Share

บทที่ 146

หญิงสาวจ้องมองไปที่เฮ่อเยียนสือที่อยู่ไม่ไกล

ดวงตาของเธอแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้ง และก้มศีรษะวิ่งจากไป

อวิ๋นซู "......"

"เกิดอะไรขึ้น?" เฮ่อเยียนสือกลับมาหลังจากโทรศัพท์เสร็จ และเห็นพนักงานที่กำลังวิ่งอยู่ในที่ไกลๆ ในตามีแสงสีทองส่องประกายระยิบระยับ

อวิ๋นซูสัมผัสแก้ม "วันนี้ฉันแต่งหน้าน่ากลัวมากเหรอ?"

ทำไมผู้หญิงคนนั้นพูดเเค่สองประโยคจากนั้นก็ร้องไห้ไปล่ะ?

เฮ่อเยียนสือก้มศีรษะลง ตรวจสอบการแต่งหน้าของอวิ๋นซู อย่างจริงจัง ผ่านไปครู่หนึ่ง ก็ยิ้มและจูบริมฝีปากของเธอ "มันไม่น่ากลัวเลย มันอ่อนหวานมาก"

อวิ๋นซูผลักเขาออกไปด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ "หยุดล้อเล่นได้เเล้ว คุณพ่อโทรหาคุณมีอะไรเหรอ?"

รอยยิ้มบนใบหน้าของเฮ่อเยียนสือหายไป

"ไม่แน่ใจ บอกว่าจะรอพวกเรากลับไปค่อยว่ากัน"

"งั้นพวกเราไปกันเถอะ"

"อืม"

ทั้งสองมุ่งหน้าไปที่พักของพ่อเฮ่อ

ทันทีที่เข้าไปในประตู เธอเห็นใบหน้าสีเทาของถานอวี้เสวี่ยนั่งอยู่บนโซฟา ใบหน้าของเธอยังคงมีรอยแดงอ่อน ๆ ซึ่งถูกอวิ๋นซูตบเมื่อไม่กี่วันก่อน

เมื่อเห็นอวิ๋นซูและเฮ่อเยียนสือ เธอเงยหน้าขึ้นอย่างไร้เรี่ยวเเรงและน้ำตาก็ไหลออกจากดวงตาของเธอ

เมื่อเห็นเธอแบบนี้หัวใจของแ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status