การที่หนิงเกอเออร์ถูกทำร้าย นางเองก็ปวดใจ แต่การที่เขาเรียกคนอื่นว่าแม่ ก็เหมือนกับการเอามีดมาแทงเข้าที่กลางใจของนาง เจ็บปวดจนไม่อาจหายใจได้ฮูหยินใหญ่เจียงโมโหจนควันแทบจะออกหู มีแม่ยังไงก็มีลูกสาวอย่างนั้นจริงๆ"ดูท่านิสัยของหวานเจี่ยเออร์ล้วนเป็นเจ้าที่คอยให้ท้ายจึงเป็นเช่นนี้!"หลิ่วซู่ไม่ตอบอะไรมุมปากเจียงหวานหว่านยกขึ้นเป็นยิ้มน้อยๆ พูดอย่างขำขันว่า "ท่านย่า นางเฉาขัดขวางการกลับจวนของนายหญิงของบ้าน ไม่สมควรถูกตบหรือ พี่ห้าอกตัญญู ทำให้วงศ์ตระกูลต้องขายหน้า ไม่สมควรโดนตีหรือ!""เจ้าพูดเหลวไหลอะไร นังเด็ก..."เจียงจิ่นหนิงเตรียมจะอ้าปากต่อว่าแต่สายตาที่ดุร้ายของเจียงหวานหว่าน ทำให้เขาไม่กล้าพูดออกไป จนถึงตอนนี้เขายังเจ็บอยู่เลย"หวานเจี่ยเออร์ เจ้าตบตีคนในครอบครัวที่หน้าประตูจวนเจียง คนภายนอกจะนินทาจวนเจียงว่าอย่างไร ขายหน้าทั้งตระกูลนะ!"เจียงหวานหว่านมองไปที่เจียงจิ่นหนิงอย่างเหยียดหยาม"ท่านย่าคะ ทำตามคำยุยงของนางเฉากีดกันไม่ให้แม่แท้ๆ กลับจวน ถือเป็นการอกตัญญู ไม่เคารพแม่แท้ๆ ด่าว่าแม่แท้ๆ ยิ่งอกตัญญู! ขอถามหน่อย คนสารเลวเช่นนี้ไม่ควรโดนตีหรือ!"ฮูหยินใหญ่เจียงพยายา
Read More