Kabanata 5.2 - Weird

Nagpunta na sila sa dance floor habang ako ay nagpaiwan dito sa table namin. Habang iniinom ko ang juice na dala ni Adel kanina ay napansin kong naglalakad papunta sa 'kin si Isaiah. Patuloy lang siya sa ginagawa niya at nang makapunta sa table namin ay bigla siyang umupo.

"Can I sit here? May kalat sa table namin," sambit niya kaya napatingin ako sa table nila. Nandoon si Paul and Mateo kasama ang dalawa pang babae, yung isa ay may tinatawagan. Napakunot ang noo ko nang mag-ring ang phone ni Isaiah. I get what he's saying kaya napangisi nalang ako.

"You're already sitting," sagot ko habang pinaglalaruan ang glass ng juice sa kamay ko. Hindi niya sinagot ang tawag at marahang ipinasok sa bulsa ang phone niya.

"Why are you here? I thought you're not coming?" he asked. I don't know why he's asking me right now, mukha siyang naiirita at bothered.

"Sumaglit lang, pinakilala ko kasi sakanila ang boyfr—" he cut me off. Ang bastos ha!

"When will you return my clothes?" pagputol niya sa sasabihin ko. Oo nga pala, di ko na naalala na may damit pa pala akong isasauli sakaniya.

"Kung kailan ka free," sagot ko at inubos na ang juice na nasa baso. Naramdaman ko naman na nakatingin siya sa 'kin ngayon.

"Saturday," sagot niya.

Inalala ko ang mga gagawin ko next week. May family dinner pala kami with Kuya Froi's family, sa bahay naman nila. Siguro ay pagkatapos nalang no'n.

"I'm not sure but I'll try," sagot ko without facing him. Ramdam kong nakatingin pa rin siya sa 'kin ngayon.

"Message me if you're sure." Doon ko lang siya hinarap, nagulat siya kaya agad ding napaiwas.

"I don't know your—" and again, for the second time, he cut me off.

"Check your phone," sambit niya kaya napatingin ako sa phone kong nag-vibrate.

@inikolaij wants to follow you

In-approve ko yon at finollow back siya para madali ko siyang ma-message. Hindi naka-private ang account niya. Ang dami niya ring followers, sikat yata talaga siya. Konti lang ang pictures niya, wala pa yata sa twenty 'yon.

@inikolaij: done stalking?

Nagulat ako nang mag-message siya kaya agad kong pinatay ang phone ko at itinago 'yon. Rinig ko naman ang mahina niyang pagtawa kaya napairap nalang ako.

Maya-maya ay nakita kong papunta sa'min si Davis. Biglang nagbago ang mood ni Isaiah, biglang sumeryoso yung mukha niya nang makita si Davis na palapit sa'min. Weird.

Nagtataka kaming tiningnan ni Davis, pabalik-balik ang tingin niya sa 'kin at kay Isaiah. Boomerang ka beh? Nakailang ulit siyang ganoon bago ngumiti, nakakalokong ngiti. Pagtapos noon ay umupo siya sa tabi ko, so ngayon napag-gigitnaan na nila ako.

"Abala kami sa pag ko-comfort kay Paul tapos ikaw, iba na pala ang inaabala mo rito. Ikaw ha, Nikolai!" pabirong sabi ni Davis sakaniya.

Nakita ko naman ang mukha ni Isaiah, halatang naiinis siya at hindi natutuwa sa presensya ni Davis, gusto kong matawa pero mas pinili kong manahimik.

"Gago," tanging sambit niya. Tawang-tawa naman si Davis sa reaction niya. Habang ako ay nagpipigil ng tawa, ngayon ko lang siya nakitang naiinis.

"Hi, Treia! Naka move-on na pala ako sayo," bati sa 'kin ni Davis, doon na 'ko tumawa. Paano ba naman, ang seryoso ng sabi niya.

"Hi, Davis! Wala akong pake," pambabara ko habang patuloy na tumatawa.

"Seryoso, naka move-on na 'ko sayo. Kaya nga nandito ako para makipag-friends nalang," dugtong pa niya, mukhang seryoso naman siya kaya sumeryoso na rin ako.

"Siguraduhin mo munang naka move-on ka na talaga, Davis. Kasi once na naging kaibigan mo 'yan, wala ka na talagang pag-asa. Pag kaibigan, kaibigan lang talaga sakaniya," singit ni Iris na kakarating lang.

Tama naman siya. Once na kaibigan kita, hanggang doon nalang 'yon. Kaya siguraduhin nilang pakikipag-kaibigan ang habol nila dahil kung may iba pa ay hindi ko na mapagbibigyan 'yon.

"Ganoon ba? E 'di sige, friends!" Nilahad niya ang kamay niya at tiningnan ko lang 'yon bago ngumiti at umiling.

"You have to gain her trust kung gusto mo talaga siya maging kaibigan," paliwanag ni Iris, she really knows me well. Napakamot nalang sa ulo si Davis na mukhang dismayado.

"Ang hirap mo naman kaibiganin," sambit niya at biglang tumayo, aalis na yata. Maglalakad na sana siya palayo nang mapatigil siya at humarap kay Isaiah.

"Dude, kanina ka pa hinihintay ni Tasha sa table. Di ko na alam gagawin ko, hindi raw siya aalis hangga't wala ka. Mukhang lasing na lasing na, pare," sabi niya kay Isaiah, tinanguan lang siya nitong isa kaya nag-pasya na siyang umalis.

Tasha, yun yata yung kalat na sinasabi niya?

"Uuwi na ko," paalam ko naman kay Iris na nakatingin sa'min ni Isaiah, pabalik-balik din sa'min ang tingin niya. Parang yung ginawa ni Davis kanina. Ang weird nila!

"I can give you a ride, pauwi na rin ako," singit ni Isaiah na nakatayo na rin ngayon.

Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Iris.

"No need, her boyfriend is waiting for her outside," malokong sabi nito at kinindatan pa 'ko.

Natigil naman si Isaiah, hindi alam ang itutugon. Maya-maya ay tumawag si Ate, buti nalang at pauwi na 'ko.

"Yes, love?" pabebeng sabi ko, 'yun kasi ang endearment nila ni Kuya Froi kaya ginagawa kong pang-asar sakaniya. Inis naman siya lagi kapag ganoon.

"Gago, nasaan ka na ba? Hindi ako makakatulog hangga't di ka pa nakakauwi."

How sweet, gan'yan si Ate kahit mapanakit, bawing-bawi naman sa pagka-sweet.

"Ito na nga palabas na, wait ka lang dyan," natatawang sabi ko habang inaayos ang sarili ko. Binaba ko na ang tawag para magpaalam ulit kay Iris.

"Pakisabi nalang sakanila na umuwi na 'ko ha? Ingat kayo." Humalik ako sa pisngi niya bago naglakad paalis.

Hindi na 'ko nagpaalam kay Isaiah kasi hindi naman kami close kaya binalingan ko nalang ito at ngumiti bago umalis.

Nang makauwi ay naligo agad ako, half bath lang. Nagpalit na rin ako ng damit pang-tulog.

Chineck ko ang social media accounts ko, hindi naman ako masyadong nag-fe-f******k. Twitter at I*******m lang. Nagtingin-tingin ako ng IG stories nila, hanggang sa mapadpad ako sa IG story ni Isaiah. Picture lang 'yon ng kalsada, madilim na at tanging ilaw nalang mula sa poste ang kita.

"I'm lost, what's this weird feeling?"

Ayon lang ang caption niya. He seems like a deep person, hindi ko siya mabasa minsan. A book with hidden content, hidden meaning.

Weird.