Bumilog ang mga mata ko na sumabay rin sa pagkawala ng boses at mga yabag ni Mommy. At imbes na utusan ko na naman itong asawa ko na ibaba ako, at baka sumakit na naman ang ulo niya, hindi ko na magawa. Napatitig na lang kasi ang nanlalaki kong mga mata sa mukha nito na ngayon ay may pilyong ngiti na sa labi habang karga ako paakyat ng hagdan. “Danreve, ibaba mo na ako, please,” mahinahon kong pakiusap nang marating namin ang ikalawang palapag, at ngayon ay papunta na kami sa kwarto. “Later, my star,” malambing nitong sagot sabay na ang pagbubukas ng pinto na sumabay rin sa malakas na kabog ng dibdib ko. Sinong hindi kakabahan? Gagawa raw kami ng baby. Hindi pa pwede; hindi pa ako handa. Hindi pa kasi dumating si Golda. Ang presensya lang kasi ni Golda ang magpapatunay kung totoong mahal niya ba ako at hindi niya lang ginagamit. Oo, matapos ang nangyari kanina. Matapos kong masaktan sa narinig ko mula kay Mommy. Naisip ko na dapat lang na umuwi si Golda, para malaman ko kung to

Sandali akong napatitig sa kaibigan kong si Onse na ngayon ay nagtangis na ang bagang at parang gusto na akong sapakin. Ramdam ko rin na seryoso siya sa banta niya. Pero imbes na matakot ako sa naging banta niya. Tinampal ko lang ang daliri niya. Hindi ko nagustuhan ang klase ng pagsasalita niya kanina na parang pinagpantasyahan ang asawa ko. Pero gusto ko ng kompermasyon. Gusto kong alamin kung tama ba ang hinala ko. Gusto niya rin ba ang asawa ko, kaya ang lakas ng loob niya na pagbantaan ako?“Gano’n ba katindi ang nararamdaman mo para sa kaniya, at pati ako na matalik mong kaibigan ay nagawa mong pagbantaan?” Nag-aalburuto na itong kalooban ko, pero pinili kong maging kalmado. Gusto kong matapos ang usapan namin sa maayos na pag-uusap at hindi sa pisikalan. At saka, nasa opisina kami. Kung magkagulo kami rito, siguradong aabot ito sa mga magulang ko.“Ano ngayon kung may nararamdaman nga ako kay Charmaine?” Pagtayo ang kasabay ng sinabi niya, at hinarap ako na may pagyayabang.

“Susugal ka ba talaga sa lalaking alam mong may ibang mahal?” Susundan ko na sana ang asawa ko, kaya lang, nahinto ang paghakbang ko dahil sa tanong ni Sir Onse. Dahan-dahan akong lumingon, at ngayon ay hindi lang pala boses niya ang malungkot. Pati mukha niya ay bakas din ang lungkot. Hindi ko na tuloy alam kung paano sasagutin ang tanong niya. Napatitig na lang ako sa kanya. “Charmaine, gamitin mo ang utak mo. Pag-isipan mo muna ang bagay na ‘to ng ilang beses bago ka magdesisyon,” dagdag niya pa, kasabay ang dahan-dahan na paglapit sa akin. “Ano, sigurado ka na ba talaga? Nakapag-isip ka na ba?” tanong na naman niya, ngayong nasa malapit ko na siya.Kung kanina ay hindi ko alam kung paano siya sasagutin, ngayon ay tumango-tango na ako ng maraming beses, at saka, mapait na ngumiti. “Ilang beses ko po sinubukan na iwasan siya, Sir Onse. Ilang beses kong sinabi sa sarili ko na hindi siya para sa akin. Ilang beses ko nga ring tinampal ang ulo ko, makapag-isip lang ako ng tama. Per