Nanatili ako sa labas ng kwarto ni Nanay dahil nagwawala siya kapag nakikita niya ako. Magdadalawang oras na ako sa labas habang hinihintay na kumalma si Nanay. Wala akong ibang hinihiling kundi ang gunaling siya. Hindi ko aakalain na panunumbat ang makukuha ko sa kaniya matapos kong gawin ang lahat mailigtas lang siya. Hindi ko matanggap na kinamumuhian ako ng sarili kong ina. Ako ang sinisisi niya kung bakit siya itinakwil ng pamilya niya at hindi siya nakatapos sa pag-aaral. "Miss Anabelle..." Agad akong nag-angat ng tingin kay Dr. Santos nang nakita ko siyang lumabas ng kwarto. Tumayo ako at nilapitan siya. "Nakausap ko ang isa sa pamilya ng Nanay mo. Pupunta raw sila rito." "Talaga po? Paano niyo po nalaman ang -" "Ang Nanay mo mismo ang tumawag sa kaniya." Bumuntong si Dr. Santos. "Pinapasabi niya rin pala na ayaw ka raw niyang makita. Hindi raw siya magdadalawang-isip na magpakamatay kung makikita ka niya ulit." Bumagsak ang balikat ko. Para akong binuhosan ng malamig na

Maraming tao sa loob ng kompanya nila. Pakiramdam ko ako lang ang naiiba sa lahat. Ang ganda-ganda ng mga kasuotan nila. Halatang mamahalin ang mga ito. "Your wife is here," saad ng lalaking misteso nang pumasok kami sa opisina ni Raheel. Nakaupo sila sa couch habang nagyoyosi. Kaya ko nalaman na opisina niya ito dahil may nakalagay na office of the CEO sa labas ng pinto. "These are my friends, Anabelle," sabi ni Raheel. Bakas sa tono ng pananalita niya na labag sa loob niya ang pagpunta ko rito. "Kaya pala hindi mo kami inimbitahan sa kasal mo dahil -" Hindi natapos ng lalaking may mahabang buhok ang sasabihin niya nang taponan siya ng masamang tingin ni Raheel. Ngumisi siya at tumayo saka lumapit sa akin. "Logan. You're so beautiful. I hope he will not give you a hell life, Miss Belle." "Shut up, Logan. I had no choice but to marry her para ibigay ni Lolo sa akin ang posisyon." Pinasadahan niya ako ng tingin. "She married me without knowing that she's just ruining her life," s

Nagpatulong ako sa driver namin na ipasok si Raheel papasok sa mansiyon. Pati si Kuya Berting ay nahihirapan siyang alalayan si Raheel dahil mabigat ito at may katandaan na siya. Nang nakita kami ng ilang mga bodyguards sa mansiyon, pinagtulongan nilang buhatin paakyat ng hagdanan si Raheel patungo sa kwarto niya. "Maraming salamat po. Pasensiya na rin sa abala," saad ko bago isinara ang pinto. Hinayaan ko na lang si Raheel na matulog kahit marumi ang damit niya. Baka mapagalitan niya na naman ako kung bibihisan ko siya. Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa kusina. Naghanap ako ng noodles doon na pwedeng lutoin para kapag magising siya ay makahigop siya ng mainit-init na sabaw. Naabotan ko si Manang Loida sa kusina. Nag-aayos siya ng mga pinamili nilang groceries. "Ako na po ang bahala riyan, Ma'am Magpahinga na po kayo," saad niya nang nakitang sinuot ko ang apron. "Ipagpatuloy niyo lang po ang ginagawa niyo, Manang. Kaya ko na po 'to." Ngumiti ako at sinimulang mag-init ng tu

Agad na kumunot ang noo ni Raheel nang nakita niya ako. Dali-dali kong kinuha ang cellphone niya sa sahig. Napakagat-labi ako nang nakitang nabasag ang screen ng cellphone niya. Umahon ang babae at tumabi ito kay Raheel habang nag-aayos sa nagusot nitong damit. Tumayo si Raheel pagkatapos niyang mag-ayos na parang walang nangyari at tumingin sa akin. Ipinulupot ng babae ang kamay niya sa baywang ni Raheel, ngunit bigla itong inalis ni Raheel na parang nandidiri. "Don't ever come back here, Alexa," maawtoridad niyang sabi at binigyan ito ng pera. Mabilis namang kinuha ni Alexa ang pera at isinilid ito sa bra niya. "Disturbo!" asik ni Alexa sa akin bago siya lumabas ng opisina ni Raheel. "Bakit ka nandito?" malamig niyang tanong sa akin at nagsindi ng sigarilyo. "'Di ba dapat sa bahay ka lang?" "Kasi..." Napakagat-labi ulit ako. Nangangapa ng isasagot. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Itinago ko ang cellphone niya sa likod ko nang dumapo ang paningin niya sa kamay ko. Tinaasan niya

Tinalian niya ang buhok ko at hinalikan ang leeg ko. Naaamoy ko ang mabango at nakakahalinang hininga niya. Bumalik ang halik niya sa labi ko. Hindi ko alam kung paano ko nasasabayan ang bawat halik na kahit wala akong karanasan sa ganitong bagay. He was my first kiss. Hindi ko alam kung tama ba ang ginagawa kong paghalik sa kaniya. Napaiktad ako nang bigla niya akong buhatin. Naramdaman ko na lang na pinahiga niya ako sa malambot na kama habang patuloy na hinahalikan. Para akong nababaliw sa bawat halik niya. Dapat pinipigilan ko siya sa balak niya, pero heto ako sinusundan ang bawat galaw niya. Napadaing ako nang biglang niyang kagatin ang labi ko. Hindi ako nagpatalo. Ipinulupot ko ang aking mga kamay sa leeg niya. Bumaba ang halik niya sa dibdib ko. Marahas niyang hinuhubad ang suot kong damit. Napadilat ako ng mata nang narinig ko ang pagkapunit ng damit ko. Agad niyang hinawakan ang malulusog kong suso. Para siyang batang uhaw na uhaw na makatikim sa gatas ng isang ina. Pinisi