KINABUKASAN ng gabi sila bumiyahe ni Joaquin pabalik ng Maynila. Iyon ay ayon na rin sa gustong mangyari ng asawa niya. Tanghali na rin kasi silang nagising nito kinaumagahan.Madaling araw na nang marating nila ang bahay nila. Masaya silang sinalubong ni Rodolfo na halatang sabik na sabik silang makita. Lalo na siya na kung tutuusin ay araw-araw naman nitong nakakausap sa video call.At dahil nga madaling araw na iyon ay mahimbing ng natutulog ang anak nilang si Callie. Maging si Leandro na pumapasok na sa eskwelahan.“Ang ibig bang sabihin nito ay aalis na kayo at sa bahay na ni Joaquin maninirahan ng apo ko? Tama ako hindi ba?”Nasa sala sila noon at kasalukuyang humihigop ng mainit na kape nang itanong sa kanya ni Rodolfo ang ganoon.Bakas sa tono ng pananalita ng kanyang ama ang labis na kalungkutan. Pero dahil nga kasal na siya kay Joaquin ay wala siyang ibang choice kung hindi ang sumama dito. Lalo na at stable naman ang kabuhayan ng asawa niya. May magandang trabaho, sasakyan,

“SUSUNDUIN kita mamaya, okay?”Si Joaquin iyon matapos itigil sa tapat ng mismong mall na pinagtatrabauhan niya ang kotse.“Seven PM?” tanong ni Lara sa mister.Tumango si Joaquin at saka siya niyuko at mariing hinalikan sa mga labi. “Yes,” sagot pa nito.Ikinibit lang ni Lara ang kanyang mga balikat at pagkatapos ay kinalas ang suot na seatbelt.“Willing to wait?” tanong pa niya saka sinundan ang sinabi ng mahinang tawa.Noon nakangiting kumindat sa kanya si Joaquin. “Always,” anito pa.Makahulugan ang sinabing iyon sa kanya ni Joaquin at nakuha naman agad ni Lara ang ibig sabihin. At bukod sa katotohanang hindi siya mapakali sa paraan at lagkit ng pagtitig sa kanya ng asawa ay ramdam din niya ang maalab nitong pagmamahal sa kanya. Kaya hindi na siya nagtaka nang mabilis niyang maramdaman ang pag-iinit ng kanyang mukha dahil sa matinding pamumula niyon.“I have to go,” paalam pa niya sa asawa saka na umakmang bababa ng sasakyan. Pero napigil iyon nang maramdaman niya ang kamay ni Joa

“FINALLY, inabutan rin kita!”Nagulat si Ramil nang marinig ang pamilyar na tinig na iyon na nagpaangat ng kanyang paningin.Marami siyang trabahong kailangang tapusin. Hindi niya maipaliwanag pero mula nang tumira si Tessa sa bahay niya ay naging inspired na nga siya ng husto sa paggawa ng lahat ng kailangan niyang gawin.“Anong kailangan mo, Selena?” tanong niyang matapos tapunan ng sandaling tingin ang dalaga ay saka niya mabilis na ibinalik sa ginagawa ang kanyang paningin.Isang malanding tawa ang pinakawalan ng babae saka ito walang anuman na naupo sa gilid ng kanyang mesa. Sa puntong iyon ay mabilis na nag-react si Ramil.“Ano bang ginagawa mo? Hindi mo ba nakikita na may dalawang silya sa harapan ko? Dun ka maupo,” aniyang sadyang hininaan ang tinig sa pag-aalalang baka may ibang makarinig.“Wala namang ibang tao dito sa office mo ah? Tayong dalawa lang naman,” anito sa kanya na humimig pang tila nagtatampo at saka tumayo at sinunod ang gusto niyang mangyari.Napabuntong hinin

“MASAYA ako para sa’yo, Lara. Iyon ang totoo, maniwala ka man o hindi,” si Ramil iyon. Sa totoo lang, gaya ng sinabi ni Ramil ang paniwalaan ang sinabing iyon ng binata. Hindi pa rin naman kasi nakakalimutan kung sa papaanong paraan siya nito sinubukang suyuin noon. Kaya hindi rin naman marahil siya masisisi ng kahit na sino kung ganito ang nararamdaman niya ngayon. “Salamat,” ang tanging naisagot niya. Ngumiti lang si Ramil at pagkatapos ay niyuko siya nito para dampian ng isang simpleng halik sa pisngi. At dahil nga alam niyang friendly gesture lang iyon ay hindi na tumanggi pa si Lara. “Mukhang may nakapagpabago na ng isip mo,” aniya nang tulungan niya sa pamimili ng magandang dress si Ramil. Nilingon siya ng binata saka nginitian. Sa ginawing iyon ni Ramil ay masasabi niyang hindi na siya nito kailangan pang sagutin sa katanungan niya. Dahil obvious rin naman sa kakaibang kislap ng mga mata nito ang sagot para doon. “Well, obviously hindi mo na kailangang sagutin verbally an

“TIRED?” tanong ni Joaquin kay Lara nang gabing samahan siya nito sa veranda.Naupo ang asawa niya sa kanyang tabi at pagkatapos ay iniabot sa kanya ang isang mug na may laman.“Chamomile tea?” tanong niyang nilingon si Joaquin ng nakangiti.Tumango si Joaquin saka siya dinampian ng simpleng halik sa noo.Ilang sandaling nakiraan sa kanila ang katahimikan bago naisipan ni Lara na banggitin kay Joaquin ang ginawang pagdalaw sa kanya ni Ramil kanina.“I have to tell you something,” pagsisimula niya.“Okay, what is it?” tanong ni Joaquin sa kanya.Humigop muna ng tsaa si Lara bago niya sinagot ang tanong na iyon ng kanyang kabiyak.“Pinuntahan ako ni Ramil kanina. Natatandaan mo pa ba ‘yung lalaking nasabi ko sa’yo dati na matagal kong manliligaw?” aniyang humimig pang ipinaaalala kay Joaquin ang kanyang sinabi.Tumango si Joaquin bago nagsalita. “Yeah, I remember him. Why? Gusto ka pa rin ba niyang makuha sa akin?” biro pa nito na sinundan ang sinabi ng mahinang tawa.Hindi alam ni Lara