Kabanata 11

Enrollment ft. trouble

"Thank you, Ma'am."Wika ko, pagkaabot ko ng mga requirements sa school administrator.

I-a-annouce nalang daw nila sa Page ng school kung kelan ang pasukan at kung ano ang aming  schedule.

Last day of enrollment ngayon kaya napagpasyahan ko ng mag-enroll.Mahirap na baka makarating pa kay Daddy na late akong nagpa-enroll.Kaya nandito ako ngayon sa Pasma Integrated School, kung saan ako mamalagi ng pagiging senior high student ko at ang pinili ku namang strand ay STEM.

I don't have any idea about the strand but I find the name cool, so yeah, that's why!

Pagkatapos ko sa admin, naglibot-libot muna ako.Hindi na masama, na meet nya 'yung expectations ko.

The school have a clean facilities, wide ground, auditorium, canteen.At ang nagpa-agaw sa aking atensyon ay ang library nila, meron itong aircon! I mean, hindi sa pagmamaliit sa public but it's kinda shocking.I thought sa private lang ako makaka-experience nun sa public din pala.

So far, wala naman akong nakikitang magiging problema sa school.I hope pati din sa mga estudyante at teacher dito.

After roaming around nang makuntento na.Dumiretso na ako sa exit ng school.

Tinignan ko ang oras sa aking relo, saktong alas diyes.Wala naman akong gagawin kaya uuwi nalang muna ako sa apartment.

Pagkatapos ng mangyari sa Pampanga pinagpapahinga muna kami ni President.Hindi naman daw sya disappointed sa nangyari, expected nya na daw iyon sabi ni Tayl kaya wala na kaming nagawa.

Pagkalabas ko ng exit, hindi ko maiwasang kabahan.Simula paglabas ko ng apartment patungo dito sa school.Nararamdaman kong may sumusunod sa akin.

I don't have a choice but to catch him/her without noticing it.

Delikado ako kung didiretso agad sa apartment.Alam nya kung saan ako nakatira, pupwede syang mag-utos sa kung sinuman ang kagaya kung naninirahan sa apartment na iyon.

I need to do something else.Hindi pa ito naituturo sa akin, kung papaano magligaw ang stalker.Kung normal lang itong stalker, kakayanin ko pero hindi.

I smell danger.

Naglakad ako papuntang Jollibee na nasa tapat lang ng school.Hindi pinapahalata na naktunog na ako kanina pa.

Kailangan kong kumain para na rin pandagdag energy kung sakaling anuman ang mangyari.But I hope, I wouldn't hurt this time.Kakahilom lang ng sugat ko.Inaalala ko may family dinner pa kami sa linggo.Ayokong magduda ang pamilya ko.

After ordering, pinili kong maupo kung saan  napapaligiran ako ng tao.

I should call Tayl, sya ang taong makakatulong sa akin.

I find her name to my contacts, then dialed her number.

It's ringing.

"Hello?" Tayl answered.

"Tayl, it's five." 

"Oh what's up, Five!"

"Where are you?"

I need to tell her what's happening as soon as possible.

"Hmm.I'm on my way now to Laguna.Visiting my grandma.Why?" 

She's suddenly curious.

I don't wanna ruin her plan.So, I decided not to tell her.

"H-huh, I'm just checking you." Tanging sagot ko nalang.

"Oh, that's new.You never call me unless....wait! Is there a problem, Five?"

Now she has an idea.

"No-no.Of course, none!" 

"Are you sure?" Panigurado nya.

"Yeah."

Natahimik naman sya na para bang may iniisip.

"Honestly Five, I wanted to go back and go to your place."

"What? No!" Agaran kong wika.

"But I can't.So, I decided to call someone to look up to you.Para narin sa ikakatahimik ko.Okay?" 

Wala na akong magagawa.I hope that someone could help me to surpass this problem.

"Thank you, Tayl."

"No worries.I'll hang up na."

"Yeah.Enjoy!" Then ended the call.

Saktong pagbaba ko ng tawag ay tinawag din ang number ko sa counter.Kaya dali-dali kong kinuha ang order ko.

I am eating but not totally eating.Hindi ko ma-enjoy ang fried chicken nila kasi alam kong may kinakaharap akong problema.

I keep on glancing my phone kung may text na si Tayl, kung sino man ang someone na tutulong sa akin.Ramdam ko na nakatingin sya akin.Hindi ko maipaliwanag kung papaano basta ramdam ko.

Muntikan ko ng hindi malunok ang kanin na isinubo dahil sa biglaang pagtunog ng cellphone ko.Tila nabuhayan ako ng loob.

Katulad ng number noong isang gabi, Unknown number.

Unknown:

Tell me exactly your place.

Ayon lang ang nakalagay.And I know it's Rous.Ang galing naman talaga pumili ni Tayl.Insert sarcasm.

Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras sinagot ko na agad sya.Ni-reply-an, I mean.

Me:

Jollibee tapat ng Pasma Integrated School.

I know he can quickly search the place, hindi naman ito mahirap hanapin.

Tumunog ulit ang cellphone ko.Hudyat na nagreply sya.

Unknown:

Stay where you are.

Hindi ko na sya nireplyan.At napagdesiyunan kong i-add na sya sa contacts ko para hindi na magkaroon ng conflict.

Tinuloy ko pa din ang aking pagkain.Ewan pero nawala bigla ang kabang nararamdaman ko nang malaman kong si Rous ang tutulong sa akin.Hindi ko alam kung kailan ako nagkaroon ng tiwala sa kanya.Basta ang alam ko lang whenever he's around...I feel safe.

I am busy eating my foods.When I heard a little noise coming from the entrance.I'm curious so, I decided to look where the commotions came.

It's Rous.

Hindi na ako nagulat na nandito sya mas nagulat ako sa mga binibitawang salita ng mga magbabarkada sa likod ko.

"Bagong artista ba 'yan?" Dinig kong tanong ng isa.

"Feeling ko singer 'to, naka-leader jacket e." 

"Hindi, parang model."

"Oo nga, tignan mo naman ang katawan.May gustong maghimutok."

"Gagi, 'yung panga sis.May ipapangalandakan."

"In short?"

"SABAW!" sabay-sabay na wika ng mga magbabarkada.

Natawa't napailing-iling nalang ako sa kanilang mga pinagsasabi.Naalala ko si Tony doon sa huling salitang binigkas nila.

Hindi na nahirapan si Rous na hanapin ako kasi ako lang naman ang solo na kumakain dito.

Diretso syang naglakad papunta sa puwesto ko.Unti-onti na ding humina ang mga boses.

Umupo sya sa kaharap ko at tinignan lang ang kinakain ko na parang nandidiri.

"Nice ang healthy." Punong-puno na sarkasmong wika nya.

"Try mo," pangagatong ko.Sabay abot ng burger sa kanya.

Binigyan nya lang ako ng masamang tingin.

"Saan mo sya huling nakita," pag-iiba nya sa usapan, na ito naman talaga ang ipinunta nya.

Nilinok ko muna ang burger na nasa aking bibig bago nagsalita.

"Hindi ko pa sya nakikita pero ramdam kong nakasunod lang sya sakin." Pagtatapat ko.

"Kailan ka pa nya sinusundan?" Panibago nyang tanong.

Feeling ko nasa isang detensyon ako na bawal ang magkamali ng sagot.

"Kanina pa, simula pa noong pagka-alis ko sa apartment." Pahayag ko bago kumagat ulit sa aking burger.

"Kung hindi pa natin sya mahuli hanggang mamaya sa condo ko ikaw tutuloy." Wika nya na ikinalaki ng mata ko.

"What? No! Mag-ho-hotel nalang ako." Salungat ko sa kanyang plano.

"You're only sixteen."

"And so? I have money to pay for rent." Giit ko.

"We can't risk it.And that's final." 

"No! What if someone saw us? Ano nalang iisipin nila?" 

"Ano namang iisipin nila?" Balik tanong nya.

That caught me off guard.

"H-huh n-na a-ano na mag-jowa tayo." Utal at pahina ng pahina na wika ko.

Binuksan nya ang kanyang cellphone at may kung ano-anong kinalikot roon.

"Hayaan mo silang mag-isip." Tipid nyang wika.Ngunit hindi nakatakas saking mata ang ngiti nya na agad nya namang iwinaglit.

Dahil na rin sa kahihiyan, napagdesisyunan kong  ituloy nalang na ubusin ang aking kinakain.

Kung matuloy man ang kanyang binabalak.Hindi ko mapigilang kabahan sa kung anumang pwedeng mangyari.

He's a man for petes sake!

"Stop worrying.I'm no harm." Dinig kong sambit ni Jeard.Na animoy nababasa ang aking nasa isipan.

Umangat naman ang tingin ko sa kanya na abala pa din sa pagtitipa sa kanyang cellphone.

"I'm not." Pagtatanggi ko.

Masyado ba akong obvious?

Nakita kong ipinasok nya na ang kanyang cellphone sa kanyang leather jacket.At nag-angat ng tingin sa akin.

Napayuko naman ako agad.Napakalamig talaga tingnan ang kanyang mga mata, parang walang kabuhay-buhay.

"Are you done?" Tanong nya habang tinatapik-tapik ang lamesa gamit ang kanyang hintuturo, na tila ba'y naiinip na sa pag-aantay.

"Oo." Tanging sagot ko na lamang.

Tumayo na sya kaya agaran din akong sumunod.

Habang naglalakad kami, nasa likod lamang akong nakasunod.Muling bumalik ang mga bulong-bulungan kanina.

"Sabi ko sa'yo magkapatid iyan." Dismayadong wika ng isa.

"Hindi naman magkamukha.Baka mag-jowa pero hindi legal." Salungat naman ng isang boses babae.

"True! Mukhang bata pa kasi 'yung girl kaya baka di pa pinapayagang mag-jowa." 

"Bagay naman sila e, maganda at guwapo pati height tignan mo sobrang compatible.Hays!" Kinikilig pang wika ng isa.

Hanggang sa makalabas kami doon lang unti-onti ng humupa ang bulongang nangyayari.Bulungan nga ba?

Seriously, ganito na ba talaga halos lahat ng tao ngayon.Pati buhay ng ibang tao masyado din silang naapektuhan.Tsk!

Tahimik lamang akong nakasunod kay Jeard.Tuloy lang kami sa paglalakad.Huminto lang kami nang nasa tapat na namin ang kanyang sasakyan.

May pinindot sya sa kanyang susi para bumukas angg lock nito.Sunod nyang binuksan ang pintuan ng driver seat, kaya naglakad na din ako papunta sa passenger seat at akmang bubuksan ko na ito ng biglang  bumukas ang bintanang ikinagulat ko pa.

"Hindi ka sasakay." pag-iimporma nya.

"What?" Naguguluhan kong tanong.

Kita kong inilabas nya ang kanyang cellphone na para bang may tatawagan.At sunod kong narinig ang aking ringtone, ako pala ang tatawagan.

Anong kalokohan ito? Ngunit sinagot ko naman.

"Don't end my call." Utos nya.

Kaya hinayaan ko lang ito sa kung anong gusto nyang mangyari.

"Nakikita mo iyang pakanan na daan," sabay turo doon."May maliit dyan na eskinita nasa may tapat ng bake shop." Tumango-tango naman ako. "Ngayon maglakad ka papunta doon, pumasok ka sa eskinita at antayin mo ako." Pagtatapos nya.

Habang tinatandaan ang lahat ng kanyang sinabi.

"Nakinig ka naman.Wag kang gagawa ulit ng ikakapahamak mo." Pagpapaalala nya.

Tuluyan nya ng isinara ang bintana, sabay pihit ng seradura ng sasakyan bago ito pinasibad.

Tinignan ko naman ang aking cellphone at diretso pa din itong naka on-call.

Kinakabahan man pero sinimulan ko ng maglakad papunta sa lugar na sinabi ni Rous.

Alam kong nakasunod na sa akin ngayon ang stalker.Diretso pa din ako sa paglalakad ng makita ko agad kung saan nakapuwesto ang bake shop.

Nang nasa tapat na ako ng bake shop, natanaw ko na ang skinita.Tumigil na muna ako para bumili saglit ng tinapay.Hindi sa gutom nanaman ako, kundi dahil nag-iipon pa ako ng lakas ng loob bago tuluyang pumasok doon.

"Isang ensaymada po at Spanish bread."

"25pesos po, Madam." Wika ng tindera.

Binuksan ko ang aking pitaka, kumuha ng saktong pambayad bago inabot sa tindera.

"Salamat po, balik po kayo." Maligalig na wika nitong ikinatango ko na lamang.

Hawak ang tinapay at aking cellphone sa magkabilang kamay.Tumulak na ako papasok sa loob ng eskinita.

Hindi ko alam kung anong naghihintay sa akin dito.Walang katao-tao tanging yapak ko lamang ang tanging ingay na aking naririnig.

Diretso lang ako sa paglalakad ng maramdaman kong may sumusunod ng yapak sa aking likuran.Mas lalo kong hinigpitan ang mga hawak ko.

Binilisan ko ng kaunti ang lakad ko.At habang patuloy na tinatahak ang kahabaan ng eskinita bigla nalang tumaas ang balahibo ko nang sinasadya nyang bunggoin ang kaliwang braso kaya ngayon sabay na kaming naglalakad.

Shit! Shit! Shit! Hindi ko mapigilang magmura.

Rous asan ka na ba?

Diretso lang ang aking tingin.Medyo nabuhayan ako nang makita kong malapit na ako sa looban.

Pero bago pa kami makarating sa laooban.Bigla-bigla nalang syang tumigil sa harapan ko na nagbigay ng kilo-kilong kaba sa dibdib ko.Feeling ko tumaas lahat ng balahibo sa katawan.

Sabi nga nila wag kang matakot sa multo mas matakot ka sa buhay na tao.

Huminto din ako sa paglalakad dahil hinaharangan nya ang aking daan.

Diretso ko syang tinignan.Pinilit kong magtapang-tapangan sa mga oras na ito.Walang maibibigay na magandang dulot pag nagpakita ako ng takot.

"Sayang lang pag-pa-pa-enroll mo, Vein."

Fuck! Kilala nya ako!

"Kung hindi ka rin lang naman masisikatan ng araw bukas." Natatawang wika nya.

"Sino ka ba?" Asik ko sa kanya.Pinipilit ko pa ring itago ang takot na kanina ko pa nararamdaman.

"Totoo pala ang sabi-sabi.Suwerte ng Nevíos Saistém, nakatagpo sila ng kagaya mo, matapang." makahulugang wika nya.

Hindi ko pinahalata na may nakita akong paparating.May nakita akong bulto galing sa looban.Tahimik at parang tantyado nya na ang kanyang galaw.

"Kung ano man ang balak mo, hindi ka magtatagumpay, dadaanan ka muna---" 

"Saan?" 

"Hindi saan, kanino!" Sabay supalpal ko sa mukha nga nung binili kong tinapay.

"Shit!" Dinig kong mura nya.

"Tangina mo kang bata ka." Sabay hagis nya sakin ng katana.

Mabuti nalang masyado akong focus, nailagan ko ang katana pero hindi Ang buhok ko.

Hindi pa ako nakakabawi ng muli nya nanaman sanang ihahagis ang panibagong katana ng mapigilan ito ni Rous.

Bigla na lang itong sinuntok ni Rous ng pagkalakas-lakas.Sinundan nya pa ng tadyak sa tiyan at tuhod.

Nanghihina man ngunit nagawa pang matawa ng stalker.

May pinakita sya sa aming device na hindi ako familiar.

"Damn!" Pagmumura ni Jeard.

"Paparating na sila.HAHAHAHAHA" baliw na wika ng stalker.

"Let's go!" Wika ni Rous sabay hila sa akin.Pero bago pa kami makagawa ng hakbang, pinulot nya muna ang katanang inihagis ng stalker at tuluyan na nga kaming tumakbo.

Nakita ko agad ang kanyang sasakyan kaya dali-dali kaming pumasok sa loob at mabilisan itong pinaandar ni Rous bago pa kami maabutan ng kung sino man 'yung "sila".

"Now it's final sa condo ko muna ikaw pansamantala.No buts!" Seryosong wika nyang mahigpit na nakakapit sa manubela.

Hindi nalang ako sumagot.Kasi aminin ko man sa hindi.Tingin ko mas ligtas talaga ako kapag si Rous ang nasa paligid ko....ang kasama ko.