บทที่ 253

ฟู่เจิงเปล่งเสียงด้วยความโกรธทีหนึ่ง ใช้เท้าข้างหนึ่งถีบคนกระเด็น อีกฝ่ายกุมท้องหมอบอยู่กับพื้น กระอักเลือดปนน้ำย่อยคำหนึ่ง

“พอ อย่า...” หนึ่งในนั้นคิดจะถอย

ตกลงกันไว้แล้วว่าให้คนแซ่ฟู่โดนสั่งสอนหน่อยเท่านั้น

แต่เวลานี้คนที่เหลือต่อสู้กันจนเลือดขึ้นหน้า แต่ละกระบวนท่าดุดันรุนแรง ไม่รู้จักหยุดมือ ลืมการนัดแนะในตอนแรกไปหมด

ฟู่เจิงตั้งการ์ดป้องกัน

ในตอนนี้เอง จู่ ๆ ก็มีคนถือมีดเข้ามาหาจากข้างหลัง คมมีดตรงมายังตำแหน่งหัวใจด้านหลังของฟู่เจิง

“อาเจิง! ระวัง!”

‘ฉึก’ เสียงหนึ่ง คมมีดแทงเข้าเนื้อกาย

“อ๊า...” ผู้หญิงร้องเสียงหลง ปอดฉีกหัวใจแหลกลาญ

……

วันที่ยี่สิบสี่เดือนตุลาคมเวลาบ่ายสองโมงสิบแปดนาที เกิดเหตุแทงกันที่ถนนกว่างโจวเมืองเจียงเฉิง มีผู้ได้รับบาดเจ็บสองคน เวลานี้กำลังเข้ารับการรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว คดีนี้กำลังอยู่ระหว่างดำเนินการ

ข้อความข่าวเด้งขึ้นมา

เวินเหลียงกำลังตั้งใจทำงานจึงไม่ได้ใส่ใจ

กระทั่งผ่านไปสิบนาที ถังซือซือผู้เกาะติดกระแสข่าวแชร์ลิงก์มาให้ “อาเหลียง เธอดูผู้ชายในคลิปวินาทีที่ห้าสิบเจ็ดสิ เหมือนอีตามืดบอดนั่นหรือเปล่า?”

นิ้วมือของเวินเหลียงชะงัก ใช้เม