LIYANNA’S POV (Continuation of Flashback)"Sino ang daddy ni Precious?" Tanong ko kay Pia."Si….." Kitang-kita sa mukha niya na kinakabahan siya. Alam ko natatakot siya. Pero karapatan naming malaman ang totoo."Sino? Sabihin mo na, kailangan namin malaman ang totoo. Sino ba talaga ang daddy niya?""Si…..""Sabihin mo na, Pia.""Sino ninong," mabilis na sagot niya sa akin sabay yuko.Halos mabingi ako sa narinig ko mula sa kanya. Hindi ko alam ang ire-react ko sa kanya. Alam ko na malaki ang chance na si daddy ang ama ni Precious pero iba pala talaga kapag sa kanya na mismo nanggaling ang katotohanan. Na sa mismong bibig niya lumabas ang kailangan kong marinig. Hindi na kailangan ng DNA test dahil alam ko na hindi siya nagsisinungaling."Pero bakit mo pinaniwala ang lahat na anak siya ni Carlos?! Bakit kailangan mong lokohin ang lahat ng tao? Bakit kailangan mong manakit lalo na sa anak ko?!" Galit na tanong ko sa kanya.Umiyak ito at hindi siya nagsasalita. Nanatili siyang nakaluhod

(CONTINUATION OF FLASHBACK)CARLOS POV #2 AFTER WE BECOME ONELasing ako kagabi at masakit ang ulo ko ngayon. Laging ganito tuwing umaga, mabigat ang pakiramdam ko at mabilis akong mairita. Lahat na lang ay kinaiinisan ko at nagagalit ako kahit hindi naman dapat. Sa tingin ko ay hindi pa gising si Liya kaya mabilis akong pumunta sa silid niya. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isipan ko kung bakit ko siya biglang binuhusan ng tubig. Nakaramdam ako ng awa sa kanya pero paulit-ulit rin nagpi-play ang mga sinabi sa akin ni ate kahapon. Nakita ko ang lungkot sa mga mata niya pero mas lamang ang nararamdaman kong sakit sa ginawa niya. Tuwing galit ako ay tinatakot ko siya sa annulment pero ako mismo sa sarili ko ay hindi ko kaya. Hindi ko kayang iwan niya ako at pirmahan niya ang annulment.Isinama ko siya sa office pero naiinis lang ako sa suot niya. Masyado siyang maganda at takot ako may ibang tumingin sa kanya. Oo sobrang possessive ko na pagdating sa kanya. Pero asawa ko na siya a

CARLOS POV #4 PAST TO PRESENT TIME Aminado ako na tanga ako, na uto-uto ako. Dahil naniniwala ako sa lahat ng mga sinasabi sa akin. Sa mga buwan na dumaan at halos ilang taon na ang lumipas ay nasanay na ako. Nasanay na akong mag-isa. Ngayon ako naniniwala sa sinasabi nila na saka ka magsisisi kapag nawala na sa ‘yo ang taong mahal mo. Nagsisisi ako sa lahat ng mga maling nagawa ko sa asawa ko. Sa lahat ng ginawa kong pananakit sa kanya ay kulang pa itong nararamdaman kong lungkot at pagsisisi. Hindi ko rin inakala na nagbunga ang kataksilan ko na magkakaroon ako ng anak kay Pia. Nakikisama ako kay Pia pero para na lang sa anak ko. Gumaling na ako at wala na ang mga traces ng gamot sa katawan ko. Pero regular pa rin akong pumupunta sa doktor para siguraduhin na maayos na ako. Never kong naisip na gumamit ng dr*gs pero sarili ko lang pa lang kapatid ang gagawa at sisira sa buhay ko.“Carlos, kausapin mo na ako. Alam ko na mali ang ginawa ko.” Umiiyak na sabi sa akin ni Ate.“Sinira mo

WARNING! MATURED CONTENT!! READ AT YOUR OWN RISK (R18+)LIYANNA’S POVNakarating kami sa isang hotel. Inalalayan niya ako pababa sa kotse niya.., nakahawak siya sa baywang ko habang naglalakad kami. "Vava, bakit ka pa gumagastos. Ang mahal dito," sabi ko sa kanya."Babe, hindi naman.""Pero nagtitipid tayo," pabiro na sabi ko sa kanya."Magsisipag pa ako sa trabaho, hahaha!" Natatawa na sabi niya sa akin."Hati tayo sa gastos ha," pangungulit ko pa sa kanya.Tinawanan lang niya ako. Gusto ko lang talagang makipagbiruan sa kanya. Pagpasok namin ay walang katao-tao. Tanging kami lang ang nandito ngayon. Napangiti ako dahil may musika kaagad na bumungad sa akin."Vava, bakit walang katao-tao?" Tanong ko sa kanya."Mas gusto ko na tayo lang ang nandito." Nakangiti na sagot niya sa akin.“Pero hindi mo naman kailangan na gumastos, simpleng date ay mas okay na sa akin.” Sabi ko sa kanya.“Gusto ko lang gawin ang mga bagay na hindi ko nagawa noon,” sabi niya sa akin.“Sapat na sa akin na mal

LIYANNA’S POVKinakabahan ako dahil ngayon lang ako ulit nanuod ng ganito. Paano ba naman kasi iba na ang panahon ngayon. Noon ay masaya akong nanunuod dahil bata pa siya at talaga namang sobrang galing niya. Pero ngayon ay trenta na siya para gawin ang mga ganitong bagay. Kung si Mireya ay nagsasaya ako naman ay kinakabahan lalo sa kanya. May anak na siya at natatakot ako sa mga iniisip ko na negative na mangyayari. Malakas ang hiyawan ng mga tao. Habang ako malakas rin ang t*bok ng puso ko. Sobrang bilis niyang magpatakbo. Na habang pinapanood ko siya ay hindi ako humihinga dahil sa intense ng laban nila."Baby, kinakabahan ako sa pinanggagawa ng daddy mo." Sabi ko sa anak ko."Mommy, mananalo po si daddy. Nanalo nga siya sa puso mo eh." Nakangiti na sagot pa niya sa akin.Hindi ako makapaniwala sa naririnig ko sa anak ko. Mukhang tuwang-tuwa pa talaga siya. Nang malapit na sa finish line ay biglang tumigil sa gitna si Carlos. Kinakabahan ako dahil hindi siya umuusad. Hinila ko si M