Kabanata 28. Cecily's POV

Pagkabalik na pagkabalik namin ng mansyon ay parang may pakpak na tumakbo si Amalia at bago ko pa siya mahabol ay nawala na siya sa aking paningin. Umuusok ang aking ilong sa inis na nakamata ako sa kung saan ito tumakbo. Hindi ko man lang kasi napaghandaan ang biglang pagpalag nito kaya wala sa loob na nabitawan ko ang pekeng buhok niya dahilan para matakbuhan niya ako.

Ilang segundo ang nagdaan ay nakangusong nilinga ko si Leon na tahimik lang sa tabi ko. Aggrieved, I stomped my feet and said, "kahit ilang taon na siyang nabuhay bilang manika ay na-retain pa rin niya ang ugali ng isang tao. Why didn't she even get dumb as the years passes by?"

Mahinang natawa ang binata at pinisil ang aking pisngi bago ako hinalikan sa labi ko. "Do you want me to seize her?" malambing na tanong niya.

Nagningning ang aking mata at kumapit sa kaniyang braso. Paulit-ulit pa akong tumango. "Sure sure!! Habulin mo siya at dalhin mo siya sa'kin. 'Pag 'di siya nagsalita ay kakalbuhin ko siya."

Lumamlam ang