Hindi na nagpaligoy-ligoy si Romana nang maiparada ni Vincent ang kotse sa isang parking lot. Kaagad niyang tinanggal ang sintron nito at ibinababa ang zipper."Lawayan mo muna para pumasok kaagad," utos sa kaniya ni Vincent.Ngumisi siya sa lalaki, "Hindi mo na ako kailangan na sabihan, Baby. Expert na ako rito."Ibinaba niya ang kaniyang ulo para dilaan ang matigas na sandatang nakatayo sa pagitan ng mga hita ng lalaki. Mahigpit na napakapit si Vincent sa manibela ng kotse kasunod ang mariin na pagpikit."Damn! It feels so good!" sambit ni Vincent sa pahalinghing na tono. Nang mabasa niya nang tuluyan ang kabuuan ng matigas na sandata na iyon ay bahagya siyang umangat sa kaniyang upuan at saka ibinaba ang suot niyang underwear."Sigurado ka ba na magagawa natin ito rito? Ang sikip ng space," may pag-aalangan sa himig ni Vincent. Ngumiti lang siya nang mapang-akit."Trust me! Makakaraos tayo pareho," aniya.May pinindot siya sa gilid ng driver's seat at bahagya itong bumaba. Nagkaroo

"A-Aray ..." daing ni Laila nang magising kinaumagahan sapo ang kaniyang kumikirot na sintido.Umupo at lumingap siya sa paligid. Ang nagkalat na damit ang una niyang napansin sa sahig ng kanilang kuwarto at ganoon na lang ang kaniyang hilakbot nang maramdaman na wala siyang saplot na kahit na ano."A-Anong nangyari?!" yakap ang sariling tanong niya.Hinamig niya ang bawat piraso ng kaniyang memorya upang alalahanin ang mga pangyayari kagabi ngunit ang lahat ay blangko."Gising ka na pala," saad ng malalim na tinig.Nag-angat siya ng tingin and her eyes popped out nang makilala ang lalaki sa kaniyang harapan. He is just wearing a boxer shorts at mukhang katatapos lang nitong maligo. His hair is still wet na kasalukuyan nitong pinapatuyo gamit ang tuwalya ng kaniyang asawa.Napalunok siya nang mariin nang masagi ng kaniyang paningin ang anim nitong pandesal sa tiyan. Sa ayos niya at ng lalaki ay walang duda, may nangyari nga sa kanila."T-Tristan ..." nauutal niyang usal sa pangalan n

"Bwisit!" Napaigtad si Laila sa kaniyang kinatatayuan nang biglang ibagsak ni Vincent ang kaniyang cellphone sa center table na nasa sala. Abala ang babae sa paglilinis ng bahay habang si Vincent naman ay panay ang tawag kay Romana ngunit hindi niya ito makontak."M-May problema ba? N-Napansin ko na kanina ka pa nakatutok diyan sa cellphone mo," puna ni Laila sa kaniya.Hanggang ngayon ay naiilang pa rin si Laila na kausapin ang asawa dahil sa naganap noong mga panahon na wala ito sa bahay. Natatakot siya na harapin ang lalaki dahil ngayon pa lang siya naglihim kay Vincent at napakabigat na kasalan ang kaniyang nagawa."Hindi sumasagot sa mga tawag ko si Boss," gusot ang mukhang tugon nito. Kita sa ekspresyon nito na wala ito sa mood makipag-usap.Nagtataka siya, bakit ganoon na lang ang inis nito porke hindi sinasagot ng amo ang kaniyang tawag?"B-Baka busy ... o baka hindi ka niya kailangan."Nanalim bigla ang mga mata ni Vincent sa kaniya."Hindi kailangan? Kapag nangyari iyon, ma

Bunga ng ilang araw na hindi pagkikita, naging mainit ang palitan ng kanilang mga halik. Bugso ng damdamin at matinding pananabik ang nagdala sa kanila sa malambot na kama upang doon pawiin ang pangungulila nila sa isa't isa."Ang buong akala ko ay ayaw mo na sa akin dahil nakahanap ka na ng ipapalit sa akin ... P-Please, Mommy ... H-Huwag mo akong iiwan ..." malamlam ang mga matang pakiusap ni Vincent habang naka-ibabaw kay Romana.Sinuklay ni Romana ang buhok ng lalaki gamit ang kaniyang mga daliri saka buong pagmamahal na sinalubong ang malungkot na mga mata nito."Kahit sa panaginip ay hindi ko naisip na palitan ka, Vincent. Ikaw lang ang lalaki na nais kong makasama habang buhay. Patawad kung nagawa kitang iwasan ng ilang araw, nais ko lang hanapin ang sarili ko. Ngunit alam mo ba? Hindi ko nahanap ang sarili ko sapagkat ang puso, isip, at katawan ko ay ikaw ang tunay na hinahanap-hanap."Nagpalit sila ng posisyon. Si Romana ang umibabaw. Nagmamadali na tinanggal nito ang suot na

Maaga pa lang ay gumising na si Laila upang ipaghanda ng almusal ang kaniyang asawa. Ngayon din niya balak na magpasama sa lalaki para magpacheck-up sa isang OB doctor.Nakapaglagay na siya ng mga plato sa mesa nang bumangon si Vincent. Messy pa ang medyo mahaba nitong buhok habang kinukusot ang mga mata nang pumasok ito sa kusina."Magandang umaga, Asawa! Nakapagluto na ako para sa almusal natin! Halika na, kumain na tayo!"Hindi tumugon ang lalaki. Nilagpasan siya nito at dumiretso sa banyo. Malamig pa rin ang pakikitungo nito sa kaniya kahit na magkakaroon na sila ng anak.Wala pa rin itong imik nang lumabas mula sa banyo. Dumiretso na ito sa mesa para umupo at kumain nang wala man lang pagbati sa kaniya. Pinilit pa rin na ngumiti ni Laila para hindi masira ang araw nito. Mabilis mainis si Vincent kahit na sa napakaliit na bagay kaya ingat na ingat siya na makagawa nang pagkakamali."Oo nga pala ... Ngayon ang first check up ko para sa baby natin. Puwede mo ba akong samahan sa dok