อู๋เสี่ยวเจี๋ยกลืนน้ำลายอย่างหนัก โบกมืออย่างเร่งรีบไปที่การจ้องมองที่น่าสะพรึงกลัวของถังหว่าน“คุณหนูถัง ฉันแค่ล้อเล่นก่อนหน้านี้ โปรดอย่าคิดจริงจังไปเลย…”ถังหว่านยกท่อเหล็กในมือของเธอขึ้น: "ล้อเล่นเหรอ?"จากนั้นเธอก็ทุบท่อไปที่หัวของอู๋เสี่ยวเจี๋ยทันใดนั้นหัวของเขาก็แตกทันทีลูกน้องของอู๋เสี่ยวเจี๋ยถึงกลับก้าวออกมาข้างหน้าหลินเฟิงเหลือบมองพวกเขา และทำให้พวกเขาไม่กล้าเข้าใกล้"อา..." อู๋เสี่ยวเจี๋ยกุมหัวแล้วพูดว่า "คุณหนูถัง ฉันผิดไปแล้ว ฉันยังสำนึกผิดไม่พออีกเหรอ?"“ฉันจะคืนเงินให้คุณ…”ถังหว่านมองเขาด้วยความรังเกียจ: "คืนเงินให้ฉัน นั่นคือสิ่งที่ต้องทำ"“เอาล่ะ โอนเงินมาให้ฉันเดี๋ยวนี้”อู๋เสี่ยวเจี๋ยไม่กล้าลังเลและสั่งให้เลขาของเขาโอนเงินให้ถังหว่านทันทีในช่วงเวลาหนึ่ง ถังหว่านก็ได้เงินที่ค้างอยู่กลับมาอู๋เสี่ยวเจี๋ยเช็ดเลือดออกจากหน้าผากแล้วพูดว่า "คุณหนูถัง ต่อจากนี้เราไม่เป็นหนี้กันแล้ว คุณช่วยออกไปได้ไหม?"“ฉันจะไป แต่อย่างที่ฉันบอกไปแล้ว ฉันจะทำให้ชีวิตของแกเหมือนตกอยู่ในนรก”ดวงตาของถังหว่านเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอู๋เสี่ยวเจี๋ยยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ก่

หวังเส้าหรงมองใบหน้าที่อันอ่อนเยาว์ของหลี่ฮุ่ยหรานและอดไม่ได้ที่จะภูมิใจเล็กน้อยคิดว่าคุณจะเอาชนะฉันได้ ด้วยความฉลาดเล็กๆ น้อยๆ ของเธอ ช่างน่าขำจริงๆโยนเรื่องนี้ไปที่พ่อของเขาเองหลี่ฮุ่ยหรานและคนอื่น ๆ ไม่สามารถไปหาพ่อของเขาเองเพื่อตรวจสอบความจริงได้เขานี่เป็นอัจฉริยะจริงๆหลี่ฮุ่ยหรานถือแก้วในมือของเธอ แต่ใจของเธอไม่เชื่อคำพูดของหวังเส้าหรงจางกุ้ยหลานดึงแขนลูกสาวของเธอ และดุ “ลูกสาว แกช่วยหยุดคิดเรื่องนี้ได้ไหม?”“นายน้อยหวังช่วยลูกมาตั้งหลายครั้ง ความสงสัยไม่รู้จบของแกจะทำให้ความรู้สึกของนายน้อยหวังเจ็บปวดจริงๆนะ”หลี่ฮุ่ยหรานพยักหน้า: "ได้ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว"สิ่งที่คุณแม่ของเธอพูดนั้นสมเหตุสมผล เธอทำเกินไปหน่อยเพราะการกระทำของเธอเองในเวลานี้เพื่อนร่วมงานในบริษัทกำลังดื่มเหล้าและจับวงคุยกัน“แกเคยได้ยินไหม เรื่องที่หลอเฟยหู่ถูกฆ่าเมื่อไม่กี่วันก่อน”“โลกใต้ดินในเขตซีเฉิงตอนนี้ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายไปหมดแล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานถามอย่างรวดเร็วว่า "มันเกิดขึ้นจริงๆเหรอ? เรื่องจริงหรือเปล่า?"เพื่อนร่วมงานที่สวมแว่นพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีก: "แน่นอน มันเป็นเรื่องจริง เพื่อนของ

หวังเส้าหรงก้าวเข้าไปในห้องน้ำแล้วกดโทรศัพท์วันนี้ถ้าเขาไม่สามารถกำจัดหลินเฟิงได้ โอกาสของเขากับหลี่ฮุ่ยหรานก็จะลดน้อยลงไปอีกด้วย“ฮัลโหล? นั่นใคร?”“พี่จ้าว นี่ฉันเอง หวังเส้าหรง”น้ำเสียงที่ปลายสายของอีกฝ่ายที่ดูเป็นกันเองดังขึ้นทันที “อ่อ นายน้อยหวัง เป็นไงบ้าง วันนี้โทรหาฉันมีอะไรเหรอ?”หวังเส้าหรงพึมพำในโทรศัพท์พี่จ้าวที่อยู่อีกด้านหนึ่งตบหน้าอกของเขาโดยสัญญาว่า "น้องพี่ ไม่ต้องกังวลไป ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง แค่รอดูก็พอ""เอาล่ะ พี่จ้าว ฉันจะโอน 'ค่าน้ำชา' 500,000 บาท ไปยังบัญชีของพี่โดยตรงในภายหลังนะ"หวังเส้าหรงยิ้มแล้วพูดว่า "แล้วก็อย่าปล่อยให้น้องคนนี้กลับบ้านไปมือเปล่าล่ะ"หลังจากวางสายแล้ว หวังเส้าหรงก็กลับมานั่งที่ด้วยความพึงพอใจกับตัวเองจางกุ้ยหลาน ถามอย่างกระตือรือร้น “นายน้อยหวังคุณไปไหนมา?”“ไม่มีอะไร แค่ไปห้องน้ำครับ” หวังเส้าหรงพูด และมองหลินเฟิงอย่างสบายๆ ตอนนี้ไม่ได้สนใจเขาอีกต่อไปแล้วเขาหันไปหาหลี่ฮุ่ยหราน"ฮุ่ยหราน ผู้ชายคนนี้มาที่นี่เพื่อยั่วยุเธออย่างชัดเจน เราไม่ควรที่จะทำลายบรรยากาศที่นี่ลงได้นะ"“มาใช้เวลาของเราให้สนุกกันเถอะ ไม่ต้

“หยุดกล่าวหาคนอื่นแบบนั้นได้แล้ว”หวังเส้าหรงค่อนข้างกระวนกระวายใจและโต้ตอบทันทีดวงตาของเขากวาดไปรอบ ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ "ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่หลี่ฮุ่ยหรานนายคิดว่าฉันจะสนใจความเป็นความตายของนายเหรอ?"เมื่อได้ยินสิ่งนี้เข้า จางกุ้ยหลานก็เริ่มชื่นชมหวังเส้าหรงมากขึ้นไปอีก“ดูความมีน้ำใจของนายน้อยหวัง แล้วมองดูตัวแกสิ... เอาความคิดที่น่ารังเกียจไปคาดเดาความคิดของคนดีได้ยังไงกัน”หวังเส้าหรงพูดขึ้นมา "นายรู้ไหมว่าชายหัวล้านคนนั้นคือใคร?"“ก่อนหน้านี้ หลอเฟยหู่ถูกฆ่าโดยใครบางคน เป็นพี่ชายของเขาที่รวมกำลังคนทั้งหมดในเขตซีเฉิงมา”“ฟู่... ฉันเคยได้ยินชื่อคนคนนี้มาก่อน ดูเหมือนว่าเขาจะถูกเรียกว่าพี่หน้าบาก และวิธีการของเขาก็โหดเหี้ยมมากเช่นกัน” เพื่อนร่วมงานของหลี่ฮุ่ยหรานพูดแทรกขึ้นมาจางกุ้ยหลานเอามือเท้าเอวของเธอแล้วพูดว่า "พวกเขาก็ไม่อยากจะออกไป นายน้อยหวังก็ไม่ต้องไปสนใจกับพวกเขา เมื่อโดนทุบตีจนตายไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา"หลินเฟิงแอบสงสัยว่าใครคือพี่หน้าบากได้ยินเสียงโกลาหลมาจากชั้นบนคนกลุ่มใหญ่กำลังเดินลงมาพร้อมกันกลุ่มเพื่อนร่วมงานในบริษัทต่างหวาดกลัว โดยไม่คาดคิดว่าช

“ได้ ได้เลย นั่นช่วยฉันแก้ปัญหาได้มากจริงๆ” จางกุ้ยหลาน เห็นด้วยโดยไม่ต้องคิดอีก และพยักหน้าอย่างต่อเนื่องในใจเธอก็รู้ความคิดของหวังเส้าหรงเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอหวังว่าลูกสาวจะลงหม้อเดียวกับหวังเส้าหรงได้อย่างรวดเร็วทางที่ดีควรตั้งท้อง จากนั้นตระกูลหวังอยากจะทิ้งก็ทิ้งไม่ได้ในขณะนี้ หวังเส้าหรงยืนขึ้นและพูดกับเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ของเขา "เพื่อนร่วมงานทุกคนครับ ฮุ่ยหรานและฉันจะขอตัวกลับก่อน"“ทุกคนมีอาหารและเครื่องดื่มดีๆ และสามารถเล่นอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ ฉันจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดในวันนี้เองครับ”เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนก็โห่ร้องและปรบมือพร้อมกันจางกุ้ยหลานช่วยลูกสาวของเธอออกจากห้องส่วนตัวเพื่อนร่วมงานมองไปที่พวกเขาทั้งสามที่จากไปพร้อมกับถอนหายใจและพูดว่า "พรุ่งนี้ประธานของเราจะเป็นคุณนายหวัง!"“ไม่ดีเหรอ? ตระกูลหวังก็เป็นตระกูลเก่าแก่ในเจียงโจวเหมือนกัน หากประธานของเราแต่งงานกับคุณหวัง บริษัทก็จะเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น”"ถูกต้อง"เพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ พยักหน้าทีละคนยิ่งบริษัทเติบโตดีเท่าไร ตำแหน่งของพวกเราก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย......ด้านน