Hello, dear Readers! I just want to say Thank you huhu. Napaka unexpected po ng numbers of reads, follows sa akin and sa pag-add ng story ko sa library n'yo; pagbabasa. Maraming maraming salamat po! Parang kailan lang, sobrang saya ko kapag mayroong 3 reads or views ang story ko hanggang sa mag fifty reads na s'ya, and kanina lang, pagkagising ko, I was shocked sa dami ng number of reads or views + followers pa and kanina pagkatapos ko kumain, chineck ko ulit and omg, am I dreaming?! Ang bilis naman huhu. Salamat po ulit! At dahil d'yan, Sabi ko sa sarili ko, hindi pwede na hindi ako mag uupdate ngayong araw kahit may pasok pa ako mamaya. Lol. So here. Enjoy!
-----"Naku, sino kaya ang nasa likod ng successful na clothing industry na Enchanté Attire" ani ng isang Ginang sa kabilang table, hindi kalayuan ang pwesto nila sa pwesto ko."Oo nga, Mars, pati 'yung anak ko, si Nicole, naku halos araw-araw na yata na nandoon sa Shop na 'yon, araw-araw din bumibili, baka daw matetyempuhan n'ya 'yung owner. Fan na fan" ani naman ng isa.Ako naman ay tahimik na umiinom ng juice habang pasimpleng nakikinig sa kanila."Thanks to their daughter" ani ko sa aking isipan.I am now wearing a Valentino Garavani crystal embellished pink gown with a pair of Gucci GG1605SK Sunglasses. Nakalugay lamang ang buhok ko, mahirap na at baka mamaya ay may makakilala pa sa akin.Napadaan ako rito sa Brewberry cafe para makalakas man lamang sa penthouse namin. Isa pa, dito na lamang ako maghihintay ng oras. Mamaya kase ay may usapan kami na ngayon ang umpisa ng photoshoot ko.Ayon sa mga kasosyo namin, mas maganda raw na paunti-unti akong magpapakita sa publiko kaya naman ay mga mata ko lamang sa ngayon ay kailangan.Bukas na bukas rin ay ilalabas na ang picture ng aking mata. I can't wait.Nang mag-alas oncé na ay napagpasyahan ko na umalis na sa shop na iyon. Malapit lamang naman ang studio na pagdarausan ko ng photoshoot mula rito kaya ayos lamang, ala-una pa naman ng hapon ang photoshoot.Habang papunta sa studio ay syempre, hindi maiiwasan na mastock sa gitna ng traffic. Napagpasyahan ko na lang na mag scroll sa internet and obviously, mainit pa rin sa mga tao ang pangalan ng aking clothing business. Malaking palaisipan pa rin sa mga tao kung sino ang nasa likod nito.Na-feature na rin ako sa ilang sikat na magazines and news. Maski ang ilang artista ay nakitaan ko rin ng post na nandoon sila sa shop ko.I can't help but to smile. Para sa inyo ito, Nanay at Tatay. Excited na rin ako na madalaw ulit kayo sa bago nyong tahanan makalipas ang ilang taon kong pagkawala.Habang nagsscroll ay naramdaman ko na may nakatingin sa akin, I mean sa sasakyan na sinasakyan ko. Though, tinted naman ito.Nang lingunin ko ito ay laking gulat ko na lamang ng makita ko si Adrian na nakatitig sa sasakyan ko.Dahil tinted naman ito ay sinamantala ko na ang oras na pagmasdan siya.Nawala na ang tikas ng kaniyang mukha, buti nga! Para na itong napag-iwanan ng tadhana, napaka-lago na ng buhok nito, ang laki ng eye bags na akala mo ay ilang taon na na hindi nakatulog. How funny!Ilang sandali pa akong natawa habang nakatingin sa kaniya hanggang sa umandar na muli ang sasakyan.Nang makarating ako sa photo studio ay naroon na si Kuya Darwin, Anthony, at Mr. Clark."Hi, Boys" bati ko sa mga ito pagpasok ko pa lamang.Agad naman silang napalingon sa akin."Hi, babe" bati ni Anthony sa akin.Naglakad naman ito papalapit saka hinalikan ang pisngi ko."How are you?" Tanong nito sa akin."I'm good. Very very good" sagot ko rito."Something's fishy ah, anong meron?" Tanong nito habang nakasunod sa akin.Nang marating ko ang kinaroroonan ng dalawang lalaki ay naupo na agad ako. Naupo naman din sa tabi ko si Anthony."So, anong meron?" Tanong muli ni Anthony."Wala lang, natutuwa lamang ako sa achievements natin" sagot ko rito."Mo. Achievements mo" pag-uulit ni Kuya Darwin.Napatango na lamang ako."Nagla-lunch pa ang photographer and make up artist, kung iyan ang hinahanap mo" ani ni Mr. Clark. Napansin siguro ako nito na lumilinga sa paligid."Okay" ani ko na lamang."I have a tea, guys" ani ko sa mga ito, ilang sandali."Spill" ani ni Kuya Darwin."I saw Adrian" wala nang paligoy-ligoy na ani ko.Nakita ko ang gulat sa kanilang mukha kaya naman ay hindi ko maiwasang matawa ng malakas."Anong nakakatawa?" Masungit na ani ni Anthony."Para kayong ano" sagot ko saka natatawang muli. "Syempre hindi niya ako nakita" dagdag ko pa."Tinakot mo kami" ani ni Anthony."Oa" ani ko na lamang rito."So papaano mo s'ya nakita?" Tanong ni Kuya Darwin."Kanina, habang papunta kami dito, syempre na stock kami sa traffic and while scrolling on internet, naramdaman ko na lamang na parang may nakatingin sa akin" panimula ko."Pagharap ko, si Adrian pala. Nakatitig sa sasakyan ko. Syempre dahil tinted naman, tumingin rin ako dito" dagdag ko pa."And?" Tanong ni Mr. Clark."I saw his funny face" ani ko saka pekeng tumawa."Para s'yang napag iwanan ng tadhana. Ang lago ng buhok n'ya, ang pangit na n'ya, 'yung eye bags n'ya, ang laki-laki. Akala mo ay hindi natulog ng ilang taon" pagtatapos ko."How funny" ani ni Kuya Darwin."Miserable na nga, matatalo pa sa eleksyon ang ama" ani naman ni Clark.Natawa na lamang ako.Ilang sandali pa kaming nagkwentuhan nang bumukas ang pinto ng shop. Iniluwa noon ang ilang tao.Ito siguro ang photographer at make up artists ko."Good morning, Ma'am and Sir" bati ng isa sa amin nang makalapit na ang mga ito sa amin."Good morning" bati ni Kuya Darwin."S'ya na ba si Miss Ivy, Sir?" Tanong ng isa kay Kuya Darwin saka itinuro ako."Yes, she is" sagot ni Anthony."Okay po" sagot ng lalaki."Ah, Ma'am, this way po. Sisimulan na po namin kayong ayusan. Though, hindi naman na po kailangan. Ang ganda ganda n'yo na po e" ani ng lalaki sa akin."Ehem" tikhim ni Anthony sa tabi ko saka hinawakan ang bewang ko."Possessive naman, Bro" natatawang ani ni Kuya Darwin sa kaniyang pinsan.Nang makaupo na ako ay inumpisahan na nilang ayusan ako. Though, mata pa lamang naman ngayon ang kailangan sa shoot.Kung ano-ano ang nilagay nila sa mukha ko. At nang matapos na ay hindi ko mapigilang mamangha. Wow!"You look so fvcking good" ani ni Anthony."Simulan na po natin, Ma'am. Pwesto na po kayo doon" ani ng photographer sa akin.Agad naman akong pumunta sa pwesto na sinasabi niya.Nang matapos ang pictorial ay nanatili pa kami doon.Maya-maya pa ay ipinakita na sa amin ng photographer ang shoot na kuha n'ya. It was all nice, pero isa lamang ang kailangan ilabas bukas."Ang hirap naman pumili" reklamo ko."Yeah, agree" ani ni Anthony."Ganito na lamang, majority wins" ani ko sa mga ito.Umagree naman sila."Go na, Kuya, tawagin mo na rin ang ibang staff dito para maka vote rin sila" baling ko sa photographer.Mabilis naman itong umalis at mabilis rin nakabalik kasama ang buong staff ng studio na ito.Sa huli, napagpasyahan rin namin ang pangalawang shoot. Kahit mata lamang ay kitang-kita mo at ramdam na ramdam mo ang nagliliyab na damdamin ko. Napaka fierce ko rito. Tiyak ay magiging trending na naman ako nito bukas."Good morning, sweetie" ani ni Anthony sa akin pagmulat ko pa lamang ng mata. Ito ay nakangiting nakatingin sa akin. "Good morning" bati ko rito. "Anong meron?" Tanong ko. "Check your phone" ani na lamang nito saka umalis sa tabi ko. "C'mon, bilisan mo na maghilamos, ipagluluto kita ng gusto mong pagkain. Ano-ano ba 'yon?" Dagdag pa nito. "I want pancakes" sagot ko rito. "Yon lang ba?" Tanong muli nito. "Scrambled eggs and omelette" sagot kong muli. "Plus, hotdog and Ticino" dagdag ko pa. "Okay, copy" ani nito saka lumabas na sa silid. Ako naman ay nagtungo sa comfort room dito lamang din sa aming kwarto saka naghilamos at ginawa ang morning skin care routine ko. Nang matapos sa pag-aayos ng hitsura ay lumabas rin agad ako sa banyo saka nagpalit ng damit. Wala naman akong lakad ngayong araw kaya naka pambahay lamang ako. Magdidisenyo lamang naman ako ngayong araw ng mga damit. Lalabas na sana ako sa room namin nang maalala ko ang sinabi ni Anthony kaya naman ay dali-dali k
"Ma'am, may pumunta po dito kanina na mag nobyo at nobya, gusto raw po ng babae na ang Enchanté Attire ang gumawa at magdesign ng wedding gown n'ya po" iyan ang bungad ni Danica sa akin, pagkagising ko pa lamang. Antok na antok pa akong bumangon habang hawak pa rin ang cellphone. "Okay, ano daw ang pangalan?" Tanong ko rito. "Andrea Maxine Lavera at Martin Javier Solis po, Ma'am. Naisend na raw po nila sa page po natin 'yung description ng gusto n'ya po" sagot nito. "Okay, I'll check it na lang later" ani ko. "Okay po, Ma'am" ani ni Danica."Ang aga naman ata nila na pumunta diyan, kakabukas pa lang ng shop ngayong araw ah" ani kong muli. "Ah, opo, Ma'am. Mas maganda raw po na maaga sila ngayon para daw po kaunti pa lamang ang customers" sagot nito mula sa kabilang linya. "Okay, maganda naman nga 'yon. By the way, kailan daw kailangan 'yung wedding gown?" Tanong ko."Sa March 17 pa po ang mismong wedding nila, Ma'am. Pero by March 15 po ay kailangan na daw" sagot nito."Okay. M
After a couple of hours ay may nagawa na rjn akong sampung sketches ng wedding gown na gusto ni Andrea. Agad ko itong isinend kay Danica at sinabi na iyon ang sketches ko sa gowns, sinabi ko rin dito na mamayang gabi ay mayroong magdadala ng sketches ko doon sa shop. Kuhanin na lamang nila. Nang maisend ko at masabi kay Danica ang mga dapat sabihin ay ini-log ko naman ang account ng page namin saka hinanap ang conversation namin with Ms. Andrea. Hindi pa rin nagbabago ang mga tao. Sobrang dami pa rin ng messages at notifications ng page namin. Nakakataba ng puso. Enchanté Attire : Hello, Ms. Andrea, soon-to-be Mrs. Solis, Good afternoon! I'll send you a ten of wedding gown sketches ng owner and designer po namin. And I suggests na bukas na bukas rin po ay pumunta kayo sa shop namin para matingnan personally ang sketches po. I hope you like it po! Thanks for trusting Enchanté Attire!
"Good morning, Ma'am. Sorry for waking you up po, on the way na raw po si Ms. Andrea together with her soon-to-be husband po" boses ni Danica mula sa kabilang linya. It was 5:00am in the morning pa lamang. Humihikab hikab pa ako na bumangon mula sa kama. "Okay. Update me na lang kapag okay na and kung ano 'yung napag-usapan" sagot ko. "Sige po, Ma'am. Tulog na po ulit kayo, hehe" ani nito saka pinatay ang tawag. Pwede naman na itext na lang ako e. Nang makahiga akong muli sa tabi ni Anthony ay niyakap naman niya ako. "Good morning" bati niya gamit ang sleepy voice. "Good morning, Love" bati ko. "Aga mong nagising ngayon. Don't tell me dahil na naman 'yan sa mga gowns?" Ani nito. "Nah, tumawag kase si Danica. Informing me na on the way na raw 'yung client" sagot ko. Tumango naman ito. "pwede naman itext na lamang" ani nito saka ngumuso. "Yeah" ani ko. "What time is it?" Tanong niya."5:39" sagot ko nang matingnan ang oras mula sa wall clock."Aga pa. Let's sleep pa" ani ni
After watching a movie ay tinawag lamang ni Anthony si Nanay Lydia para iligpit ang pinagkainan at kalat nilang dalawa. Tutulong pa sana si Ivy nang awatin ito ni Nanay Lydia kaya naman ay nagpatianod na lamang ang dalaga sa kasintahan niya papunta sa kwarto. "Tutulong na naman tayo?" Tanong ni Ivy o Marisse nang makapasok na sila sa kwarto. Agad naman na yumakap si Anthony rito. "I" ani ni Anthony. "Nevermind" dagdag pa nito saka lumayo kay Ivy. "Hey what's wrong. May nagawa ba akong mali?" Tanong ni Ivy saka sumunod kay Anthony. "Nah, wala" sagot ni Anthony habang iniiwas ang tingin kay Ivy. Hindi nagpatinag si Ivy kay Anthony kaya naman ay mabilis itong nakalapit rito. "Please, Love, huwag ka munang lumapit please" ani ni Anthony. Parang nahihirapan siyang magsalita. Ano ba talaga ang mayroon. Bakit bigla na lamang siyang naging ganoon. Sa inis ay lumayo nga si Ivy mula kay Anthony saka naglakad papunta sa table n'ya. Nang tinatawag ni Anthony si Ivy ay hindi naman ito pina
After 3 Days...."Babe, where are you?" Tanong ko kay Anthony mula sa kabilang linya. "I'm on the way na sa office, Babe. Why?" Sagot nito."Ohh, okay. Ingat ka" sagot ko na lamang. "May problema ba?" Tanong nito."Wala naman. Parating na kase ang orders ko para sa gagawing wedding gown. Wala kaseng kukuha doon, pero okay na. I'll message Danica na lamang or 'yung other staff ng shop" sagot ko. "Okay, Love. Call me kapag walang kukuha. Ako na ang bahala doon" ani nito."Alright, thanks Love. I love you" ani ko saka ibinaba na ang tawag. Sunod ko namang tinawagan si Danica. Agad naman itong sinagot ng dalaga."Yes, Ma'am. Is there something wrong?" Bungad ni Danica mula sa kabilang linya."Danica, busy ka ba ngayon?" Tanong ko agad dito."Medyo po, Ma'am" sagot nito."May ibang staff ba d'yan na hindi naman sobrang busy?" Tanong kong muli."Tingnan ko, Ma'am" sagot nito.Maya-maya pa ay umimik na itong muli mula sa kabilang linya."Ma'am, si Jairus daw po, hindi busy" "Alright. I
"I'm going to office na, Love" ani ni Anthony sa akin habang ibinobotones pa ang kaniyang polo. "Alright. Take care" sagot ko rito saka lumapit sa kaniya para iayos ang kaniyang necktie. "I love you" ani nito habang inaayos ko ang necktie n'ya. Ngumiti naman ako rito. Nang maiayos ko na ito ay umalis na rin s'ya kaagad dahil tanghali na. Isa pa ay pinaalis ko na rin s'ya dahil kapag tinamad na naman ito ay aabsent na naman s'ya. Kawawa naman ang tauhan n'ya sa kompanya nila. Nang masiguradong naka lock na ang pinto at mga bintana ay pumasok na ako sa aming kwarto. Nothing to worry naman na ako lamang mag-isa sa penthouse ngayon. Mayroon din naman kaseng CCTV's sa buong bahay. Ginugol ko ang oras ko sa pag gagawa ng wedding gown ni Andrea. Siguro kung sa iba ay hindi nila ito tatanggapin kase sino nga ba naman ang maggagawa ng wedding gown ng isang babae na ang mapapangasawa ay ang lalaking una mong minahal, ang lalaki na pinangakuan ka pero sa iba ginawa. Naisip ko na ito dati
"Thank you so much, @Enchanté Attire for inviting me. I am so so excited to finally meet the CEO and Designer of this clothing business. It was such an honor. See you on Saturday 😍" Ito agad ang bumungad sa akin nang ilog-in ko ang page ko sa laptop ko. Two weeks later ay naisipan namin na it is the time para ireveal ang sarili ko. Why not, e ngayon, mahihina na ang kalaban. Makalipas ang isang linggo ay namahagi na rin kami ng invitation all over the Philippines. Mayroon rin sa ibang bansa. Hanggang ngayon ay kabadong kabado pa rin ako. I know na para sa akin rin naman ito pero hindi pa rin maalis sa isip ko na magtampo ang mga kaibigan namin, kaibigan ko. Lalong-lalo na si Patricia. Kasalukuyan akong nakaupo sa harap ng table ko at ginagawa pa rin ang wedding gown ni Andrea. Malapit na itong matapos kaya naman ay hindi ko na masyadong inaalala. Napaka ganda nito. Monday na ngayon at naisipan ni Anthony na sa isang sikat na fashion clothing sa America na lamang ipagawa ang gow