Kabanata 13

MIKAY

Palingon-lingon ako sa paligid, dahil baka biglang sumulpot ang Damonyo ay malintikan pa ako. Hating-gabi na kasi kaya naman alam kong forda galit na naman siya once na malaman niyang ngayon lang ako nakauwi. Si Adam naman kasi sobrang daldal, hindi ko tuloy namalayan ang oras, pero still, sobrang laki ng naitulong niya sa akin. Yung brain capacity ko na two gigabytes lang, feeling ko nalagyan ng madaming laman. Sana lang talaga ay hindi ito maformat bukas, kasi madalas nag r-refresh ang braincells capacity ko eh.

Nang masiguro kong walang Damonyo sa paligid, hindi ko maiwasang mapangiti. Siguro ay wala rin ito, o kaya naman may duty.

"Buti na lang!" masayang turan ko at bahagya pa akong napatalon sa tuwa.

Pinihit ko ang doorknob ng main door ngunit napakunot ako ng noo nang hindi ko ito mabuksan.

"Seryoso ba 'to?" tanong ko sa aking sarili dahil kahit na anong pihit ko sa pintuan ay hindi ko ito mabuksan. "Putik!" singhal ko.

Mukhang literal na inilock ang pintuan. Sobrang s