ทีแรกฉินอวิ๋นเซินคิดจะเติมไฟเข้าไปอีก เอาฉินอวิ๋นฟานให้ตายไปเลย ไม่นึกว่าตอนที่จวนจะสำเร็จแล้ว เซี่ยงเส้าหลงจะออกหน้ากะทันหัน แถมยังยืนอยู่ฝั่งฉินอวิ๋นฟานอีก นี่ทำให้เขาเซ็งสุดขีดแต่เขาไม่เชื่อหรอกว่าฉินอวิ๋นฟานจะทำให้ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงฟื้นคืนชีพได้ ขนาดหัวปิ่งยังคิดว่าท่านผู้เฒ่าเซี่ยงหมดทางเยียวยา น่ากลัวว่าทั้งต้าเฉียนคงไม่มีใครฝืนลิขิตฟ้าได้แล้วเกี่ยวพันถึงชีวิตคน ฉินอวิ๋นฟานเดินปรี่มาถึงหน้าเตียงท่านผู้เฒ่าเซี่ยง เลิกผ้าห่มออกและพูดเสียงดัง “ผ้าขนหนู กรรไกร น้ำเย็น รีบเอามา!”“มาแล้ว!”สถานการณ์คับขัน ทุกคนรอรับคำสั่งทุกเมื่อ แค่แพล็บเดียวก็เอาผ้าขนหนู น้ำเย็นและกรรไกรมาแล้ว ฉินอวิ๋นฟานชุบผ้าขนหนูให้เปียกและประคบบนหน้าผากของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงด้วยความเร็วสูงสุด นี่คือการลดอุณหภูมิแบบพื้นฐานที่สุด ไม่นานก็ควบคุมอาการของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงให้นิ่งได้ฉินอวิ๋นฟานตัดขากางเกงของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงด้วยความเร็วสูงสุดอีกครั้ง เปิดขาที่บาดเจ็บ แม้จะใส่ยาที่ขาของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงแล้ว แต่เนื่องจากทำแผลไม่เรียบร้อยจึงทำให้ติดเชื้อ ขาครึ่งหนึ่งเริ่มเปลี่ยนเป็นสีม่วง แต่โชคดีที่ยังไม่รุนแรงมากนั

“หึ ทำเป็นเร้นลับซ่อนเงื่อน!”หลังจากฉินอวิ๋นฟานสิ้นสุดกระบวนการ หัวปิ่นแค่นลมออกจมูก ยิ่งเห็นเขาทำมั่วไปหมด ด้วยประสบการณ์การรักษาหลายปีของเขา ต่อให้ท่านผู้เฒ่าอาการคงที่แล้ว ก็ไม่มีทางฟื้นคืนชีพได้เด็ดขาด“พี่เจ็ด มีฝีมือจริง ๆ เลยนะ ใช้ลูกไม้นิดหน่อย ทำไอ้เม็ดดำ ๆ ไม่กี่เม็ดก็หลอกผู้นำตระกูลเซี่ยงได้แล้ว ข้าเลื่อมใสยิ่งนัก”ฉินอวิ๋นเซินยังไม่ตายใจ เล่นละครตบตา เหน็บแนมฉินอวิ๋นฟานต่อ พลิกขาวเป็นดำ ใช้ลูกไม้ร้อยแปด ไม่ว่าอย่างไรจะให้เขาสำเร็จไม่ได้ ขอเพียงท่านผู้เฒ่าเซี่ยงยังไม่ได้สติ เขาจะไม่ให้ฉินอวิ๋นฟานมีความสุข“องค์ชายแปด ท่านวางใจเถอะ ถ้าอีกสองก้านธูปถ้าท่านปู่ข้าไม่ฟื้นขึ้นมา ฉินอวิ๋นฟานยังยากจะปัดความรับผิดชอบ ไม่ว่าสุดท้ายเขาจะทำอะไรเพื่อท่านปู่ ข้าจะไม่อภัยให้เขาทั้งนั้น”เซี่ยงเทียนเวิ่นถูกฉินอวิ๋นเซินชักนำอีกครั้ง คิดว่าฉินอวิ๋นฟานคือพวกก่อกวน กลัวตระกูลเซี่ยงพาลโกรธจึงทำเป็นช่วยท่านปู่ ลูกไม้แบบนี้ใจไม่บริสุทธิ์“คุณชายเซี่ยง สมองท่านป่วยหรือ? ถึงปู่ของท่านยังไม่ฟื้น แต่สถานการณ์ของเขาในตอนนี้ก็ดีกว่าตอนที่หัวปิ่งรักษามากใช่หรือไม่?”อู่จ้านชักจะทนดูต่อไปไม่ไหว พู

ถ้อยคำขององค์ชายแปดทำให้ทุกคนในที่นั้นฉงนสนเท่ห์ เมื่อครู่หัวปิ่งมอบหนังสือแจ้งตายของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงแล้ว เป็นฉินอวิ๋นฟานที่พยายามกอบกู้สถานการณ์กลับมา ดึงท่านผู้เฒ่ากลับมาจากประตูผีให้พวกเขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง ฉินอวิ๋นเซินกล่าวถ้อยคำเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร? นอกจากฉินอวิ๋นฟาน เหมือนว่าไม่มีใครเข้าร่วมการช่วยเหลือท่านผู้เฒ่านี่?“องค์ชายแปด ท่านไม่ได้กำลังพูดเพ้อเจ้ออยู่กระมัง? นอกจากรัชทายาท ที่นี่ยังมีคนอื่นอีกหรือ?”เซี่ยงเทียนเวิ่นไม่มีสมองอย่างไรก็ไม่ถึงขั้นไม่เชื่อสายตาตัวเอง เขาเห็นกับตาว่าฉินอวิ๋นฟานช่วยปู่ทีละขั้นตอน และตัวเขาเองยังเกือบกลายเป็นผู้ช่วยฆาตกรทำให้ปู่ตายอีกเซี่ยงเส้าหลงขมวดคิ้วเล็กน้อย ฉินอวิ๋นเซินยุให้รำตำให้รั่วหนแล้วหนเล่า ทำให้เขาเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองฉินอวิ๋นเซินดึงหัวปิ่งมาอยู่ข้างตัว ยกยิ้มตรงมุมปากและพูดด้วยสีหน้าได้ใจ “ที่ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงฟื้นขึ้นมาได้ ทั้งหมดเป็นเพราะเข็มหยินหยางคืนวิญญาณของหมอเทวดาหัว เพียงแต่ช่วงเวลาสำคัญถูกฉินอวิ๋นฟานชิงผลงานไปเท่านั้น”“เชี่ย!”ฉินอวิ๋นเซินพูดจบ ฉินอวิ๋นฟานอึ้งกิมกี่ พลันหลุดคำสบถหยาบคาย เขาเคยเจอคนหน้าหนา แ

คำพูดนี้ของฉินอวิ๋นฟานทำให้เซี่ยงเส้าหลงกึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อ เพราะคนที่ได้รับการไหว้วานจากขั้วอิทธิพลของราชวงศ์มาเจรจามีนักต่อนัก ความรู้สึกแรกกับการมาเยือนอย่างกะทันหันของฉินอวิ๋นฟานคือเพื่อดึงตระกูลเซี่ยงนับจากฉินอวิ๋นฟานเลิกโง่งม เรื่องที่ทำเรื่องหนึ่งโดดเด่นกว่าอีกเรื่องหนึ่ง เรื่องหนึ่งส่งผลกระทบมากกว่าอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าเขาต้องการแจ้งเกิด จำเป็นต้องมีคนสนับสนุนที่แข็งแกร่งประมาณหนึ่งอยู่เบื้องหลังแม้ฉินอวิ๋นฟานจะช่วยชีวิตบิดาเฒ่า แต่เซี่ยงเส้าหลงก็ยังรู้สึกว่าจุดประสงค์ของฉินอวิ๋นฟานไม่บริสุทธิ์ตระกูลเซี่ยงยืนอย่างมั่นคงในต้าเฉียนสามศตวรรษเต็ม พวกเขาไม่อยากเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ และหลังจากการพัฒนาสามศตวรรษ ตระกูลวิถียุทธ์ชื่อดังล้วนมีชะตาจุดจบที่ไม่ดีอย่างไรเสีย ตระกูลวิถียุทธ์ชื่อดังมีกำลังรบน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง ในยุคสงครามที่โกลาหล พวกเขาสามารถกลายเป็นผู้ช่วยแข็งแกร่งของผู้ปกครองระดับสูง แต่เมื่อแผ่นดิบสงบ พวกเขาก็จะกลายเป็นตัวตนที่ผู้ปกครองระดับสูงระแวงที่สุดเช่นกันการคาดเดา ความระแวงและการสะกดข่มของราชวงศ์คือเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้แต่การฆ่าล้างตระกูลก็เคยเกิดข

“เสี่ยวฟาน ตื่นเร็ว รีบตื่นเร็วเข้า!”“แย่แล้ว รัชทายาท เกิดเรื่องใหญ่แล้วขอรับ!”ฉินอวิ๋นฟานกำลังหลับปุ๋ย อยู่ ๆ นอกประตูก็มีเสียงเคาะประตูรีบร้อนดังขึ้น เขาบิดขี้เกียจทีหนึ่ง ฟังดูดี ๆ กลับเป็นเสียงของเฉินม่อกับอู่จ้านชั่วขณะ ฉินอวิ๋นฟานตาตื่นโดยสิ้นเชิง เขารีบเปิดประตู เห็นทั้งสองทำหน้าตื่นตระหนกทำอะไรไม่ถูกเหมือนมดบนกระทะร้อนฉินอวิ๋นฟานรีบถาม “มีอะไรรึ เกิดอะไรขึ้น?”“พื้นที่ภัยพิบัติเกิดเรื่องแล้ว เกิดเรื่องใหญ่แล้ว พวกมู่หรงโหลว หานซิ่น หลิวเป้ย ลิ่งหูเสี่ยวถูกจับกันหมด พื้นที่ภัยพิบัติโกลาหลยกใหญ่ ควบคุมสถานการณ์ไม่ได้แล้ว”เฉินม่อรีบพูดครั้นได้ยินฉินอวิ๋นฟานกล่าวเช่นนี้ ฉินอวิ๋นฟานสมองดังวิ้ง ว่างเปล่าไปหมดในพริบตา มิน่าหลายวันนี้เขาถึงมีลางร้ายตลอด หรือจะเป็นเรื่องนี้?ความสงสัยสับสนเต็มหัว ไม่ทันคิดอะไรมาก เขารีบถาม “ช่วงนี้เจ้าอยู่ที่พื้นที่ภัยพิบัติตลอดมิใช่หรือ? ทำไมจู่ ๆ ถึงเกิดเรื่องใหญ่โตอย่างนี้ได้? มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”“ใช่ ก่อนหน้านี้ทุกอย่างเดินหน้าดีมาก ทุกคนพยายามกันอย่างขยันขันแข็ง พื้นที่ภัยพิบัติเจริญขึ้นมาก แต่ไม่รู้ทำไม เมื่อวานกลับเจอหัวหนูในอ