Kasalukuyan akong nandito ngayon sa loob ng kwarto at abala sa pagtipâ sa keyboard ng laptop. May natanggap akong report na pumasok sa aking email, mula ito sa secretary ko na nasa China. Ito ay mga dokumento na kailangan kong pag-aralan bago ko bigyan ng approval. Hindi pa naman ako inaantok kaya naisipan ko na ngayon na ito gawin. It’s ten evening na ng gabi ngunit nagkakasiyahan pa rin ang pamilya ni Zac sa sala’s. Nauna na kaming mag-ina na umakyat sa kwarto dahil kailangan ng mag-pahinga ng mga bata.Tapos na rin akong maligo at naghihintay na lang kung kailan ako antukin. Patuloy lang ako sa pagtipâ sa aking laptop ng marinig ko na bumukas ang pintuan, hindi ko na ito nilingon dahil alam ko na si Zac ang pumasok. “Gabi na, iyan pa rin ang inaatupag mo? Bakit hindi ka pa matulog?” Tanong niya sa akin habang naghuhubad ng kanyang damit.“Sandali na lang ‘to matatapos na ako.” Sagot ko ng hindi siya nililingon. Narinig ko ng magpakawala siya ng isang malalim na buntong hininga bag

“ Vernice, hindi mo ba talaga ako kakausapin?” Naiinis na tanong sa akin ni Zac ngunit nilampasan ko lang ito at nagpatuloy sa paglalakad palabas ng kwarto ng mga bata. Para itong hangin sa aking paligid na hindi ko nakikita at hindi ko rin nararamdaman. Sweetheart naman.” Anya bago mahigpit na hinawakan nito ang braso ko kaya walang gana ko siyang hinarap.“Leave me alone, Zac, kung hindi mo susundin ang gusto ko ay mapipilitan akong umalis dito sa bahay mo at pansamantalang tumuloy sa hotel.” Matigas kong saad. Lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin kasabay nito ang isang malalim na buntong hininga.“Tell me, what do you want me to do para mawala ang galit mo sa akin?” Tila nauubusan ng pasensya na tanong niya sa akin kaya naman lalo lang akong naasar.“You don’t need to ask me, Zac, because you know what I want.” Walang buhay kong saad bago hinawi ang kamay nito sa aking braso. “It’s nonsense, Vernice, hindi mo kailangang magselos kay Olga, dahil pinsan ko s’ya at wala kaming relas

“Zac? Please naman, huwag ka ng magalit sa akin hindi ko naman sinasadya, sorry na.” Ani ko habang yakap ito mula sa likod. “Mamaya na tayo mag-usap, Vernice.” Seryoso niyang sabi bago pilit na inalis ang mga braso ko na nakapulupot sa kanyang baywang.“Bibitiwan lang kita kung sasabihin mo sa akin na hindi ka na galit.” Pangungulit ko sa kanya at mas humigpit pa ang pagkakayakap ko sa kanyang katawan. Kasalanan ko kasi, nakalimutan kong tanggalin ang posas sa kamay nito at nakokonsensya ako ng makita ko ang sugat sa kamay nito. Narinig ko na nagpakawala siya ng isang marahas na buntong hininga. “I’m not angry, Vernice, I need to take a shower because I’m running late now.” Malumanay niyang sagot kaya mabilis akong umikot papunta sa kanyang harapan ng hindi binibitiwan ang katawan nito.“Really? Hindi ka galit sa akin?” Nakangiti kong tanong ngunit napansin ko na nakatulala ito. Nagtataka na sinundan ko kung saan ito nakatingin, napako ang kanyang mga mata sa nakahantad kong dibdib

“Manang, where’s my wife?” Seryoso kong tanong sa aming kasambahay, nagtataka ako kung bakit wala ngayon ang mag-ina ko sa bahay. Naalala ko kasi na tumawag nga pala sa akin si Vernice at nagtanong kung ano ang gusto kong kainin for lunch. Marahil ay galit sa akin si Vernice dahil hindi ako nakauwi kaninang tanghali, nangako kasi ako sa kanya na sa bahay magla-lunch ngunit hindi ko naman natupad. Halos inabot na ng ala-una ang meeting ko sa mga kliyente bago ito natapos, nawala naman sa isip ko na tawagan ang aking asawa upang hindi sana ito maghintay.“Sir, umalis po si Ma’am kaninang ten thirty ng umaga kasama ang kambal. Ang alam ko po ay pupunta sila sa Mansion.” Magalang na sagot nito sa akin. Dinukot ko ang aking cellphone at idinayal ang numero ni Mommy.“Mom, nandyan ba ang mag-ina ko?” Kaagad kong tanong ng sagutin ni Mommy ang tawag. “Iho, ang mga apo ko lang ang nandito, kanina pa umalis si Vernice ang sabi n’ya may importante daw siyang aasikasuhin. Hanggang ngayon ay hi

Aiguo’s Point of View“Where is your daughter? She is the one who made a deal with us and if she didn't face us personally we would be forced to rescind the contract we signed.” Anya ng mga investor, makikita sa kanilang mga mukha ang determinasyon na personal na makausap ang aking anak na si Vernice. “The project will only proceed according to our agreement if she manages the company by himself. You can't blame us Mr. Zhōu because we see in your daughter that she has the good ability to handle a company.” Dugtong pa ng isang investor, hindi ako makapaniwala na sa maikling panahon ay nagawa ni Vernice na makuha ang tiwala ng may nasa sampung negosyante na nasa aking harapan ngayon. Pati ang isa sa kakumpetensya sa negosyo ng aking ama ay nandito ngayon sa aming kumpanya.Nagsimula ng magsi-alisan ang lahat at tanging ako na lang ang naiwan sa loob ng conference room at ang mortal na kaaway ng aking ama sa negosyo, si Mr. Chen.“Tell me how my daughter will convince you to invest in