Sandra's POVSA PAGLALIM ng gabi, nanatili akong tahimik habang nakasakay sa kotse ni Lucas. Nagpresinta siyang ihatid ako sa bahay at pumayag naman ako roon. Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin sa aking puso ang sakit. Tila nawalan ako ng isang kaibigan, isang kaibigan na nakasama ko noon sa hirap at tinapon ko lang iyon nang gano'n-gano'n.Bakit nga ba napakahirap maging masaya? Bakit nga ba napakahirap ngumiti sa tuwing naaalala mong mayroon kang taong nasasaktan?"Sandy, time will heal all pain. Alam kong makakayanan ni Gab ang lahat ng ito."Naputol ang mga bagay na aking iniisip nang marinig ang tinig ni Lucas. Napatingin ako sa kanya at diretso lang siyang nakatingin sa kalsada habang seryosong nagmamaneho."Pero, Lucas. Alam ko kung gaano kasakit ang ginawa ko sa kanya. Isa pa, malaki ang utang na loob ko kay Gab at tinuring ko na rin siya na isa sa aking pamilya, kaya ganito na lang ang panghihinayang ko," sunod-sunod kong paliwanag kay Lucas.Napatingin ako sa aking kamay nang

Sandra's POVPAKIRAMDAM ko ay nanibago ang aking katawan sa kinaroroonan ko. Ito pa rin naman ang silid kung saan ako dati natutulog sa mansion na ito, ngunit tila iba ang pakiramdam ko ngayon. Dahil siguro sa tagal na ng panahon na hindi ako napunta sa lugar na ito. Hindi rin biro ang anim na taon.Kahit ilang beses na akong umikot sa higaan, hindi ko pa rin makuha ang tulog na hinahanap ko. Dahil dito, marahan akong umupo at bumuntonghininga.Sinuot ko ang indoor slippers na nasa tabi ng aking kama saka tumayo. Lumakad ako patungo sa pinto at pinihit ang doorknob. Magpapahangin sana ako sa labas upang makatulog ngunit sa pagbukas ko ng pinto, kumunot ang aking noo nang makita ko si Lucas na nakatayo sa harap ng aking pintuan."L-Lucas, anong ginagawa mo rito? Bakit gising ka pa?" kunot-noo kong tanong sa kanya."I can't sleep. Until now, hindi pa rin ako makapaniwalang nandito na kayo sa bahay ko," malumanay niyang saad habang nakangiti ang mga labi. "Sandy, can I stay with you for a

Sandra's POVSA PAGTAKIP ng dilim nang gabing iyon, naisipan kong magtungo sa deck ng ship. Napadaan pa ako sa party hall ng barko at nakita kong nagkakasiyahan ang mga tauhan ni Lucas. Magandang oportunidad na rin para sa kanila ang araw na ito upang makapagpahinga at makapag-relax mula sa mabibigat na trabaho.Nang makarating ako sa deck, wala akong ibang nakita kung hindi ang liwanag na nagmumula sa cruise ship na sinasakyan namin. Kapag tumingin ako sa malayo at malawak na karagatan, wala akong nakikita kung hindi ang madilim na paligid. Kahit ganoon, naramdaman ko pa rin na unti-unting nare-relax ang aking katawan. Ang tumatamang hangin sa aking mukha ay napakalamig."Hindi ka ba makatulog?"Naputol ang mga bagay na iniisip ko nang marinig ko ang tinig ni Lucas mula sa likuran, dahilan upang mapatingin ako."Lucas?"Ngumiti lang siya sa akin at nagsimulang maglakad patungo sa kinaroroonan ko. Humawak siya nilapat niya ang kamay sa veranda ng cruise ship na aming kinaroroonan. Hum

Sandra's POVSUMILAY ang ngiti sa aking labi habang nakatingin ako sa mga empleyado na nasa aking harapan. Kasalukuyan akong nasa loob ng isang silid na magiging opisina ko rito sa loob ng kompanya ng mga Montenegro."Nice to meet you, everyone," wika ko sa mga ito."Welcome po sa kompanya, Ms. Sandy," pagbati naman ng mga ito sa 'kin."Kumusta? Everything's good?"Lahat kami ay napalingon sa pinto nang marinig namin ang tinig ni Lucas na ngayon ay kapapasok lang sa loob ng aking opisina."Yes, Lucas. Maayos naman ang lahat. Nagpapakilala lang ako sa magiging katrabaho ko," tugon ko.Nagpatuloy sa paglalakad si Lucas hanggang sa makarating siya sa aking kinaroroonan. Lumapit siya sa aking tabi at hinawakan ang aking baywang, saka ako hinapit palapit sa kanya."Be good to this woman. Tratuhin nyo siya tulad ng trato nyo sa 'kin," utos niya sa tatlong tao na nasa aming harapan."Yes, Sir Lucas," tugon naman ng mga ito."Let's have a dinner later?" saad ni Lucas nang muli siyang tumingin

Sandra's POVTILA binuhusan ng malamig na tubig ang aking katawan nang marinig ang sinabing iyon ng isa sa mga bodyguard ni Lucas. Nagsimulang bumilis ang tibok ng aking puso at balutin ng kaba ang buo kong sistema."P-Paano nangyari 'yon? Akala ko ba ay mahigpit ang pagbabantay nyo sa kanya?" sunod-sunod kong sabi habang nanginginig ang aking labi."M-Ma'am, mahigpit po ang aming pagbabantay. Pero isang kwarto ang pinasok ni Sir Lucas at inutusan niya kaming maghintay sa labas," paliwanag niya.Nanlambot ang aking tuhod, dahilan upang mawalan ako ng balanse. Mabuti na lang at katabi ko si Jennie at agad niya akong nahawakan sa balikat."S-Sandy!" nag-aalalang wika ni Jennie.Hinawakan ko ang aking ulo habang nakasandal kay Jennie."S-Sabihin mo, ano pa ang nangyari?" muli kong tanong."Naghintay kami sa labas ng kwarto na 'yon tulad ng sinabi niya, ngunit nang mapansin naming matagal siyang lumabas, agad kaming pumasok sa loob dahil maging kami ay kinabahan," muli niyang wika. "Sa pa