Share
บทที่ 312
Related chapters
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 313
เย่อู่เหิงพอเห็นมู่จิ่วซีก็ตาลุกวาวเหมือนพระจันทร์เต็มดวง แต่ทว่าทันใดนั้นก็ปรากฎความเขินอายออกมา พอนึกถึงเรื่องในคืนนั้นตอนที่ตัวเองพูดต่อหน้าทุกคนว่าชอบมู่จิ่วซี ก็ไม่รู้ว่านางได้รู้แล้วหรือยัง?"ซีเอ๋อร์ เจ้ามาได้พอดีเลย พวกเจ้าคุยกันไปก่อน พ่อจะไปกรมกลาโหมสักหน่อย" มู่เทียนซิงพอเห้นมู่จิ่วซีกลับมาก็รีบหันกลับวิ่งไปทันทีมุมปากของมู่จิ่วซีก็ยิ้มกระตุกขึ้นมา : "อู่เหิง พวกเราทานไปคุยไปดีกว่าไหม?"เย่อู๋เหิงก็ตอบกลับอย่างเขินอาย : "คือ คงจะไม่ดีหรอกกระมัง?""มีอะไรตรงไหนไม่ดี ไปกันเถอะ" มู่จิ่วซีก้พาเย่อู่เหิงไปยังห้องอาหารของจวนแม่ทัพทั้งสองคนนั่งหันหน้าชนกัน เหล่าคนรับก็ทยอยเอาอาหารมาเสิร์ฟให้"จิ่วซี ได้ยินมาว่าเจ้าจับหวางชิวได้งั้นเหรอ?" เย่อู๋เหิงได้ยินมาเมื่อตอนบ่าย"ใช่ ร่วมมือกับทหารมังกรดำจับมาได้ ยังดีที่เขาไม่ตาย" มู่จิ่วซียังคงดีใจอยู่เลย"เจ้าเก่งกาจจริงๆ ขนาดนี้เจ้ายังคาดเดาได้ แล้วยังจับเป็นเขาได้อีก เกรงว่าต่อให่หวางชิวกัดยาพิษ เจ้าเองก็คงคาดการณ์ไว้แล้ว" เย่อู่เหิงหัวเราะยิ้มแย้มขึ้นมา"แน่นอนอยู่แล้ว หวางชิวคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา จากปากคำของจ้วงชิงเหมย รู้สึกว
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 314
ถึงอย่างไรก็ทำให้เฟิ่งหล่าวคนหกคุ้มคลั่งได้ และก็สามารถให้จักรพรรดิมีข้ออ้างในการคุกคามชายแดนของแคว้นเกาอวิ๋นมู่จิ่วซีรู้สึกว่าเรื่องนี้มีลับลมคมใน ดูเหมือนเซียวหลิงเย่ว์จะไม่ได้พูดความจริง"อู่เหิง เรื่องนี้เจ้าห้ามคุยกับใครทั้งนั้น ที่แท้เซียวหลิงเย่ว์ก็ไม่ใช่คนซื่อสัตย์" มู่จิ่วซีต้องการจะฉีกโฉมหน้าแท้จริงของนางออกมาไม่งั้นโม่จุนคงจะคิดว่านางเองอคติกับเซียวหลิงเย่ว์ เอาแต่ทำรายชื่อเสียงของเซียวหลิงเย่ว์เย่อู่เหิงพยักหน้า จากนั้นก็กล่าว : "แคว้นเป่ยจิ้นต้องการทำสงครามงั้นรึ? ข้าเห็นว่าท่านพ่อเจ้าวิตกกังวลมาก""ไม่มีทาง แคว้นเป่ยจิ้นก็แค่วางมาดใหญ่โตตบตาคนอื่นก็เท่านั้น" มู่จิ่วซียิ้วกล่าว "เจ้าวางใจเถอะ อ้อ ใช่แล้ว ทางด้านเจ้ามีอะไรน่าสงสัยไหม"เย่อู่เหิงคิดอยู่ครู่หนึ่งและถามขึ้นมา : "ไม่ได้มีเรื่องอะไรพิเศษ จับกุมไส้ศึกไม่จำเป็นต้องถึงศาลต้าหลี่ พวกเราก็แค่ช่วยได้ก็ช่วยเท่านั้น ที่เจ้าบอกให้ข้าหาคนระดับสูง โดยพื้นฐานก็อยู่ภายในค่ายทหาร ที่เหลือก็คือท่านผู้สำเร็จราชการแทนและใต้เท้าโจวเหยาพวกนี้ พวกคนหนุ่มมีอายุน้อย แต่ว่าข้ากำลังไล่ตรวจสอบ"มู่จิ่วซีพยักหน้าอย่างครุ่นคิดแล
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 315
แน่นอนมู่จิ่วซีจะไม่ยอมเปิดเผยว่าของน่าสนุกๆ คืออะไร เย่อู่เหิงก็กลับพร้อมกับหัวใจที่ตุ้มๆ ต่อมๆ พร้อมกับเฝ้ารอมื้ออาหารกลางวันในวันพรุ่งนี้พอนึกถึงโม่จุนและฮั้วอวิ๋นเทียน เขาก็รู้สึกกลุ้มใจขึ้นมา สองคนนั้นต่างหากที่เป็นตัวละครหลัก ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกเขาจะมาหรือไม่มู่จิ่วซีหลังจากกำหนดเรียบร้อยแล้วก็เรียกชิงเฟิงเข้ามา นางเขียนจดหมายเชิญสองฉบับ ฉบับหนึ่งให้ไปส่งโม่จุน อีกฉบับแน่นอนว่าให้ไปส่งที่หอดาราจันทราจากนั้นนางก็กลับไปที่เรือนเพื่อจัดการข้าวของต่างๆ"คุณหนู ท่านกำลังทำอะไรอยู่เหรอ?" ลู่เอ๋อร์เห็นคุณหนูของนางเองเดี๋ยวก็ทำท่อนไม้ เดี๋ยกว็ไปทำเหล็กเส้น ดูแล้วเหมือนกับกำลังยุ่งวุ่นวาย รู้สึกราวกับว่าคุณหนูกำลังจะเอาใช้ทำอะไรกับศพอีกแล้วลู่เอ๋อร์ตั้งแต่ได้ยินว่าคุณหนูชนะการแข่งประลองเย็บปักถักร้อยของสองแคว้นในรายการแรกเพราะว่านางนั้นเย็บศพมา นางก็หวาดกลัวในใจ เอาแต่คิดว่าทุกครั้งที่คุณหนูไม่ได้พานางออกไปด้วย นางคงไปช่วยงานที่ป่าช้าใช่ไหม?พอภาพจิตนาการเริ่มชัดเจน ก็ทำให้ลู่เอ๋อร์เริ่มเอาแต่คิดว่ามู่จิ่วซีทำแต่ของแปลกๆ ในใจของนางเอาแต่คิดฟุ้งซ่าน"แน่นอนว่ามันคือของน่าสนุก
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 316
"คุณหนูใหญ่และคุณหนูรองตระกูลไป๋กำลังเดินทางมาขอรับ""ดี มีคนคอยคุ้มกันรึเปล่า?""มีขอรับ ทหารมังกรดำแอบเฝ้าคุ้มกันไว้" เย่ฮานกล่าวมู่จิ่วซีก็พยักหน้า ถึงอย่างไรตอนนี้นางตอนนี้ก็เป็นบุคคลมีอิทธิพลในยุคสมัย ไม่รู้ว่าในเงามือมีมากมายกี่คนจับตามองนาง ส่วนเพื่อนของนาง ไม่แน่ก็อาจแฝงด้วยอันตราย ดังนั้นนางจึงต้องได้รับการคุ้มครองจากทุกคนไม่นานนัก ชิงเฟิงและก็มาหาและยิ้มกล่าว : "คุณหนูใหญ่ ท่านผู้สำเร็จราชการแทนออกจากจวนมาแล้วขอรับ""มุ่งหน้ามาที่นี่ใช่ไหม?" มู่จิ่วซีเลิกคิ้วถาม"ใช่ขอรับ เขามาอานเย่ออกมาด้วย" ชิงเฟิงกล่าวมู่จิ่วซีก็ยิ้มและพยักหน้ากล่าว : "ยังดีที่เขามา ไม่งั้นข้าคงได้ผิดคำพูดกับไป๋เฟิ่งหว่านแน่""ท่านผู้สำเร็จราชการแทนใส่ใจกับเรื่องของคุณหนูใหญ่มาก" ชิงเฟิงกล่าว"เจ้าก็รู้?" มู่จิ่วซีเลิกคิ้วมองชิงเฟิงชิงเฟิงก็ยิ้มหัวเราะและกล่าว : "นี่ไม่ใช่คุณหนูใหญ่ท่านมีความสามารถโดดเด่น จนท่านผู้สำเร็จราชการแทนนับถือท่านหรอกเหรอ?""พูดได้ดี เดี๋ยวกลับไปจะให้รางวัล" มู่จิ่วซีหัวเราะเสียงดังก้องชิงเฟิงทันใดนั้นก็ใบหน้าทำทะมึน เย่ฮานก็หัวจนกุมท้องตัวงอพวกเขาแต่ก่อนต่างล้
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 317
ไป๋เฟิ่งหว่านตกใจกล่าว: "ทำไมเย่อู่เหิงมาด้วยล่ะ? หรือว่ามู่จิ่วซีจะเชิญเขามา?""เดี๋ยวก็ได้รู้แล้ว" ไป๋ชิงยิ้มกล่าว พวกนางเคยเจอเย่อู่เหิงมาก่อน และก็รู้ว่าเย่อู่เหิงและมู่จิ่วซีสนิทกันไม่เลวชายรูปงามคนนี้ก็เป็นที่ต้องการหมายปองของหญิงสาวในพระนคร"ท่านพี่ ท่านพ่อบอกว่าเย่อู่เหิงชอบมู่จิ่วซีจริงงั้นเหรอ? เห็นว่าพูดต่อหน้าทุกคนด้วย" ไป๋เฟิ่งหว่านก็รู้ถึงเรื่องในงานเลี้ยงตอนกลางคืนวันนั้น"จิ่วซีออกจะโดดเด่นขนาดนั้น ถ้าข้าเป็นผู้ชายก็คงชอบ ไม่เห็นจะแปลก" ไป๋ชิงยิ้มกล่าวอย่างเรียบเฉยไป๋เฟิ่งหว่านก็เบ้ปากพูดออกมา : "มู่จิ่วซีทำไมถึงได้เปลี่ยนไปเก่งกาจขนาดนี้ ผู้ชายดีล้วนชอบนาง แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดี?""ต่อให้ทุกคนชอบนาง นางก็แต่งงานด้วยได้แค่คนเดียว ผู้ชายคนอื่นยังไงก็ต้องสู่ขอภรรยาแต่งงาน เจ้าจะรีบร้อนอะไร?" ไป๋ชิงก็หัวเราะไป๋เฟิ่งหว่านขึ้นมา"ท่านพี่!" ไป๋เฟิ่งหว่านกระทืบเท้าและก็เห็นมู่จิ่วซียืนอยู่บนชั้น 3 กำลังหัวเราะพวกนาง"จิ่วซี" ไป๋ชิงก็ยิ้มเรียกนาง"กระแอ่ม มู่จิ่วซี เจ้าก็เชิญใต้เท้าเย่มาด้วยเหรอ?" ไป๋เฟิ่งหว่านถามอย่างเขินอายมู่จิ่วซีก็ยิ้มกล่าว : "ใช่ ข้าเชิญหนุ่
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 318
เย่อู่เหิงยิ้มกล่าว: "ฮั้วอวิ๋นเทียนคือเจ้าสำนักของหอดาราจันทรา อ้างจากคำพูดของจิ่วซีแล้ว เขาถือว่าเป็นชายรูปงามด้านบุ๋นก็เป็นเลิศ ด้านบู๊ก็มีพรสวรรค์เก่งกาจ""หอดาราจันทรา? นั่นไม่ใช่ว่าเป็นองค์กรมือสังหารหรอกเหรอ?" ไป๋ชิงกล่าวอย่างหวาดกลัวเล็กน้อย"ไม่ผิดนัก ฉีฟั่งที่ลอบสังหารจิ่วซีก่อนหน้านี้ก็คือมือสังหารของหอดาราจันทรา แต่ว่าหอดาราจันทราแค่เปิดร้านทำธุรกิจ พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องกลัว""แค่มีเงินก็สามารถจ้างมือสังหารให้ลอบฆ่าคนได้แล้วหรอ?" ไป๋เฟิ่งหว่านอกสั่นขวัญแขวน"หลักการแม้จะเป็นเช่นนั้น แต่ดูจากเป้าหมายลอบสังหารแล้ว ข้าคิดว่าตอนนี้ฮั้วอวิ๋นเทียนไม่มีทางรับจ้างวานลอบสังหารจิ่วซีหรอก พวกเขาถือได้ว่าเป็นเพื่อนกัน" เย่อู่เหิงยิ้มกล่าวเบาๆด้านล่างของหอก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นมา ไม่นานมู่จิ่วซีก็พาชายในชุดคลุมยาวสีแดงเดินขึ้นมาทั้งสี่คนก็ได้ลุกขึ้นมา มีเพียงผู้หญิงสามคนที่เผยสีหน้าตกใจหวาดกลัวขึ้นมาใบหน้าหล่อเหลาของฮั้วอวิ๋นเทียนกับใบหน้าคมคายดั่งชายชาตรีของโม่จุนและความหล่อเหลาสง่างามของเย่อู่เหิงไม่เหมือนกัน เป็นความงดงามอรชรอันมีเสน่ห์ เป็นใบหน้าที่ยากจะแยกออกได้ว่าคือสตรี
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 319
ไป๋ชิงยิ้มขึ้นมาเบาๆ: "เจ้าสำนักฮั้วและท่านผู้สำเร็จราชการแทนเคยมีเรื่องกันงั้นเหรอ?"ฮั้วอวิ๋นเทียนก็นั่งลงด้วยท่าทางครึ้มอกครึ้มใจ : "ชายคนนั้นก็เหมือนแค่นกยูงหัวสูงหยิ่งทระนง ทุกคนจะทำหน้าเคร่งครึม แน่นอนว่าขัดหูขัดตาข้า" ขณะพูดก็หัวเราะยิ้มออกมา"นกยูงหัวสูงหยิ่งทระนง?" ไป๋เฟิ่งหว่านถึลงตาโต นางถึงกับหลุดขำพริดออกมา "ข้าคิดว่าเหมือนน้ำแข็งพันปีและไม่มีวันจะละลายมากกว่า""ข้าเห็นด้วยกับท่านพี่หว่าน ท่านผู้สำเร็จราชการแทนเป็นคนเย็นชาจริงๆ ไม่มีใครจะเข้าใกล้เขาได้เลย" มู่เจินจูก็กล่าวอย่างหน้าแดงขึ้นมา"ท่านผู้สำเร็จราชการแทนเป็นถึงบุคคลระดับสูงที่มีอำนาจ จะมาทำหน้ายิ้มแย้มกับพวกเจ้าได้ที่ไหน" ไป๋ชิงก็ยิ้มและส่ายหัวขึ้นมา "แต่ว่านกยูงหัวสูงหยิ่งทระนงอย่างที่เจ้าสำนักฮั้วพูด ข้ากลับไม่คิดว่าท่านผู้สำเร็จราชการแทนั้นไม่เหมือน"เย่อู่เหิงก็ยิ้มโดยไม่พูดอะไรและช่วยรินชาให้กับทุกคน"เดี๋ยวพวกเจ้าก็จะได้รู้แล้ว" ฮั้วอวิ๋นเทียนยิ้มขึ้นมา ดวงตาโฉบเฉี่ยวของพญาหงส์หันไปตรงประตู ท่วงท่าของเขางดงามน่าดึงดูดประตูใหย่หอชมจันทร์ ในที่สุดโม่จุนก็ได้มาถึงแล้ว เขากับอานเย่ยืนอยู่ตรงปากประตูพร้อ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 320
มู่จิ่วซีรู้สึกว่าสายของโม่จุนนั้นคมกริบและแฝงไปด้วยคำเตือน"ไม่ต้องหรอก ข่าวกรองนี้ข้ายกให้เป็นของขวัญกับคุณหนูใหญ่มู่ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับท่านผู้สำเร็จราชการแทนอย่างท่าน" ฮั้วอวิ๋นเทียนกล่าวอย่างไม่รักษาน้ำใจเลยไป๋ชิง ไป๋เฟิ่งหว่านและมู่เจินจูซึ่งนั่งอยู่ตรงโต๊ะก็ไม่กล้าพูดอะไรตั้งแต่โม่จุนเข้ามา แต่ชายหนุ่มรูปงามทั้งสามช่างทำให้จิตใจเบิกบานจริงๆแต่บรรยากาศที่เปลี่ยนไปในพริบตาแบบนี้ ก็ทำให้พวกนางถึงกับตกใจเนื้อเต้นฮั้วอวิ๋นเทียนและท่านผู้สำเร็จราชการแทนที่แท้ก็ไม่ใช่เพื่อนกัน"ฮิๆ ขอบคุณท่านพี่ฮั้วที่มอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้ข้า" มู่จิ่วซีรีบพูดขึ้นมา "มาๆๆ กว่าจะออกมารวมตัวกันได้ทั้งที พวกเรามาดื่มกันสักแก้วเถอะ"มู่จิ่วซีก็ยกจอกเหล้าขึ้นมายังดีที่ทุกคนให้เกียรติไว้หน้า โม่จุนยกจอกเหล้าคนมาช้าเป้นคนสุดท้าย แต่อย่างน้อยเขาก็ยกขึ้นมา"เจ้าวันนี้เล่นอุบายอะไรของเจ้า?" โม่จุนหลังจากวางจอกเหล้าลง แววตาสีดำอันดุเดือดก็หันไปมองนางและกล่าว"โม่จุน เจ้าเลิกเคร่งเครียดขนาดนี้ได้ไหม ข้าแค่เรียกพวกเจ้าออกมาทานข้าว ถ้าไม่เชื่อ เจ้าไปถามอู่เหิงพวกเขาดู"เย่อู่เหิงก็ยิ้มกล่าวขึ้นมา : "เมื
Latest chapter
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 369
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 368
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 367
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 366
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 365
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 364
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 363
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 362
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 361
