรุดไปยังพื้นที่เปิดโล่ง

เจียงหวานหว่านกวาดตามองทุกคน นางรู้จักผู้ป่วยทุกคนเป็นอย่างดี

“ทุกคนฟังข้าพูด ก่อนที่หมอเหมียวตายไปอย่างกะทันหันนั้นได้ทิ้งหลักฐานสำคัญเอาไว้ ขอให้คนที่ขานรายชื่อเดินออกมาข้างหน้า ยื่นมือทั้งสองข้างของพวกเจ้าออกมา”

แม้ในใจผู้ป่วยจะยังโกรธแค้นเจียงหวานหว่าน แต่พวกเขาก็อยากคืนความยุติธรรมให้หรงซีเช่นกัน

เจียงหวานหว่านมองไปทีละคน แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติใด

จนกระทั่งนางตรวจสอบทุกคนในหอบรรพชนหมดแล้ว ทว่าก็ยังไม่พบผู้ใดทำตัวผิดปกติ

เจียงหวานหว่านเริ่มลำบากใจ นางจะหาคนร้ายวางยาพิษที่อยู่เบื้องหลังได้เช่นไร

“อาจารย์กัว ทุกคนในหอบรรพชนมาอยู่ที่นี่หมดแล้วหรือ?”

กัวอี้เทียนพยักหน้า “ทุกคนล้วนอยู่ที่นี่แล้ว”

ไม่ถูก ในบรรดาคนเหล่านี้ไม่มีคนที่นางตามหา เจียงหวานหว่านเริ่มท้อใจ

โจวไท่ฟู่ถอนหายใจ “แม่นางเจียง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแล้วแต่ฟ้าลิขิต อย่าได้ขัดขืนเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status