Share

บทที่ 28

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นทำให้อวิ๋นซู สติกลับมาอีกครั้ง

เมื่อเธอผลักเหอหยานสือออกไป เธอก็อ้าปากค้าง “สาย สายนี้ น่าจะมาจากเหมียวเหมียว”

เมื่อพูดจบก็เลยหยิบมารับสายด้วยความตื่นตระหนก “เหมียวเหมียว”

“หู๊ คุณรับสายซักที ฉันเป็นห่วงจะตายแล้ว เป็นยังไงบ้างไอ้สารเลวนั่นไม่ได้ก่อเรื่องให้คุณใช่ไหม”

อวิ๋นซูไม่กล้ามองแผ่นหลังของเหอหยานสือที่อยู่ข้างหลังเขา “เปล่า ฉันออกไปแล้ว“

“ออกไปก็ดีแล้ว แต่เดี๋ยวรอก่อนนะ” ทันใดนั้นหลินเหมียวเหมียวก็รู้สึกถึงความผิดปกติ ก็ "เป่า ทำไมคุณถึงหายใจแรงขนาดนั้น มันไม่ใช่สารเลวที่ไล่

ตามคุณใช่ไหม ฉันจะไปหาคุณตอนนี้ ...”

“ไม่ต้อง ไม่ต้อง” อวิ๋นซูตอบอย่างรวดเร็ว “ฉันไม่เป็นไร บางทีฉันอาจจะกังวลเกินไป สรุปว่าเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว... เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันค่อยคุยกับ”

หลังจากวางสาย อวิ๋นซู

ภายในรถเงียบมากราวกับได้เสียงเข็มตก

ลมหายใจที่มีเสน่ห์ตอนนี้ยังไม่จางหายไป

ทำตัวไม่ถูก...มากกว่าตอนนั้นอีก

เธอมองดูเธออยู่นานแล้วพูดว่า “...เมื่อกี้มีการตรวจสอบความเซอร์ไพรส์อีกแล้วเหรอ”

เหอหยานสือลดอุณหภูมิรถลง แต่ความร้อนในร่างกายเพิ่มขึ้นเท่านั้น

เขาพูดอย่างหงุดหงิ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
วารุณี โพธิ์ธรรมตระกูล
ตกลงเป็นอาเป็นลุงหรือเป็นปู้ยิ่งอ่านยิ่งยุ่ง
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status