Chapter 32

Ava’s P.O.V

Halos hindi ko maigalaw ang aking pagkain dahil sa tensyong nararamdaman ko sa aking paligid. Hindi ko alam kung ano ba ang mararamdaman ko. Hindi ko masabi-sabi. Sa buong buhay ko ay tila ngayon lamang ako naloko ng ganito katindi. Hindi ko alam na ang kasama ko sa buong limang taon na pagtakas sa taong kinatatakutan ko noon ay pinsan pala ng taong tumulong sa akin, na naging kaibigan ko at inaama pa ng aking anak. Sa kaniya ko ibinuhos ang lahat. Sa kaniya ko sinabi lahat-lahat maging ang mga karanasan at paghihirap ko, pagkatapos ngayon ay malalaman kong dumadaloy rin pala sa kaniya ang dugo ng pamilyang kinamumuhian ko?

Paano niya ako naloko? Pare-parehas lang sila!

“I really like sea foods!” wika ng anak kong si Herald na nagpabaling ng aking atensyon sa kaniya. Nakaupo siya sa gitna namin ni Jem