Walang mapaglagyan ang tuwa ni Catriona nang matanggap na niya ang unang kopya ng kaniyang ika-apat na libro. May kalakihan na ito kumpara sa mga nauna niyang inilimbag at may katigasan rin ang pabalat ng libro na hindi basta-basta maitutupi." Congrats po ulit, Madame Catriona. Hindi na po ako makapaghintay na mailabas ang bagong libro niyo na tiyak dudumugin na naman ng mga taga-hanga niyo. " Nakangiting sabi ng isa sa mga empleyado ng kompanyang naglilimbag ng mga libro. " At sa katunayann nga po, isa ako sa mga nag-aabang na magkaroon ng kopya dahil sobra po akong hanga sa galing niyong sumulat. Ang dami ko pong nakukuhang aral at inspirasyon sa buhay kada binabasa ko ang akda niyo, Madame."Lalong lumaki ang ulo ni Catriona sa narinig ngunit hindi niya pinahalata ang kagalakang nararamdaman at taas-noong ngumiti sa empleyadong kaharap niya. " Salamat kung ganoon. Nakakatuwa naman dahil nagagawa ko pala talagang haplusin ang mga puso ng tao sa pamamagitan ng mga isinusulat ko.""

Hindi malaman ni Isabella kung paaano kauusapin si Gael, ramdam na ramdam niya ang lamig ng pakikitungo nito sa kaniya magmula pa kanina at alam niyang wala siyang karapatang magalit o mag reklamo dahil may kasalanan siya. Mabigat sa loob niya ang nangyaring pagtatalo na sinamahan pa ng konsensya dahil palaging sumisingit sa isip niya ang lalaking nakausap kanina sa parke. Hindi maunawaan ni Isabella ang nangyayari sa kaniya dahil tila hindi magkasundo ang isip at puso niya sa kung ano ba ang dapat na pagtuunan niya ng pansin ngayon.“ Mama? “ Nilingon ni Isabella ang anak niyang kumakalabit sa kaniya habang siya’y abala sa paghuhugas ng mga pinagkainan nila sa lababo. “ Inaatok na po ako, Ma. Punta na po ako sa kuwarto? ““ Nakapagsipilyo ka na ba? “ Tumango-tango naman si Leonel sa tanong ng ina sabay pakita ng ngipin niya. Pinatay ni Isabella ang gripo at idampi ang basang kamay sa tuwalyang nakasabit sa gilid ng lababo habang tila may hinahanap sa salas. “ Ang Papa mo? Nasaan? “

" Buntisin mo 'ko. " ang eksaktong salitang binitiwan ni Catriona sa harap mismo ng nakatatandang kapatid ni Maximo na si Matias. Makikita sa mukha ng dalaga ang pagiging desperada na bagamat walang kasiguraduhan kung may patutunguhan ang plano niya, nais niya pa ring sumugal sa abot ng kaniyag makakaya. " Kailangan ng bagong pamilya ng kapatid niyo, Señor Matias. Gusto niyo bang magluksa na lang siya habangbuhay dahil sa pagmatay ng kaniyang asawa? Isang taon na ang nakakalipas pero halos walang pagbabago sa Señor Maximo. Hindi ba kayo naaawa sa kaniya? "Hindi malaman ni Matias ang dapat niyang sabihin dahil sa labis na pagkabigla sa sinabi ng isa sa mga kasambahay ng mansyon na si Catriona. Wala ng paligoy-ligoy, tila ba matagal itong ikinimkim sa loob kaya ganoon na lamang ito kabilis ilabas ng bibig." Talagang hinarang mo ako dito para sabihin 'yan? " hindi makapaniwalang saad ni Matias, inilibot ang tingin sa paligid ng mansyon upang silipin kung may ibang taong nakarinig sa si

Hindi mahanap ni Isabella ang angkop na salita sa nararamdaman niya habang nakatingin sa harap ng establisyementong may pangalang Isabella's. Nagwawala ang puso niya, tila ba hindi ito makapaghintay na pumasok siya sa loob ng tindahang may pangungulilang binibigay sa kaniya." Puwede kang pumasok sa loob, " wika ni Maximo na ang mga tingin ay nakapako na sa babaeng nasa tabi niya magmula nang iparada niya ang sasakyan sa bakanteng lote ng tindahan. Araw ng linggo kalimitan napupuno ng mga parokyano ang establisyemento, subalit ngayon ay tahimik ang paligid dahil sila lamang ngayon ang tao. " Guto mo bang bumaba na? "Napalunok si Isabella at saglit na inalis ang paningin sa labas ng bintana ng sasakyan. " B-Bakit dito niyo 'ko dinala? "Napasandal si Maximo sa kinauupuan at dumalas pababa ang kamay sa manibela. " Gustuhin man kitang dalhin sa mansyon, hindi ko ginawa dahil baka hindi ako makatupad sa pangako. "Nagsalubong ang kilay ni Isabella na tumingin kay Maximo. " Ano'ng ibig ni

" Hindi ko po siya nakilala, " may pagdadalawang isip na sagot ni Gael nang alisin ang tingin sa litrato. " Pasensya na po. "" Ganoon ba? " Bakas ang kabiguan sa mukha ng ginang sa narinig bagay na kinabigat ng dibdib ni Gael dahil sa pagsisinungaling niya sa maaaring ina ni Isabella. " G-Gaano niyo po ba siya katagal ng hinahanap? " tanong ni Gael. " Mukha po kasing mahihirapan talaga kayo sa paghahanap dahil lumang larawan na po ang hawak niyo. Sa halos tatlong dekada po na nakalipas, paniguradong marami na rin pong nabago sa hitsura ng anak niyo. "Marahan itong tumango. " Alam ko naman ang bagay na iyan pero ito lang kasi talaga ang pag-asa ko para mahanap ang kaisa-isa kong anak na labis kong pinagsisisihan na iniwanan ko sa podèr ng ama niya. Akala ko kasi doon mapapabuti ang kalagayan niya dahil maganda ang buhay ng ama niya pero isang malaking pagkakamali pala ang ginawa kong 'yon."Mariing napalunok si Gael. Nagtatalo ang kaniyang isipan kung dapat bang tulungan ang ginang