Lumipas ang isang linggo mula n’ong doon ako tumuloy nung gabing iyon sa condo ni President Leigh. Mula nun hindi ko na mapigilan ang sarili kong obserbahan siya kung may pagkakataon. Hindi kasi pala-salita na tao si President Leigh kaya sa pamamagitan ng pagmamasid sa kanya ay masasabi kong nakikilala ko siya unti-unti. Kung ano ang mukha nito kapag seryoso, kung ano ang itsura nito kapag stressed siya, ang mga reaction niya.Ngayon ay Lunes, sinadya kong maaga pumasok para maging maganda ang simula ng linggo ko. Pagdating ko sa kompanya ay may inabot sa akin si Frances na envelope na kung pwedeng ako na lang daw mag-abot kay President Leigh.Pagpasok ko sa loob ng opisina ay wala pa rin si President Leigh pero tingin ko parating na rin siya anumang oras. Pagkalapag ko ng gamit ko sa desk ay muling nahagip ng mata ko ang mga picture frames sa gilid.Lumapit ako sa cabinet at muli ay isa-isang tinignan ang mga ito. Pinigilan ko ang sarili na wag mangielam

Hindi pumasok si President Leigh ngayong araw. Akala ko nung una ay late lang siya uli ngunit nag-message siya kay Mr.Alastair na ire-schedule lahat ng meetings at appointments niya ngayong araw. Binilin rin niyang i-finalize namin ‘yong tinayong warehouse d’on sa Laguna kung meron pang mga kulang dahil next week ay mag o-ocular inspection siya. Okay na pala ‘yong paa ko. Gumaling rin siya matapos nang isang linggo mahigit. Paika-ika nga lang ako maglakad nung mga unang araw. Hindi ako pinapasok halos dalawang araw ni President Leigh matapos nung Family Day ni Noah para daw madaling gumaling ang paa ko. Ngayon, dahil wala naman akong kasama sa loob ng office ay dito ako ngayon sa labas kasama ni Mr.Alastair, dahil doon ay nakasabay ko uli sina Mr. Brooke mag-lunch. Sa susunod naman ay sina Marj at Bree ang yayayain kong mag-lunch. “Kamusta pala ang date kahapon, Ms.Boa?” hirit ni Frances nang makaupo na kami sa isang round table dito sa cafeteria. “Oo

Lumipas ang araw ng opening ng warehouse sa Laguna. Naging successful ito. Sobrang higpit ng security kaya ang mga media ay nasa labas lamang warehouse. Di gan'on karami ang mga bisitang dumating. Tanging mahahalagang tao lang ang inimbitahan at nakapasok sa loob. Matapos ng ribbon cutting ay nag-treat si President Leigh sa isang restaurant kasama lahat ng team ni Engr.Zeus na tumulong sa pagbuo ng warehouse. Dahil doon ay halos napuno ang restaurant. Makalipas ang dalawang linggo mula n’ong pormal na buksan ang operasyon ng warehouse. Today is the day – ang naka-set na outing na prinepare ko. Sa isang resort sa Laiya, Batangas ako nagpa-book. Dahil minsan lang mangyari ang outing na ito ay ginawa kong three days and two nights ang bakasyon na ‘to. “Arkesha Keyshey Larqueza na ipinanganak sa barong-barong noong panahon ng kupong-kupong!!!” Jusko alam ko na kung kaninong sigaw na iyon, di man lang nahiya. Dahil sa lakas ng boses ni Marj ay napatingin a

Medyo masakit pa ang ulo ko mula sa mga ininom ko kagabi ngunit naalimpungatan ako mula sa sinag ng araw na tumama sa mata ko galing sa bintana.Nang silipin ko si President Leigh sa aking tabi ay mahimbing pa rin itong natutulog habang yakap ang unan. Kung anong posisyon nito kagabi ay ganun pa rin na parang hindi man lang ito gumalaw.Saglit akong napangiti at napagdesisyunang bumangon na. Tutal mukhang gising na rin naman ang diwa ko ay ako na lang ang magluluto ng agahan naming lahat. Pagkatayo ko ay sinarado ko nang bahagya ang bintana gamit ng kurtina.Tahimik at maingat kong ginawa ang morning routine ko para di ko magising si President Leigh. Nang nakaayos na ako ay inayos ko muna ang kumot ni President Leigh bago bumaba.Pagdating ko sa kusina, inaasahan kong ako ang naunang nagising pero mas maaga palang bumangon si Ms.Boa. Naabutan ko siyang nagluluto ng agahan namin. Agad niyang naramdaman ang presensya ko kaya sinilip niya ako. Wala itong sin

Maaga akong pumasok ng opisina dahil marami akong dapat matapos. Hindi kasi ako nakabalik agad kahapon kaya natambakan si Mr. Alastair ng gawain at ngayon ay kailangan ko siyang tulungan.Mag a-ala syete pa lang ay nandito na ako sa loob ng office. Dahil mukhang magiging mahaba ang araw ko kaya nagtimpla ako ng kape. Pinagtimplahan ko na rin si President Leigh para meron siyang maiinom pagdating niya.Pagkalapag ko ng tasa ng kape sa desk nito ay bumalik na rin ako sa sarili kong desk bitbit ang kape ko. Kakaupo ko palang nang mapatingin ako sa pintuan. Akala ko ay si President Leigh ngunit isang pamilyar na babae ang pumasok. Nagkatinginan kami saglit at agad naming nakilala ang isa’t-isa.“Miss Arkesha!?” Agad itong lumapit sa akin.“Ikaw ‘yong babae dun sa souvenier shop n’ong nakaran!?” Turo ko rito. “You’re Lithesia, right? If my memory serves right.”Gustong mahulog ng panga ko dahil