Kapag ba sinabi ko kay Razen ang tungkol sa ginagawa sa akin ng nanay niya, mawakasan na ba iyon? O, baka mas malala pa ang aabotin ko? Siguro, piliin ko na lang ang manahimik at indahin lahat ng mga ginagawa niya. Lahat naman ng mga pangyayari ay nawawaksan. Hindi pa nga lang ito ang tamang oras at panahon. "Sorry.... " Tanging sambit ko. Nahihiya na ako sa abala na binigay ko sa kanya. Sa pag alala niya. Oo kargo niya ako dahil sa mata ng lahat mag-asawa kaming dalawa. Nangako rin siya sa akin na hindi niya ako pababayaan. Pero ako itong hindi nag iingat-o tamang sabihin na dahil sinasaktan ako ng nanay niya kaya ako nagkaganito. "Hindi ako galit. Naiinis lang ako makita na nasasaktan ka pala habang wala ako sa tabi mo, " malumanay niyang usal. "Nag aalala rin ako kasi paano kung mas malala pa ang mangyari sayo? Hindi ko alam ang gagawin ko, Gueene. Ano nalang ang sasabihin ko sa mga magulang mo kung uuwi ka sa kanila na puro sugat sa katawan?"Napayuko ako ng ulo. "Sorry... Hind

"Wow! Ang ganda ang bahay mo! "Namamangha na usal ko habang nilibot ng tingin ang buong kabahayan. Spanish style ang design sa loob ng bahay niya. May hagdan rin na katutad sa labas at diretso ito sa ikatlong palapag ng bahay at mga naglalakihang chandelier. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa. "Thanks for the complement. Ako nag design nito. ""Wow! Talaga? So architect ka? ""Hindi ako architect. May kaunting alam lang ako sa pag design," iginiya niya ang daan papunta sa kitchen. "Manang Lisa nandito na ho kami. "Pinatay muna nito ang kalan bago humarap sa amin si Manang Lisa. Puti na ang mga buhok nito at tantiya ko nasa singkwenta na ang edad. "Ito na ba ang asawa mo? " nangingislap ang mga mata na sambit ni Manang Lisa. "Sa tagal ko ng naninilbilhan sayo sa wakas mayroon ka na ring nadala na babae rito at asawa mo pa, " humagikhik ito. "Ang ganda niya. Bagay kayo. "Naiilang na nginitian ko si Manang. Ang laki ng ngiti niya. Halata sa kanyang mukha na masaya siya na narito

"Zac!" Napatingin ako sa aking kamay na binitawan ni Razen at sinalubong ang babae na patakbo na bumaba ng hagdan. "Careful.."Hindi nakinig ang babae. Sabik na itong makalapit sa kanya. "Oh my god! I missed you! " Sinalo siya ni Razen nang patalon niya itong niyakap. Napa atras pa si Razen nang mawalan ng balanse sa pagkabigla. Nanlaki ang mata ko kasabay ang pag awang ng aking labi nang sakupin ng babae ang kanyang mukha at mabilis na hilakan si Razen sa labi. Kusa siyang bumaba sa bisig ni Razen. Niyakap niya ito sa baywang. Ang mga masayang ngiti sa kanyang labi ay hindi mapalis. Hindi ko alam kung ano ang reaksyon ni Razen dahil nakatalikod siya sa akin. Bigla, pakiramdam ko nabalewala ako. Na saglit niya akong nakalimutan. I can't deny na nasaktan ako sa pagbitaw niya bigla sa kamay ko na walang permiso. Na ganoon nalang ang pag alala niya sa babae baka mapaano ito nang patakbo itong bumaba sa hagdan. I smiled bitterly, sino ba ako para makaramdam ng ganito gayong alam ko

Everything was changed. Iyon ang napansin ko mula nang dumating si Chloe sa buhay namin. O, nag assume lang ako na may nagbago ngunit wala naman pala. Subrang busy ni Razen. Madalas hindi ko na siya naaabutan sa pag uwi niya sa gabi at nakatulog na ako sa antok sa paghihintay sa kanya. Alam ko may problema siyang kinakaharap sa negosyo niya at wala akong maitulong doon. Sa ilang linggo na nagdaan si Chloe palagi ang kasama niya. I know wala akong karapatan pero ang hirap itago na minsan nagseselos ako, nasasaktan dahil naaalala niya lang ako kapag may nangyari sa akin. Katulad ngayon, naalala niya lang na nag eexist ako dahil nagkalagnat ako. Na ulanan ako kahapon nang ihatid ko sa Aquafarm ang baon niyang hinanda ko na nakalimutan niya. Tapos pagkarating ko doon masaya siyang kumakain kasama si Chloe. Masama ang loob ko sa kanya at ayaw ko siyang maka usap o kahit makita. "Wala nga akong gana kumain, " pagalit na sambit ko. "Please lang h'wag mo'ko pilitin. Lalo lang sumasakit an

"Paano mo pala nalaman ang nangyari sa akin? " Tanong ko makaraan ang ilang minuto na pagpapatahan niya. Pinahiga niya ako ng maayos at inayos ang buhok ko na nagulo. Bumalik na sa pormal ang kanyang mukha. He let out a heavy sighed before he spoke. "Pagkatapos naming mag-usap ni mama, pupuntahan sana kita sa kwarto. Ang sabi niya, wag raw kitang distorbuhin kasi nadatnan ka niyang naglilinis baka pagod ka at nagpapahinga. Kaya dinala ko nalang siya sa farm para makita niya rin kung ano ang sitwasyon doon.""Madilim na ng maka uwi ako kasi biglang umulan nang hapon na iyon. Nagtataka ako kung bakit walang ilaw sa loob ng bahay. Akala ko napahaba lang ang tulog mo. Hindi mo namalayan ang oras. Pero hindi kita nadatnan sa kwarto. Naiwan pa ang cellphone mo hindi kita matawagan. ""Bumalik ako sa farm kasi baka pumunta ka doon para sunduin ako. Pero walang may nakakita sayo doon. Bumalik ako sa bahay, baka nandoon ka lang at hindi kita nakita. Pero hinalughog ko na ang buong bahay hindi