Share
บทที่ 74
Related chapter
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 75
เฉียวซุนยังไม่ได้ตอบกลับ เธอก็ถูกดึงขึ้นไปบนตักของเขาเสียก่อนตอนที่นั่งลง ลู่เจ๋อก็ทำเสียงโอดครวญ อาจจะเอ็นยืดไปจนถึงบริเวณที่ได้รับบาดเจ็บเฉียวซุนกระซิบ “ปล่อยฉันลง!”เอวเรียวของเธอถูกกอดไว้ ทั้งสองก็อยู่ใกล้กันมาก ออร่าความเป็นชายอันบริสุทธิ์ของลู่เจ๋อราวกับผ้าไหมพันรอบใบหน้าของเธอ แสดงถึงความอบอุ่นที่เย้ายวนใจเขาก้มหน้าลงมาดูอาการของเธอเธอสวมชุดคนไข้หลวมๆนั่งลงบนตักของชายคนนั้น โดยมีขาเรียวยาวขาวทั้งสองข้างวางอยู่บนกางเกงผ้าสีเข้มของชายคนนั้น มันเป็นความรู้สึกต้องห้ามอย่างอธิบายไม่ได้ ราวกับว่าผู้ชายคนนั้นกำลังเล่นตลกกับเธอเสียงของลู่เจ๋อเริ่มแหบห้าว “แค่นั่งบนขาของฉันแล้วทายาซะ!”เฉียวซุนไม่ขัดขืน เธอหยิบกล่องยาที่เขาส่งมาแล้วทายาให้เขาอย่างเงียบๆแสงสว่างอันนุ่มนวลลู่เจ๋อเฝ้ามองดูท่าทางของเธอเธอก้มลงแล้วดูเต็มใจที่จะนั่งบนตักของเขา เขาคิดว่าเขารู้ว่าเธอเลือก...ที่จะเสียสละตัวเองเพื่อพี่ชายคนโตของเธอทันใดนั้นเขาก็รู้สึกหึงลู่เจ๋อรู้สึกหึง มักจะชอบทรมานคนอื่น ทันทีที่เขาคิดเรื่องนี้ฝ่ามือของเขาก็เอื้อมเข้าไปในชุดคนไข้หลวมๆ ของเธอแล้ว ดูเหมือนเขาจะไม่มีความอดทนแล
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 76
นี่เป็นเงื่อนไขของเธอ เธอจำเป็นต้องพูดชัดเจนกับลู่เจ๋อระหว่างพวกเขาไม่มีความรัก พูดถึงสภาพความจริง เขากับคุณนายลู่...และเธอต้องการคือสิ่งที่เธอควรได้รับคนฉลาดอย่างลู่เจ๋อจะไม่สังเกตการเปลี่ยนแปลงของเธอได้อย่างไรเฉียวซุนจากผู้หญิงเจ้าน้ำตามาเป็นหญิงสาว!เธอเรียนรู้ที่จะอดทนเพื่อเจรจาเงื่อนไขกับผู้ชาย เธอไม่เรียกร้องให้เขาชอบเธอ เธอกลายเป็นคนที่มีเหตุผลลู่เจ๋อเป็นคนที่ชื่นชมความเป็นจริงมาโดยตลอดเหมือนกับน้องสาวของหลีรุ่ย หลีชิงเฉิงแบบนั้น แต่ก่อนเขาก็เคยคิดว่าภรรยาในอนาคตของเขาจะต้องฉลาดและมีความสามารถ แต่สุดท้ายเขาก็แต่งงานกับเฉียวซุน เฉียวซุนที่บอบบางและอ่อนแอแต่ตอนนี้ เมื่อเฉียวซุนกลายเป็นคนที่มีเหตุและผล ดูเหมือนเขาจะไม่ชอบแบบนี้!เขารู้สึกไม่สบายใจเขาดึงนิ้วยาวๆออกมาแล้วยิ้ม “คุณนายลู่เจรจาเงื่อนไขแล้ว!”เฉียวซุนพูดต่อเบาๆ “ฉันยังมีเงื่อนไข! ลู่เจ๋อ ฉันไม่ต้องการรับเงินจากคุณหรือเลขาฉินอีกต่อไป! ฉันต้องการหุ้นของลู่ซื่อกรุ๊ปสองเปอร์เซ็น”ลู่เจ๋อรู้สึกประหลาดใจมากเขาเลิกคิ้วหล่อเหลาเล็กน้อยแล้วเยาะเย้ย “คุณรู้ไหมว่าสองเปอร์เซ็นของลู่ซื่อกรุ๊ปมีมูลค่าเท่าไร คิดแบบน
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 77
ลู่เจ๋อสวมแหวนแต่งงานที่นิ้วนางของเฉียวซุนนิ้วมือของเฉียวซุนโค้งงอเล็กน้อยลู่เจ๋อจ้องมองที่เธอ ในที่สุดเธอก็ยื่นนิ้วออกแล้วให้เขาสวมแหวนให้กับเธอ... แหวนเพชรแวววาวบนนิ้วเรียวยาวของเธอเสียงของลู่เจ๋อแหบแห้งเล็กน้อย “คุณนายลู่ ยินดีต้อนรับกลับมา!”ร่างกายของเฉียวซุนสั่นเทาเล็กน้อยในที่สุดเธอก็กลับมาอยู่ข้างเขา เธอได้ขายตัวเองให้กับลู่เจ๋ออย่างสมบูรณ์ แต่ต่อจากนี้ไปเธอจะไม่ใช่แค่ภรรยาของลู่เจ๋อแต่... คุณนายลู่!……ลู่เจ๋อไม่ได้อยู่ค้างคืนที่นี่วันรุ่งขึ้นเขาก็ไม่ปรากฏตัว แต่ขอให้เมิ่งเยียนหุยพามาที่โรงพยาบาลเพื่อพบกับเฉียวซุนเมิ่งเยียนหุยมาพร้อมเอกสารสองฉบับฉบับหนึ่งคือหนังสือการโอนหุ้นของลู่ซื่อกรุ๊ป อีกฉบับคือเอกสารที่เกี่ยวข้องกับคดีของเฉียวสือเยี่ยนเฉียวซุนเจอเขาที่ห้องนั่งเล่นเล็กๆของวอร์ดตัวจริงของเมิ่งเยียนหุย ดูก้าวร้าวมากกว่านักแสดงในทีวี ดูแล้วเป็นคนที่ไม่น่าเข้าใกล้เมื่อเมิ่งเยียนหุยเห็นสายตาของเฉียวซุนก็ยิ้มเล็กน้อย “คุณนายลู่ ดูอ่อนแอกว่าที่ฉันคิด!”เขาไม่ได้รอการตอบโต้ของเฉียวซุนเลย เริ่มดำเนินการตามกระบวนการ “คุณนายลู่พวกเรามาเซ็นชื่อหนังสือการโอนหุ้น
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 78
เฉียวซุนถูกลู่เจ๋อกอดไว้เธอไม่คุ้นเคยกับการที่เขาพูดคุยกับเธออย่างใกล้ชิด เธอจึงหันหลังกลับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ใช่ ทนายเมิ่งพึ่งกลับไป!”เธออยากเก็บของต่อ แต่ลู่เจ๋อก็ตัวติดเธอ เขาโอบแขนรอบเอวอันเพรียวของเธอแล้วสัมผัสร่างกายของเธออย่างช้าๆ โดยดูเหมือนว่าจะไม่ได้ร้องขออย่างไรเพื่อให้เวลาผ่านไปเท่านั้นเฉียวซุนแต่งงานกับเขามาหลายปีแล้วรู้ดีว่าเขานิสัยแย่ขนาดไหนเธอไม่ได้ขัดขืนแล้วปล่อยให้เขาสัมผัสเธอ!หลังจากนั้นไม่นานลู่เจ๋อวางมือ “พูดอะไรบ้างล่ะ?”เสียงของเฉียวซุนเย็นชา “เรื่องหุ้นและการฟ้องร้อง”ลู่เจ๋อรอมาเป็นเวลานาน แต่เธอไม่ได้ริเริ่มพูดถึงหลีรุ่ยรวมถึงความปรารถนาของหลีรุ่ยที่มีต่อเธอเขามองเธออย่างลึกซึ้งอยู่นานลู่เจ๋อไม่ได้พูดถึงแต่กลับพูดถึงเรื่องอื่นแทน “จริงสิ! ฉันให้เลขาฉันหาคอนโด ที่ทำเลดีมาก!เหมาะมากสำหรับพ่อกับป้าเสิ่นไปอยู่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปดู...…ว่าไง?”เขาดูใส่ใจ แต่เฉียวซุนก็ไม่หวั่นไหวเธอรู้จักลู่เจ๋อดีเขาใช้เงินแบ่งหุ้นของลู่ซื่อกรุ๊ป เขาใช้เงินสองร้อนล้านเพื่อจ้างเมิ่งเยียนมาสู้คดี เขาต้องทำให้เงินก้อนนี้คุ้มค่า... เขาต้องการให้เธอเล่นบทบาทของคู่รักกั
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 79
หลังจากที่เสิ่นชิงจากไปเฉียวซุนยืนมองอย่างเงียบๆที่ข้างหน้าต่างเธอเห็นป้าเสิ่นเดินลงมานั่งร้องไห้อยู่ริมถนน เธอไม่เคยเห็นป้าเสิ่นเป็นแบบนี้มาก่อน... ตั้งแต่ตระกูลเฉียวล้มละลาย ป้าเสิ่นก็แสดงท่าทีไม่มีความรู้สึกอะไรเลขาฉินที่อยู่ข้างหลังเธอก็อดไม่ได้ที่จะถามเบาๆ “คุณนายลู่ คุณเสียภายหลังไหม”เฉียวซุนลดสายตาลงครู่หนึ่งเธอยิ้มเบาๆ “ฉันไม่เสียภายหลัง! ฉันจะไม่มีวันเสียใจภายหลัง”ไม่มีทางเลือกจะเสียใจได้อย่างไร?เฉียวซุนอยู่บ้านเป็นเวลานาน ตอนออกไปตอนบ่าย เธอก็ถือเพียงกล่องเล็กๆ ……พลบค่ำในตอนเย็นท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยเมฆหลากสีสันและแสงเรืองรองที่พร่างพราวอย่างยิ่งรถบ้านราคาแพงแล่นผ่านประตูแกะสลักสีดำ วนอยู่หลายครั้ง เพื่อจอดที่ลานจอดรถของคฤหาสน์ลู่เจ๋อยืนอยู่ภายใต้สีฟ้าพลบค่ำ เปิดประตูรถให้เฉียวซุนเขาเรียกเธอว่าคุณนายลู่เขามีใบหน้าที่หล่อเหลาแสดงถึงความสวยงามแล้วหัวเราะเบาๆ “ป้าหลี่ทำปูแช่สุรา! รสชาติไม่เลวเลยนะ เดี๋ยวฉันจะเปิดขวดไวน์แดง!"เขาเอาใจใส่มาก เฉียวซุนก็รู้ว่านี่คือช่วงข้าวใหม่ปลามันแม้ว่าพวกเขาจะเป็นสามีภรรยากันมาสามปีแล้วก็ตามไม่ว่าจะผ่านกี่วันกี่คืน
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 80
ลู่เจ๋อมองเธอจากมุมสูงดูจมูกเล็กๆของเธอที่ดูท่าทางน่าจู่โจมถ้าเขาทำได้ดี เธออดไม่ได้ที่จะเอาแขนโอบไหล่เขาแล้วหายใจเบาๆ ที่ข้างคอของเขา... มีเฉพาะตอนที่เธอลึกซึ้ง ใบหน้าเล็กๆของเธอก็เย็นชา ใบหน้าของเธอก็สดใสขึ้นเหมือนกับเฉียวซุนคนเดิมกลับมาแล้ว!ลู่เจ๋อโน้มตัวลงแล้วจูบเธอ ถึงจุดสูงสุด……ลู่เจ๋อใช้เวลาทำเรื่องอย่างว่านานพอสมควร เขาเสร็จไปสามครั้งติดต่อกัน ทำให้สบายตัวไม่น้อยทั้งสองก็เต็มไปด้วยเหงื่อพวกเขากอดกันเงียบๆด้วยความรักหลังจากนั้นไม่นาน เฉียวซุนก็ขยับตัวเล็กน้อยก็ลุกขึ้นนั่งลู่เจ๋อจับเอวของเธอแน่น เสียงของเขาก็แหบแห้ง “เป็นอะไรเหรอ?”“ฉันจะไปกินยา”เฉียวซุนใช้นิ้วสยายผมยาวถึงเอวแล้วอธิบายอย่างใจเย็น “เมื่อกี้คุณไม่ได้ใส่ถุงยาง ฉันจะไปเอายา”ลู่เจ๋อตกใจเล็กน้อยการไม่มีลูกเป็นเรื่องที่เขาตกลงกัน แต่ตอนนี้เมื่อเธอพูดด้วยน้ำเสียงสงบ ไม่รู้ว่าทำไม แต่เขารู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเขาลุกขึ้นนั่งแล้วพูดว่า “แค่ครั้งเดียวคงไม่ท้องหรอก”เฉียวซุนสวมเสื้อคลุมอาบน้ำหลังจากรับประทานยาและน้ำแล้วกลืนลงไป เธอก็พูดเบาๆ “ความปลอดภัยจะดีกว่า! นอกจากนี้คุณบอกว่าอยากจะเล่นสักกี่
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 81
ลู่เจ๋อไม่ได้ปล่อยเธอในทันทีเขากดเธอไว้กับประตูตู้เสื้อผ้า มือใหญ่สัมผัสเข้าไปในชุดนอนของเธอ และสัมผัสเธออย่างยั่วยวน “มีอะไรสำคัญไปมากกว่าฉันเหรอ...หืม?”เล่ห์เหลี่ยมของผู้ชายแบบนี้ ทำไมเฉียวซุนจะไม่รู้ล่ะ?เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ยอมรับการยั่วยวนของเขา และในบางครั้งเธอก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยเสียงเหอะเบา ๆถ่วงเวลาให้ช้าลงระยะหนึ่งดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความชุ่มชื้น และเอ่ยว่า “ลู่เจ๋อ ฉันเคยบอกคุณแล้วว่าอย่าขังฉันไว้! ฉันจะไปที่ไหนหรือทำอะไร มันคืออิสระของฉันนะ”ลู่เจ๋อไม่ได้ถามเขายอมปล่อยเธอ “ดูเหมือนว่าคุณนายลู่ของเรา ต้องการทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่ซะแล้ว!”หลังจากนั้น เขาก็ถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออกต่อหน้าเธอ และเริ่มแต่งตัวร่างกายของลู่เจ๋อดูดีมากโครงร่างเขาสูงใหญ่และหุ่นดี ปกคลุมด้วยชั้นกล้ามเนื้อบางและเป็นธรรมชาติ ไม่มีไขมันส่วนเกินแต่ก็ไม่ใช่กล้ามเนื้อที่ออก แต่ไม่ใช่กล้ามเนื้อที่ได้ออกกำลังกายในยิมเขาถอดจนเหลือแค่กางเกงในสีดำตัวเดียวสิ่งที่พันไว้อยู่ตรงนั้น ทำให้เฉียวซุนเบือนหน้าหนีเล็กน้อย บนใบหน้าเธอมีสีแดงของเลือดฝาด เต็มไปด้วยเสน่ห์ของผู้หญิงลู่เจ๋อชอบเธอแบบนี้มากเขา
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 82
ลู่เจ๋อกลับถึงคฤหาสน์ เหล่าคนใช้เห็นเขากลับมาต่างก็คาดไม่ถึงคุณนายลู่ล่ะ? ยังไม่ออกจากบ้านเหรอ?ลู่เจ๋อเอ่ยถามขณะที่เดินขึ้นชั้นบนของคฤหาสน์คนใช้รีบตอบในทันที “คุณนายยังอยู่ในบ้านค่ะ แต่เพิ่งออกปากกับคนขับรถไปว่าอีกสักครู่จะออกไปข้างนอกค่ะ”ขาเรียวของลู่เจ๋อหยุดลงเพียงครู่ เขาไม่ได้เอ่ยอะไรกลับไปเขาเดินไปถึงชั้นสอง เปิดประตูห้องนอนใหญ่ เห็นเฉียวซุนเปลี่ยนเสื้อผ้าอาภรณ์ เหมือนกำลังจะออกไปข้างนอกอย่างไรอย่างนั้นเสื้อเชิ้ตไหมแท้ กระโปรงทรงหางปลาความสวยงามที่มิอาจหักห้ามได้ลู่เจ๋ออดไม่ได้ที่จะจ้องมองอยู่นานสองนาน เขาถอดเสื้อสูทออกหย่อนกายลงบนโซฟา ดวงตาเข้มทอดมองไปที่เธอ “เพิ่งกลับมาก็ต้องไปออกงานสังคมแล้วเหรอ? เลื่อนไปแล้วไปดินเนอร์กับฉัน”เฉียวซุนนัดกับอาจารย์เว่ยไว้อย่างดิบดีไม่สามารถเลื่อนนัดได้อย่างแน่นอนแต่เธอก็ไม่อยากก่อเรื่องกับลู่เจ๋อ เลยเอ่ยไปอย่างนุ่มนวล “ฉันไม่รู้ว่าคุณจะกลับมาก่อน ลู่เจ๋อ คราวหน้าถ้าคุณอยากไปดินเนอร์ด้วยกัน บอกฉันล่วงหน้าสักนิดนะคะ ฉันจะได้เตรียมตัวไว้ค่ะ”อารมณ์ของลู่เจ๋อตอนนี้ก็ไม่ได้ดีสักเท่าไหร่นักเขาเหยียดแขนดึงเธอ เฉียวซุนล้มลงในอ้อม
Latest chapter
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 400
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 399
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 398
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 397
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 396
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 395
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 394
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 393
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 392
