Gusto ko ng mawala. Wala akong ibang naiisip ngayon habang tinatanak namin ang kahabaan ng kalsada pabalik ng mansyon. Buong buhay ko ay ngayon lang ako sobrang nawalan ng lakas at pag asa. Durog na durog ako sa nangyari. Parang namanhid ang buong katawan ko sa tuwing naiisip na wala na ang lola Cita ko at marahil maging si Tiya Miling. Sobra sobra ang pagdarasal at pagpoporsige ko noon na maoperahan siya at gumaling sa sakit niya pero mawawala lang pala siya sa isang nakakapanghilakbot na trahedya na ang may gawa ay walang iba kundi ang halimaw na ito na nasa tabi ko lang. Gusto kong sisihin ang sarili sa kung bakit pa ako nangarap ng magandang buhay para sa amin. Dahil kung nakontento lang ako ay hindi ko dadanasin lahat ng ito at mas lalong hindi madadamay si Lola Cita ko. At sana rin hindi ako agad nagtiwala kay Ma'am Ara, sa babaeng maaaring nagbalat kayo at peke ang pagkatao. Sana hindi ako nagpabulag agad sa tulong na inalok niya. Sana nag isip na muna ako. Sana....... Ka
Sa mga nangyari ay para na rin akong binawian ng buhay. Maaaring gising ang diwa ko pero yung puso at buong pagkatao ko ay parang wala ng buhay at hindi makahinga. O sadyang, ayaw ko na talagang mabuhay pa dahil sa samo't saring sakit, paghihirap at pambababoy na nararanasan ko sa halimaw na ito! Pagkatapos ng pambababoy niya ay di ko namalayang nakaidlip na pala ako sa labis na kapaguran at pagdadalamhati. Naalimpungatan lang ako nang marinig ko ang malakas na pagkalabog ng pintuan. "Baba!" Sigaw nito kasabay ng paghila sa braso ko kaya mas lalo akong nagising. Kahit pa man sa sakit na nararamdaman ng buong katawan at pagkababae ko ay pinilit kong kumilos. Dahan dahan ang pagbaba ko kaso dahil sa malakas na paghablot ng halimaw na 'to ay napilitan akong kumilos ng mabilisan at sinarili na lang ang pagdaing. "Thalia, Señorito! Jusko!" Tinig ito ni Manang Sonya at di na napigilan pa ng halimaw ang agarang pagdalo sa 'kin ng matanda dahil sa pag aalala. "A--- anong nangyari T
( Maximus POV ) "I tried to call you many times Mr. Villaroman pero mukhang napakabusy mo for not answering my calls. That's why I came here personally, si Ms. Krista Buenafe nalang ang isinama ko since her mom Greta was out of town." Seryoso at mariing salaysay ni Attorney Garcia, ang pinagkakatiwalaang abogado ng pamilya Villaroman. "Told yah! Hindi ako susulpot dito kung walang mahalagang dahilan Max." Lakas loob na sabat naman ni Krista sa usapan kaya mas lalo akong napatiim bagang. "Maupo na muna tayo at nang makapag usap tayo ng maayos. Mr. Villaroman, Ms. Buenafe." Mahinahong sambit ni attorney. Napahilot na lamang ako sa sintido ko para pakalmahin ang nararamdamang inis habang si Krista nama'y abot tainga ang ngisi na halatang tuwang tuwa sa nangyayari. Well, sino ba naman ang hindi? Gayung nakasaad sa last will and testament ni lolo na binibigyan niya ng karapatan ang mag ina na mamalagi o tumira rito sa mansyon, sa ayaw ko man o sa gusto. Ang mag inang hindi naman n
"Boss, tumulong na sa paghahanap ang mga kakilala kong magagaling na imbestigador pero wala talagang Ara Sanchez na ganito ang hitsura. May mga kahawig man pero nakatira sa malalayong probinsiya ng kabisayaan pa kaya malabong isa sa mga iyon ang tinutukoy na babae." Paliwanag ng isa sa mga pinagkakatiwalaan kong imbestigador. Kasalukuyan akong nasa high end resto ngayon, lumuwas pa ng Manila para makausap ito, para malaman kung may update na ba tungkol sa pinapagawa ko. And my fist clenched after what I've heard. This is bullshit! "Then find them! Puntahan ninyo kahit saang lupalop pa yan ng Pilipinas! Kahit gaano pa sila karami, imbestigahan niyo isa isa! I am not paying you good para lang pumalpak." Irritable at mariing utos ko kaya napatango ito ng maraming beses. "Opo boss, opo. Masusunod po." Anito bago nagpaalam at nilisan ang lugar ng mabilisan dahil sa irritasyon ko. Napahilot ako sa sintido ko nang mapag isa. Ngayo'y mas dumoble ang kuryosidad ko sa babaeng Ara Sanch
Bahagya akong naalimpungatan nang maramdaman ang isang kamay na naglalakbay sa buong katawan ko. Napakasenswal ng paghaplos nito na kahit hindi pa man lang ako tuluyang nagigising ay ramdam na ramdam na ito ng katawan ko. Lalo na ng marahan nitong pinisil ang aking pagkalalaki. "Goodmorning babe." Nang marinig ko ang isang pamilyar na boses na puno ng kalandian at pang aakit ay tuluyan ng nagising ang diwa ko. Agad akong napabalikwas ng bangon at gayun na lamang ang panlaki ng mga mata ko nang masilayan ang nakangising mukha ni Krista. Nakahiga ito sa kama ko at katabi ko pa habang nakatakip ng kumot ang hubo't hubad na katawan nito. "Fuck! What's happening in here? What the fuck are you doing here?" I cursed dahil sa magkahalong gulat at pagtataka. At nang bumaba ang aking mga mata ay saka ko pa lamang napansin na wala rin pala akong ni isang saplot sa katawan. "What's wrong babe? Why you look so surprise?" Ani Krista na hindi na nagulat at parang tuwang tuwa pa sa nangyaya
( Thalia's POV ) Matagal ko rin itong pinag isipan dahil alam kong mali at napakalaking kasalanan ang gagawin kong ito, pero wala ng saysay ang mabuhay pa ako. Anong silbi ng buhay ko gayung wala na si Lola Cita ko at maging ang sarili kong buhay ay hindi ko na pagmamay ari. At alam ko rin na tototohanin ng halimaw ang sinabi niyang mabubulok ako rito at hindi na kailanman makakatakas. Pero bago pa man ako tuluyang mabulok ay gagamitin pa niya ang katawan ko na siyang ginagawa na nga niya. Keysa pagbayaran ko habambuhay ang kasalanang hindi ko kailanman ginawa. Keysa magdusa ako araw araw. Keysa hayaan ko nalang ang hayop na yon na ariin ang katawan ko ng paulit ulit at gawin akong parausan kung kailan niya gugustuhin. Napapikit ako ng mariin kasabay ng paglaglagan ng mga butil sa mga mata ko. "Patawad po Ama sa gagawin ko. Lola, magkakasama na tayo!" Piping sambit ko sa sarili bago umakyat sa upuan. Gamit ang mahabang bestidang binigay ni Manang Sonya na siyang ginawa kong p
Di ko alam kung anong oras siya natapos at kung ilang beses niya ginawa basta nagising nalang akong mag isa na lamang sa kwarto. Wala na rin ang taling iginapos ng halimaw sa kamay ko. Bahagya akong bumangon nang mapagtantong wala akong ni isang suot na saplot sa katawan at tanging kumot lang ang nakatakip sa aking kahubdan. Pinulot ko ang aking damit na nasa kama at dahan dahan itong isinuot. Hindi naman sana bugbog ang katawan ko sa ginawa niyang pang angkin pero para akong naubusan ng lakas nang may lumabas na katas kanina sa aking pagkababae. At sa ilang beses na ginawa niya iyon kanina ay ngayon lamang siya naging maingat, yung hindi pwersahan at hindi nananakit. At ngayon lang din ako nakaramdam ng kakaibang sensasyon, ng kakaibang sarap na di ko mapangalanan. Baliw o hibang man akong maituturing pero di ko maipaliwanag kung bakit napawi niyon ang sakit at hinanakit na dala dala ko sa aking dibdib. Na maging ang balak na pagpapatiwakal ay nawala na sa aking isipan. Mal
"Saan tayo pupunta? Saan mo na naman ako dadalhin?" Kinakabahang tanong ko dahil nung huli kaming umalis ay noong pinasunog niya ang tirahan namin ng lola ko. Talagang ipinakita niya lang kung gaano siya kahayop. "Oo nga Señorito. Saan kayo pupunta ni Thalia?" Segunda naman ni Manang Sonya. Pero kumunot lang ang noo ng halimaw na parang hindi nagugustuhan ang mga tanong namin. "Damn! Just stop asking! Pwede bang magbihis ka nalang?" Irritableng sagot nito saka tiningnan ang oras sa suot nitong mamahaling wristwatch. "I'll give you fifteen minutes to change! Don't keep me wait wicked or else babiyahe kang hubo't hubad." Mariing banta nito bago mabilis na lumabas. "Maryosep! Ang bibig talaga ng batang iyon!" Ani Manang na napakuros pa. Ako naman ay napuno ng katanungan ngunit kung hindi naman ako susunod ay ako rin ang mapapahiya. Baka kakaladkarin talaga ako nun palabas na hubo't hubad. "Sige na Thalia, magbihis ka na," Ani Manang at ito na rin ang kusang kumuha ng mga