MATAPOS ang dalawang araw na nakaratay ako sa ospital ay nakauwi na rin ako. Pero sa halip na sa Pampanga o Club-V ay sa probinsya namin ako umuwi.Nagpahatid ako kay Red at sumama rin naman sina Cherry at Ace. Buo na ang pasya ko na iiwan ko na ang buhay sa Olongapo. Wala na akong pakialam sa trabahong mayroon ako sa Club-V. Kung maligaya si Alexis sa ginagawa niya ngayon ay bahala na siya sa buhay niya. Gustuhin ko mang mag file ng annulment ay wala naman akong sapat na pera para roon kaya bahala na. Sa ngayon, ang kailangan ko lang ay pahinga."Are you sure okay ka na?" tanong sa akin ni Cherry na may bahid ng pag-aalala. "You can stay in my condo if you want to, o kaya sa bahay namin dati. Ang layo kasi nitong probinsya nyo," aniya pa."Okay lang ako rito," sagot ko naman. "Isa pa, kasama ko naman si Mama. Pagkapanganak ko babalik din ako sa Olongapo para mag trabaho. Mukhang wala naman akong aasahan kay Alexis, tsaka may iba nang pinagkakaabalahan 'yon."Simula nang ma-confine a

"Saan masakit?" Nagpakawala siya ng paghinga at nagbawi ng paningin sa akin. Yumuko siya pero bago iyon ay nakita ko na tumiim ang mga labi niya. Kitang-kita ko ang pagdilim ng mukha niya at kuyom pa rin ang kamao na parang ano mang oras ay manununtok.May pawis siya sa gilid ng noo at leeg, bahagyang magulo ang buhok, at gusot ang suot na shirt. He was wasted yet he still looked so good. Damn this man, wala bang anggulo na papangit naman siya sa paningin ko."Alexis," mahinang tawag ko sa kanya.Hindi siya tumingin sa akin kahit alam kong narinig niya ang aking pagtawag. Nanatili pa rin siyang nakayuko at mas humigpit pa ang pagkakakuyom ng kanyang mga kamay.Inabot ko ang nakakuyom niyang kamay na siya namang ikinapitlag niya. "Bakit ka nandito? Anong ginagawa mo rito?"Walang dahilan para pumarito siya sa probinsya. Una, hindi naman siya taga rito. Pangalawa, busy siya sa trabaho at sa mga babae niya. At pangatlo, wala siyang mapapala sa pagpunta niya rito kaya bakit pa siya mag a

ISANG LINGGO ang nagdaan na hindi ko nakikita si Alexis. Walang text, tawag or chat akong narerecieved sa kanya. Wala naman akong pakialam, sadyang nakapagtataka lang. Matapos niyang magpakita rito noong nakaraang linggo at ihatid si Aling Bebang sa kanilang bahay ay hindi na ulit siya bumalik.Maybe he was busy. But who cares?!Hindi puwedeng hindi siya magiging busy dahil kahit hindi pa nagsisimula ang operation ng Club-V sa Florida ay malamang na mayroon din siyang ibang ginagawa. May personal siyang buhay.Sa pagkakaalam ko mula sa chismosong si Red ay bumibisita raw si Alexis sa firm ng Daddy niya. Kung minsan pa nga daw ay nagpupunta sa doctor ng mag isa or kasama si Ace at Cherry. Hindi ko naman 'yon tinatanong kay Red, kusa niya lang na chinichismis sa akin bago niya ako buwisitin. "Ma'am, balik na po ako sa palayan. Salamat po rito sa pameryenda. Sabihin ko na lang din po sa Mama n'yo iyong mais para masamahan siya ng asawa ko rito mamaya na mag dala."Tinanguan ko si Manon

"WHAT?"Nakakunot ang noo ko nang sitahin si Alexis. Sumunod siya sa amin hanggang sa pinto. Imbes na sagutin ako ay nanguna pa siya sa akin sa paglabas. Wala siyang pakialam kahit bahagyang magulo pa ang buhok niya at gusot ang suot niyang damit.Binuksan niya ang pinto ng kotse ni Red sa passenger seat at saka kinausap ito. "Ngayon mo lang gagawin to, at ngayon lang din ako papayag. Wala nang next time at kung sakaling maulit pa, kalilimutan kong kaibigan kita," aniya saka ako pinapasok.Siya na rin ang naglagay ng seatbelt ko habang tahimik naman si Red na nakamasid lang sa amin. Hindi pa sinara ni Alexis ang pinto at matagal pa akong pinasadahan ng tingin matapos niya akong kabitan ng seatbelt. "What?" naiiritang sita ko ulit sa kanya. Nakakailang naman kasi ang pagtitig niya, isa pa'y anong oras na."You look good on your dress," aniya langNag-init ang pisngi ko pero inismiran ko na lang siya upang hindi mahalata.Akmang isasara ko na ang pinto nang pigilan niya ako sa braso. N

TANGHALI na nang magising ako. Kumain lang ako at bumalik na muli sa kuwarto ko. Parang wala akong gana ngayong araw dahil nagising akong wala na si Alexis sa tabi ko. Ni hindi ko na nga pinansin sina Mama at Aling Bebang na nagtatanong tungkol sa nalalapit ko nang kaarawan. Inililista nila ni Aling Bebang sa kusina kunga anu-ano ba ang dapat na ihanda lalo na at mukhang pagsasabayin yata nila ang kaarawan namin ni Alexis. Wala na akong pakialam sa gusto nilang mangyari, bahala na sila. Sa dami ng tumatakbo sa isip ko'y hindi ko na alam kung ano ba ang dapat na unahin at pagtuunan ng pansin.Nagpapasalamat na lang din ako at laging narito si Aling Bebang upang tulungan si Mama. Sino ang makapagsasabi, ang dating kinaiinisan ko na chismosa naming kapit bahay na si Aling Bebang ang siya pa palang magiging kaibigang matalik ni Mama at handang tumulong ng walang kabayaran. Masyado talagang malikot ang tadhana, kita mo't kung sinu-sino ang pinaglalaruan.Bandang alas-diyes ng gabi nang dum