Walang ibang nagawa si Maxwell kundi titigan ako gamit ang asul niyang mata na kitang kita kung gaano siya nasasaktan sa sinabi ko.“U-Umalis ka na lang, Maxwell. Nais ko ng katahimikan, kung hindi mo iyon nauunawaan ay i-ingles ko para sa’yo. I want some peace of mind, and having you here in front of me won’t help.” Direkta ko siyang tinignan sa mata na para bang hindi ako apektado sa nangyari.Napayuko siya bago sunod-sunod na tumango, “Sorry, I’ll j-just leave.”“At sana ay huwag ka ng bumalik,” mahinang pahabol ko dahilan para matigilan siya at sulyapan ako sa sinabi.“I can’t promise that, Elle..” pabulong niyang sabi.“Yeah, what can a Maxwell Fierez do? For sure this simple favor— it’s even hard for you,” matipid kong sabi at iniinsulto siya.“Alis na,” gitil ko.“Maxwell, hijo.. Mabuti pa siguro kung bigyan niyo muna ng oras ang isa’t isa, sige na..” Hinatid siya ni mommy papunta sa pinto dahilan para tumalikod ako at piliing umakyat sa kwarto ko.ISANG linggo ang nakalipas a

Pagkarating sa pinas ay hinarap ko ang anak, “Baby, sama ka muna kay Tito Marcus ha? Pupuntahan lang ni mommy si Tita Jaidah, is that okay?” kalmadong sabi ko sa anak ko, ngunit dahil matalino siya ay wala siyang reklamo.“Yes mommy, take care!” Mabilis siyang humalik sa pisngi ko at humawak na sa kamay ni Marcus.“Marcus, mamaya na lang ha. Sunduin ko sa condo mo,” paalam ko at tinanaw ang malaking ospital.Paniguradong iiyak si Maximo dahil takot siya sa ospital, nakakita kasi siya noon ng tinusok ng karayom.Nang makapunta sa emergency room ay pumunta ako sa isang nurse upang magtanong na mabilis naman niyang itinuro kung nasaan si Jaidah.Ngunit paghawi ko ng kurtina ay natigilan ako ng makita ko si Jaidah.. Ngunit mas napahinto ako noong makita ang isang lalake na asul ang mata.Mabilis na kumabog ang dibdib ko, nang magtama ang mata namin ngunit mabilis kong iniiwas ‘yon sa kanya. “Ano bang nangyari ha? Bakit nasa ospital ka?” natatarantang tanong ko.“A-Ate..” Nang magsimula si

“So my eyes brought you to another dimension huh?” tila nangungutya niyang sabi noong nasa backstage na dahilan para salubungin ko ang asul niyang mata.“Yeah, but that was before..” paglilinaw ko at inayos ang letters galing sa mga mambabasa ko.“You’re sure it’s not until now?” he sounded like he was teasing me, I just shook my head.“Right now, staring at your eyes reminds me of how unlucky I was that I met you and had an encounter with your family. Can you now stop bothering me?” walang gana kong sabi at kinuha ang isang libro kong bago at inabot sa kanya.“What’s this?” kwestyon niya habang ang asul na mata ay prenteng nakatitig sa akin hawak-hawak ang librong inabot ko.“That book is for someone who has a backstage ticket to meet me. Have fun,” wika ko at kinuha na ang bag ko upang umalis na sa backstage.Of course, kayang kaya niya na makakuha ng ticket. He’s a billionaire, makukuha niya ang lahat ng gusto gamit ang pera niya.Wala na siyang ginawa pang iba upang sundan ako, at

Huminga ako ng malalim at seryoso siyang tinignan, “The next time you do that again, I’ll make sure to kick you out of my house,” mariing sabi ko.Tumikhim siya at pasimpleng sinulyapan ako bago iniiwas tingin ang asul niyang mata.“H-Hindi ako natutuwa na umaaligid sa akin ang isang lalakeng kasal na, isa pa ay may nobyo ako. Ayokong iba ang isipin niya,” mahinahon kong sabi at walang ano-ano ay iniwan ko siya.Three days later..Buhat-Buhat ko ang cake na binili dahil alam kong bibisita si Marcus ngayon, ipagluluto ko na lamang siya.Si Jaidah naman ay nakipag-date kay Rave at mamayang hapon pa ang uwi, “Mommy!” “Yes anak?” lingon ko kay Maximo.“Can I taste one of the cookies to bake? Please?” nakikiusap niyang sabi dahilan para mapangiti ako at haplusin ang buhok niya.“Sure anak, ihahatid ko sa sala. Mag-watch ka muna ng movie doon okay?” pange-engganyo ko upang mag behave siya.Well taught si Maximo, hindi niya basta basta sinasabi ang detalye sa mga buhay namin. Ngunit matanon

“Are you feeling guilty?” mahinang bulong ni Marcus dahilan para bumuntong hininga ako habang pinanonood ang mag-ama ko na walang kamalay malay.“Mm, ngayong pinanonood ko sila. Sobra.. Ramdam ko na ang kontrabida ko, Marcus. Nahihirapan ako,” mahinang sabi ko dahilan para huminga ng malalim si Marcus at akbayan ako.“Look, Elle.. That’s normal, don’t take it too hard. May nagawa si Maxwell that’s why the relationship ended but the part where you hid your son, ‘yon ang mali mo..” Napatitig ako ng matagal kay Marcus sa sinabi.Mali ba talaga?“Because he deserves to know and he has the rights to make decisions whether to leave his wife and pick you and his son, or don’t even acknowledge you..” Hindi ako nakasagot sa sinabi niya.“But as a man, masakit mataguan ng anak. Just like your father, grabe yung damage kapag malaki na yung bata tapos tsaka pa makikilala—”“H-Huwag mo na ako konsensyahin, baka magsisi ako lalo,” maktol ko na mahinang ikinatawa ni Marcus.“Just honestly stating th