Kahit gaano kaabala ang schedule ni Marion, palagi pa rin niyang sinisiguro na kumakain siya sa tamang oras, nakakainom siya ng tubig, at nakakapag-ehersisyo. Bukod sa iyon ang gusto ng doktor, nagsusumikap siyang maging malusog para naman hindi magkaroon ng problema o komplikasyon ang buong pagbubuntis niya. Sa umaga, nakakaramdam aiya ng hilo, at paminsan-minsang pagsusuka pero pinipilit niya ring bumangon. Isang buwan na lang kasi at matatapos na ang resort and hotel na pinapayari niya nang mabilis. “Sakto sa simula ng spring ang pagbubukas ng resort. Siguradong maraming pupunta,” paninigurado ni Seojun. Galing silang dalawa sa isang meeting kasama si Andrew. “Dapat lang… Malaki na ang ginastos ko para sa project na ito.” Inayos pa niya ang bonnet sa kaniyang bago lumabas. Medyo malakas pa rin ang malamig na hangin sa gabi dahil hindi pa rin natatapos ang winter season. Kinuha ni Seojun sa back seat ang roasted chicken na binili nila bago umuwi. Hindi sila m

Bago matapos ang araw na iyon, tatlong business cards ang napasakamay ni Seojun. Karamihan sa mga iyon ay nagtatanong kung may interes siya sa pag-aartista o pagmomodelo. Sa tuwing may nagtatanong, hindi makapaniwala ang mga ito na may anak na siya na kasing laki ni Eclaire. Pero… Noon pa man, wala siyang interes sa film industry. Malayong-malayo iyon sa totoong pangarap niya… “Appa… Anong balak niyong gawin sa mga iyan?” tanong ni Eclaire habang nakatingin sa hawak niya. “Itatapon ko ito mamaya kapag nakauwi na tayo. Nakakahiya lang gawin ngayon dahil nakikita nila,” pag-amin niya. Napapakamot si Marion sa pisngi nito at pasimpleng napapatingin din sa kaniyang kamay. “Ikaw? Wala ka bang balak na maging model din? Kita mo nga… Maraming offer sa iyo.” Ngumiti lang siya at marahan na umiling. “Hindi… Hirap kami sa pera noon kaya muntik na kong pumayag. Pero… Hindi naman talaga kasi iyon ang pangarap ko noon.” “A… Bakit? Ano bang gusto mo? I mean… Anon

Hindi siya pinansin ni Hae won na halatang nag-e-enjoy sa paglalaro. Sa kanilang magkakaibigan, ito naman talaga ang mahilig sa sports. Siya naman ‘yong tipong masaya na sa pagbabasa ng libro sa sulok. Medyo chubby lang talaga ang katawan nito dahil hindi ito mabilis pagpawisan kahit active itong nilalang. Noon pa nito gustong maglaro ng tennis pero hindi nito magawa sa kanilang eskwelahan dahil palaging nakatambay roon ang mga tennis players. “O! Eclaire, buhay ka pa ba?” biro pa ni Hae won. “Manahimik ka! Kapag nanalo ako ng isang set, kailangan mo kong ilibre ng miryenda pagbalik natin sa school bukas!” Hinihingal na siya sa pagod pero pilit pa rin siyang nagpo-focus. Second set na. Sa awa ng Diyos, hindi pa rin siya nananalo kahit isang game. Fifteen-love ang score nila at si Hae won pa ang magsi-serve ng bola. “Sige ba… Basta kapag nanalo ako, ikaw ang gagawa ng english essay ko, okay?” “Oo na… Bilisan mo na!” Hinawakan niya nang mahigpit ang racket

June 18, 2022. Araw ng sabado. Naayos na ni Seojun ang lahat para sa magiging pagbisita ng byenan niya sa kanilang resort. Nalaman niya mula kay Marion na allergic ito sa hipon kaya hindi niya hinayaan ang kahit na anong pagkain na may hipon para sa tatlong araw na pagbisita nito. Gustuhin man ni Marion na makatulong sa kaniya, halatang nahihirapan din ito sa sarili nitong sitwasyon. Halata na talaga ang baby bump nito kaya palagi na itong nakasuot ng dress. Palagi itong nahihilo, naiihi, masakit ang tagiliran ng tiyan, nasusuka, at masakit na tila namamaga ang dibdib nito. Wala naman siyang alam sa pag-aalaga ng buntis dahil ang nanay niya ang tumitingin noon sa ex-girlfriend niya. Abala kasi siya noon palagi sa trabaho. “Hmmm… Mukhang maayos naman ang lahat. Good job, Andrew,” papuri ni Peterson. Bahagyang yumukod si Andrew na tila nahihiya. “Ayoko naman pong nakawin ang credits, Sir. Ang design ng buong resort ay idea ni Miss Marion. Hands on naman si Sir Se

Hindi na inintindi ni Eclaire ang pamimili ng mga damit at gamit na pang-baby. Dumiretso siya sa google para maghanap ng mga unique names para sa mga lalaki. English name ang ginagamit niya sa eskwela dahil iyon ang nakalagay sa birth certificate niya. Hindi na rin nag-abala pa ang Daddy at lola niya na baguhin pa ang pangalan na ibinigay ng Mommy niya dahil iyon na lang daw ang nag-iisang nakuha niya mula rito. Dahil kakaiba ang pangalan niya, masuwerte siya sa mga biglaang recitation. Madalas siyang hindi tinatawag ng mga teacher dahil nabubulol ang mga ito sa pronounciation ng pangalan niya. Kahit ‘yong mga estudyante na malakas mam-bully ng iba, hinahayaan lang siya. Noong minsan, isa sa mga ito ang napahiya nang bigla siya tumawa dahil tinawag siya nitong ‘I-kler’ na narinig pa naman ng mga kaklase nila. Gusto sana niyang isunod sa pangalan niya ang unang letra ng pangalan ng baby. Pero sa dami ng pwedeng pagpilian, nalilito siya kung ano ba ang magandang i-sug